images

Εσύ τι ψάχνεις; | #askNicolaSmyrnakis

 

Το #askNicolaSmyrnakis project στο Instagram έχει ως εξής. Θέτω μια ερώτηση, εσείς απαντάτε και επανέρχομαι με μια πρόταση. Όλα αυτά στα stories του Instagram! 

Για να με βρεθούμε και εκεί και να ξεκινήσουμε και μαζί μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Η ερώτηση αυτή τη φορά ήταν:

Εσύ τι ψάχνεις;

#askNicolaSmyrnakis

——————————-

– Πειθαρχία για να περάσω στη σχολή που θέλω.
Nicolas: Αν ξέρεις γιατί θέλεις να περάσεις θα βρεις κίνητρο για να πειθαρχήσεις. Πάντως μην περιμένεις να θέλεις να διαβάσεις. Διάβασε ακόμα και όταν δεν θέλεις. αυτά μου αρέσει να τα αποκαλώ “πρέπει που σε πηγαίνουν στην πρόοδο”.

——–

– Χρόνο για μένα και τον διάδρομο γυμναστικής! Και τα βαράκια κάπου εκεί γύρω περιμένουν. 🙂
Nicolas: Τι περιμένεις; Να σου μιλήσουν για να τα πιάσεις; Ο χρόνος για τον εαυτό μας πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτος. Μην τον ψάχνεις. Αφιέρωσε τον σε εσένα χωρίς δισταγμό. Είναι προϋπόθεση για όλα τα άλλα.

——–

– Να ζω στο παρόν.
Nicolas: Άκου, νιώσε, μύρισε, κοίτα, γεύσου ό, τι συμβαίνει.

——–

– Αληθινούς ανθρώπους γύρω μου. Σύντροφο, φίλους και υπέροχες στιγμές.
Nicolas: Αυτά κερδίζονται. Όπως όλα τα σπουδαία. Ο καλύτερος τρόπος να κερδίσεις τους ανθρώπους είναι να τους προσφέρεις κάτι που επιθυμούν. Να καλύψεις τις ανάγκες τους.

——–

– Τον τρόπο να αφήσω το στίγμα μου σε αυτή τη ζωή με το να αγαπώ, να ακούω, να βοηθώ.
Nicolas: Το στίγμα σου το αφήνεις με μικρές πράξεις. Αν τις προσθέσεις δημιουργείς έναν θρίαμβο. Συνέχισε τα μικρά καθημερινά αριστουργήματα.

——–

– Αγάπη.
Nicolas: Η μία και μόνη ουσία. Μην την περιμένεις. Δώσε για να λάβεις.

——–

– Ανθρώπους που να τους θαυμάζω!
Nicolas: Μέσα από το έργο τους, (βιβλία, videos κτλ) τους έχεις κάθε μέρα κοντά σου.  Ξεκίνα από εκεί. Έπειτα ψάξε τους στη ζωή σου. Μην περιμένεις να έρθουν. Πήγαινε εσύ κοντά τους. Διεκδίκησέ τους. Και για να τους κρατήσεις έχε κάτι ουσιαστικό να τους προσφέρεις.

——–

– Τον λόγο για τον οποίο πρέπει να πετύχω αυτό που κάνω 🙂
Nicolas: Μήπως αυτό που κάνεις σε καταπιέζει; Συνήθως όταν κάνουμε αυτό που αγαπάμε ξέρουμε γιατί το κάνουμε. Συνήθως δεν μπορούμε αλλιώς. Το κίνητρό σου πρέπει να αρχίσει να συμπεριλαμβάνει κι άλλους ανθρώπους. Τότε θα ενδυναμωθεί.

——–

– Αυτοπεποίθηση.
Nicolas: Κάνε ό, τι φοβάσαι και ότι είναι άβολο αλλά σε οδηγεί στην πρόοδο. Η αυτοπεποίθησή σου θα εκτιναχθεί.

——–

– Κίνητρο.
Nicolas: Κίνητρο για τι; Αυτό το έχεις βρει; Για να βρεις το κίνητρο εντάξου σε δημιουργικό περιβάλλον. Έπειτα ψάξε μέσα σου. Το μεγαλύτερο κίνητρο είναι το αυτοκίνητρο.

——–

– Μια μόνιμη σχέση και δουλειά εκτός το Μύρτιλλο καφέ.
Nicolas: Το να ξέρεις τι ψάχνεις δεν αρκεί. Κάνε όσα απαιτούνται για να βρεις αυτό που ψάχνεις.

——–

– Αγάπη… δίνω αλλά δεν παίρνω…
Nicolas: Ίσως δεν δίνεις στους σωστούς ανθρώπους. Η προσφορά είναι ένα φίλτρο για να καταλάβεις σε ποιους αξίζει να δώσεις.

——–

– Ψάχνω τον προσωπικό μου “Αλκίνοο” και τον βρίσκω. Σε ευχαριστώ!
Nicolas: Τι ωραία. Για να καταλάβουν και οι υπόλοιποι ο Αλκίνοος είναι ο ήρωας του “Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω;”. Ψάχνεις τον ιδανικό σου εαυτό;

——–

– Την αυτοπεποίθησή μου.
Nicolas: Μην την ψάχνεις θεωρητικά. Κάνε αυτό που φοβάσαι. Η αυτοπεποίθησή σου θα εκτιναχθεί.

——–

– Τον εαυτό μου.
Nicolas: Τον έχεις μέσα σου.  Ξεκίνησε να τον ρωτάς όσα θέλεις να μάθεις από αυτόν.

——–

– Τον εαυτό μου.
Nicolas: Ψάχνεις κάποιον που είναι ήδη κοντά σου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να σκύψεις κοντά του για να τον ακούσεις.

——–

– Επιπλέον χρόνο + εισόδημα + δουλειά για τις σπουδές των παιδιών.
Nicolas: Οι σωστές ερωτήσεις φέρνουν τις σωστές απαντήσεις. Ακόμα καλύτερα. Οι σωστές ερωτήσεις στους σωστούς ανθρώπους.

——–

– Την έμπνευση για να κάνω και νέα πράγματα που αγαπώ και με παθιάζουν.
Nicolas: Χρειάζεται άλλη έμπνευση από το ότι το τα αγαπάς και σε παθιάζουν; Είναι σαν να λες χρειάζομαι έμπνευση για να κάνω έρωτα με τον άνθρωπο που λατρεύω.

——–

– Σωστούς γονείς.
Nicolas: Δεν αλλάζεις τους γονείς σου. Επιλέγεις πόσο χρόνο θα περάσεις μαζί τους (από τη στιγμή που είσαι ενήλικας). Επιλέγεις επίσης τους υπόλοιπους ανθρώπους στη ζωή σου. Επίλεξε σωστά.

——–

– Δουλειά.
Nicolas: Στείλε όσα βιογραφικά χρειαστούν. Παίξε με τους αριθμούς.

——–

– Ψάχνω να δω τι επάγγελμα θα ακολουθήσω τώρα που τελειώνει η σχολή.
Nicolas: Οι πολλές δοκιμές θα σε βοηθήσουν να αποφασίσεις.

——–

– Ψάχνω και ρωτάω! Το θέμα είναι να το δημιουργήσω και να μην το εγκαταλείψω στη μέση!
Nicolas: Ευτυχώς που αυτό το “θέμα” εξαρτάται από εσένα. 🙂 Φαντάζεσαι να μην περνούσε από τα χέρια σου; Εκεί θα είχαμε πρόβλημα.

——–

– Αγοραστή για το σπίτι μου!
Nicolas: Βάλε αγγελία. 🙂 🙂 Πήγαινε σε μεσίτη. 🙂 🙂

Για να με βρείτε στο instagram και να ξεκινήσουμε μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Νικόλας

 #askNicolaSmyrnakis

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

Σχετικότατα άρθρα:

Τι νιώθεις όταν σου κάνουν αρνητική κριτική; – Q & A

Δυσκολεύεσαι; Φοβάσαι; Αμφιβάλλεις; Σε συναισθάνομαι

Τι σε σταματά από το να κυνηγήσεις το όνειρό σου; Φόβος; Aπόρριψη ή άλλο; – Q & A

1-11

Γιατί τα «κωλόπαιδα» δεν πετυχαίνουν; | Νικόλας Σμυρνάκης

Βραχυπρόθεσμα το κακό νικά, αλλά μακροπρόθεσμα το καλό θριαμβεύει.

Τώρα ξέρω ότι τα «κωλόπαιδα» πετυχαίνουν για λίγο και είναι γεμάτοι φόβο και τύψεις. Κάποιοι είτε είναι στη φυλακή είτε φοβούνται ότι θα μπουν. Ζουν μέσα στον τρόμο που πηγάζει από τη σκέψη ότι μια μέρα θα τα χάσουν όλα.

Τρέμουν επίσης για τη ζωή τους, ότι κάποια στιγμή θα τους ζητήσουν τα ρέστα όσοι αδίκησαν. Συχνά αναγκάζονται να κυκλοφορούν με μπράβους. Τι είδους επιτυχία είναι αυτή; Να τη χαίρονται τα «κωλόπαιδα» μια τέτοια επιτυχία. Σίγουρα δεν είναι η επιτυχία που ορίσαμε όταν είπαμε ότι η μεγαλύτερη επιτυχία είναι η ευτυχία.

Ξέρεις κανένα διάσημο «κωλόπαιδο» που ήταν πραγματικά ευτυχισμένο μέχρι τα βαθιά του γεράματα; Η πλειοψηφία των εγκληματιών μπαίνουν στη φυλακή, πεθαίνουν ή κρύβονται. Ο Στάλιν στο τέλος της ζωής του πίστευε ότι θα τον δολοφονήσουν και απομονώθηκε. Τελικά, πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία, γιατί κανείς δεν τόλμησε να μπει στον χώρο όπου είχε κλειστεί από φόβο ότι ο κυρίαρχος άντρας της Σοβιετικής Ένωσης θα τον τιμωρούσε.

Ο δολοφόνος των εθνών Αδόλφος Χίτλερ αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει. Ο Πάμπλο Εσκομπάρ, Κολομβιανός εγκληματίας, αρχηγός του καρτέλ του Μεδεγίν, γνωστός ως βασιλιάς της κοκαΐνης, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πλουσιότερους εγκληματίες στην ιστορία, δολοφονήθηκε.

Ο άνθρωπος που μιλάει άσχημα ή φωνάζει σε έναν εργαζόμενο ή στον σύντροφό του πιστεύεις ότι θα πετύχει τον σκοπό του;

Σ: Αντιλαμβάνομαι τι λες, αλλά κάποιες φορές αυτός δεν είναι ο μόνος τρόπος για να σ’ ακούσει κάποιος;

Φυσικά, αλλά για πόσο; Τι γνώμη σχηματίζει για σένα ο εργαζόμενος ή ο σύντροφός σου; Τι λέει στους άλλους για σένα; Πόσες σχέσεις, πόσες συνεργασίες δεν ξεκινάνε καν λόγω αυτής της συμπεριφοράς ή πόσες χάνονται και πόσες δεν αναπτύσσονται ποτέ; Πόσο πληγώνεται ο σύντροφός σου και πόσα απωθημένα συσσωρεύει για σένα; Πόσα χάνεις άραγε που δεν γνωρίζεις;

Σ: Έχεις δίκιο. Κι ας γίνεται πρόσκαιρα η δουλειά σου, χάνεις μακροπρόθεσμα.

Ο εργαζόμενος σε έχει ανάγκη και δεν αντιδρά. Δηλαδή δεν αντιδρά προσωρινά. Αυτό να το θυμάσαι. Μόλις μπορέσει, θα σ’ την κάνει με κάθε τρόπο: με μειωμένη παραγωγικότητα, με μικροκλοπές, με αμαύρωση της φήμης σου.

Αν θέλεις να επηρεάσεις θετικά έναν σπουδαίο άνθρωπο, να είσαι σίγουρος ότι το τελευταίο που θα τον εμπνεύσει θα είναι να του μιλήσεις άσχημα. Και χωρίς σπουδαίους ανθρώπους δίπλα σου, ποτέ δεν θα πετύχεις σπουδαία πράγματα.

Με αυτή τη συμπεριφορά διώχνεις από δίπλα σου τους σπουδαίους και κρατάς προσωρινά τους φοβισμένους και με τις λιγότερες ικανότητες ανθρώπους, τους οποίους θα έπρεπε να βοηθήσεις αντί να τους φέρεσαι απαίσια.

Σκέψου και το εξής: Όταν μιλάμε απότομα, άσχημα, με διάθεση επιβολής στα παιδιά μας, μπορεί να τα φοβίζουμε, να ασκούμε την εξουσία μας πάνω τους και προσωρινά να κάνουμε τη «δουλειά» μας. Κάποια στιγμή αυτό το παιδί θα μεγαλώσει. Κι όταν πια δεν θα μπορούμε να ασκήσουμε τη δύναμη επιβολής πάνω του, θα μας φερθεί με τον ίδιο τρόπο, μπορεί και πολύ χειρότερο, ή δεν θα μας σέβεται, γιατί θα κουβαλά αυτές τις αναμνήσεις – μπορεί και τα δύο.

Βραχυπρόθεσμα το κακό νικά, αλλά μακροπρόθεσμα το καλό θριαμβεύει. Ένας λόγος που δεν βλέπουμε πολλούς «καλούς» στην πραγματική ζωή να τα καταφέρνουν είναι γιατί οι περισσότεροι σούπερ ήρωες της καθημερινότητας δεν φτάνουν ποτέ στο τέλος της «ταινίας» τους για να δουν τη νίκη τους. Ενώ έχουν υπερδυνάμεις, δεν το γνωρίζουν, τους κατατρώει ο κρυπτονίτης της πρόωρης παραίτησης. Χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι δεν υπάρχουν αδικίες. Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν.

Μακροπρόθεσμα όμως, ο αξιόπιστος, αυτός που προσφέρει, αυτός που δίνει περισσότερα από όσα λαμβάνει, κερδίζει. Άλλωστε, το «κωλόπαιδο» ζει συνεχώς μέσα στις τύψεις. Οι ιδρυτές της Google Larry Page και Sergey Brin σε μια επιστολή τους πριν από την αρχική δημόσια προσφορά τους έλεγαν:

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι μακροπρόθεσμα θα εξυπηρετούμαστε όλοι καλύτερα ως μετοχή, αλλά και ποικιλοτρόπως από μια επιχείρηση που κάνει καλά πράγματα για τον κόσμο, ακόμη κι αν χάνουμε μερικά βραχυπρόθεσμα κέρδη.

Σ: Πιστεύεις πως ο λωποδύτης, ο απατεώνας, ο έμπορος ναρκωτικών, ο βίαιος, έχουν τύψεις όταν κλέβουν, σκοτώνουν ή χτυπούν;

Προφανώς και έχουν. Αγάπη αναζητούν με τις πράξεις τους κι εκείνοι. Και σίγουρα μ’ αυτές τις πράξεις δεν τη λαμβάνουν.

Γι’ αυτό έχουν τύψεις που δεν νιώθουν αυτό που θέλουν πιο πολύ απ’ όλα. Που δεν κάνουν κάτι για ν’ αλλάξουν εκείνο που τους στερεί ό,τι επιθυμούν πιο πολύ απ’ όλα: την αγάπη. Για την ακρίβεια, νιώθουν μια ψευδαίσθηση αγάπης, κάποια φτηνά υποκατάστατά της, όπως την αίσθηση δύναμης λόγω των χρημάτων τους ή την αναγνώριση από τον μικρόκυκλό τους.

Μην ξεχνάς πως το ότι αναγνωρίζεσαι δεν σημαίνει ότι αγαπιέσαι. Όταν αγαπιέσαι όμως, αναγνωρίζεσαι ταυτόχρονα. Χάνουν επομένως την αγάπη της οικογένειάς τους, των παλιών τους φίλων, της κοινωνίας. Νιώθουν κενό. Νιώθουν τύψεις. Νιώθουν αναξιόπιστοι. Κι ας μην το παραδέχονται ή ας μοιάζουν άτρωτοι και απαθείς.

Νικόλας Σμυρνάκης

____
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο Να ευτυχήσω να για πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω;

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Γιατί τόση ανάγκη να προετοιμαστούμε για το ολέθριο;

Πώς να μην “σκοτώσεις” τον εαυτό σου

Γκρίνια και αρνητισμός: Ο μέγας εθισμός και η λύση

Stop-Bullying

To bullying αντιμετωπίζεται με συναίνεση και όχι διαφωνία | Νικόλας Σμυρνάκης

Η ερώτηση “τι καινούριο, τι διαφορετικό, τι ενδιαφέρον κάνατε σήμερα;” μπορεί να υπηρετήσει ένα παιδί και τη σχέση του γονιού με αυτό.

Αυτή την ερώτηση έκανα στο Γρηγόρη χθες και μου ανέφερε τη συζήτηση που έκαναν περί bullying στο σχολείο. Ότι δεν πρέπει να παίζουν κανέναν από τους 3 ρόλους που σχετίζονται με αυτό.

Ούτε εκείνου που το δέχεται, ούτε εκείνου που το παρατηρεί και δεν αναφέρει τίποτα, ούτε εκείνου που το κάνει σε άλλους.

Ήταν μια ευκαιρία να τον ρωτήσω αν έχει δεχθεί εκείνος bullying. Μου μίλησε για δύο περιπτώσεις και για το πόσο άσχημα ένιωσε.

– Τι έκανες; τον ρώτησα.

– Τους είπα ότι θα το πω στη δασκάλα.

– Και εκείνοι πώς αντέδρασαν;

– Με είπαν μωρό.

– Έκανες καλά, που το είπες, να ξέρεις. Ο στόχος σου είναι να λύνεις εσύ το πρόβλημα. Κι αν αυτό δεν γίνεται τότε να ζητάς βοήθεια. Όπως και έκανες.

Νιώθω ότι είναι σημαντικό να καταλάβουν τα παιδιά ότι ο λόγος που πολλές φορές οι άνθρωποι, και ειδικά τα παιδιά, κάνουν κάτι κακό είναι γιατί δεν ξέρουν ότι είναι κακό. Μόνο αν ξέρεις ότι έχεις λερωθεί αλλάζεις ρούχα. Το ίδιο συμβαίνει και με τη συμπεριφορά. Μόνο αν ξέρεις ότι είναι άσχημη υπάρχει περίπτωση να την αλλάξεις.

Αρχικά του πρότεινα, όταν θα ξανασυμβεί, να εκφράσει το συναίσθημά του το οποίο πηγάζει από τη συμπεριφορά των παιδιών (αυτό ονομάζεται “εγώ μήνυμα” σύμφωνα με τον Gordon):

– Αυτό που κάνεις λέγεται σχολικός εκφοβισμός ή bullying, με κάνει να αισθάνομαι πολύ άσχημα και δεν θέλω να συνεχίσεις, ούτε στο επιτρέπω. Σου δίνω την επιλογή να το σταματήσεις διαφορετικά θα ζητήσω βοήθεια από τη δασκάλα (ή όποιον ενήλικα είναι κοντά).

– Ναι αλλά θα με πουν μωρό, μου παραπονέθηκε ο Γρηγόρης.

Έπειτα του εξήγησα ότι αυτό είναι δική τους άποψη και όχι η αλήθεια. Αλλά και πως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να σταματήσει κάποιος την άσχημη συμπεριφορά εναντίον μας είναι να μην έρθουμε σε αντιπαράθεση αλλά σε συμφωνία. Ειδικά αν συμφωνήσουμε σε κάτι που δεν περιμένει, τον κερδίζουμε. Ουσιαστικά τον αδειάζουμε από πολεμοφόδια. Δηλαδή:

– Αν σε αποκαλέσει μωρό, μπορείς να του πεις, ναι, είμαι μωρό αν μωρό σημαίνει ότι δεν θέλω να με κοροϊδεύουν. Εσύ θέλεις να σε κοροϊδεύουν;

Μπορεί φυσικά και να του πει:

– Προτιμώ να με πεις μωρό εσύ τώρα παρά να αισθάνομαι άσχημα εγώ με αυτό που μου λες. Αλήθεια εσύ θα φερόσουν άσχημα σε ένα μωρό;

Ή ακόμα και:

– Ένα μωρό που σου δίνει την επιλογή να σταματήσεις.

Τέλος, το να τον σπρώξεις να μπει στη θέση σου (δεύτερο επίπεδο παρατήρησης), θα τον βοηθήσει να αντιληφθεί πόσο λάθος είναι η συμπεριφορά του. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να του πει:

– Εύχομαι ποτέ να μην έρθει κάποιος πιο ψηλός, πιο μεγάλος ή πιο δυνατός από εσένα και να σου κάνει bullying, να σου φερθεί δηλαδή όπως τώρα φέρεσαι εσύ σε εμένα. Γιατί θα στεναχωρηθείς πολύ. Και δεν το θέλω. Όπως σου είπα, σου δίνω την επιλογή να σταματήσεις διαφορετικά θα το πω στη δασκάλα.

Αύριο ξέρετε τι συζήτηση θα κάνουμε; Αν ο Γρηγόρης έχει κάνει bullying σε κάποιο άλλο παιδάκι. Την ίδια ευαισθησία που δείχνουμε όταν τα παιδιά μας γίνονται θύματα, πρέπει να δείχνουμε και όταν γίνονται θύτες. Μην σας πω περισσότερη.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Ανθίζει η σχέση μας με τα παιδιά όταν μπαίνουμε στη θέση τους

Τα παιδιά ανταποκρίνονται καλύτερα στις εικόνες από ό,τι στα λόγια</a>

Τι νιώθεις όταν σου κάνουν αρνητική κριτική; – Q & A

epikoinwnia_metaksi_paidiwn_kai_gonewn_vasikoi_kanones

Ανθίζει η σχέση μας με τα παιδιά όταν μπαίνουμε στη θέση τους | Νικόλας Σμυρνάκης

Σε μια ομάδα που βρίσκεται ο Γρηγόρης (7 ετών) υπάρχει ένα κοριτσάκι που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Ήθελε να τους καλέσει όλους στο πάρτυ του, εκτός από εκείνη:
Γρηγόρης: Μαμά αν της δώσω την πρόσκληση θα φωνάζει και θα την σκίσει. Και δεν θέλω.
Μαμά: Θα σε κάνει να νιώσεις άσχημα αν αυτό συμβεί και προτιμάς να το αποφύγεις.
Γρηγόρης: Ναιιιιι!
Μαμά: Έχεις σκεφτεί ότι μπορεί αυτός να είναι ο τρόπος της να εκφράσει τη χαρά της που την κάλεσες; Ίσως να μην ξέρει πώς να διαχειριστεί τα δυνατά της συναισθήματα. Μπορείς όμως να δώσεις την πρόσκληση στη δασκάλα σου αφού αυτό θα σε ενοχλήσει.

Μπαμπάς: Γρηγόρη, όλοι έχουμε αδυναμίες και δυνάμεις. Εσένα ποια είναι η δύναμη σου;
Γρηγόρης: Ότι είμαι καλός με τις λέξεις.
Μπαμπάς: Ποια είναι η αδυναμία σου;
Γρηγόρης: Ότι καμιά φορά δεν συγκρατώ το θυμό μου.

Μπαμπάς: Το ίδιο συμβαίνει και με το κοριτσάκι αυτό. Ποια είναι η αδυναμία του;
Γρηγόρης: Ότι δεν μπορεί να γράψει, να διαβάσει και φέρεται περίεργα.
Μπαμπάς: Ποια είναι η δύναμη της;
Γρηγόρης: Δεν έχει κάποια.
Μαμά: Σίγουρα θα έχει. Μπορεί να είναι ότι αγαπάει τους ανθρώπους, τη μουσική, ότι είναι καλή στη ζωγραφική.
Γρηγόρης: Α, ναι, φώναξε ενθουσιασμένος. Έκανε ένα τέλειο μελισσάκι που εγώ δεν μπορούσα με τίποτα να το κάνω.

Μπαμπάς: Όπως όλοι οι άνθρωποι έχουν δυνάμεις και αδυναμίες έτσι όλοι έχουν συναισθήματα. Αυτό που θα πείραζε εσένα θα πείραζε και εκείνη. Εσένα πως θα σου φαινόταν αν επειδή δεν συγκρατείς καμιά φορά το θυμό σου, κάποιος καλούσε όλη την ομάδα και όχι εσένα στο πάρτυ του;

Γρηγόρης: Δεν θα μου άρεσε.

Μαμά: Οπότε τι σκέφτεσαι να κάνεις;

Γρηγόρης: Θα την καλέσω χωρίς πρόσκληση.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Το πρόβλημα ξεκινά όταν ξεχνάμε πως νιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά;

Μπαμπά, άσε με να κάνω λάθος

Πώς να μην μετατρέψετε σε εχθρούς σας τα παιδιά σας

friends-holiding-back-hands-chained

Έχεις φίλους που σε κρατάνε πίσω; | #askNicolaSmyrnakis

Το #askNicolaSmyrnakis project στο Instagram έχει ως εξής. Θέτω μια ερώτηση, εσείς απαντάτε και επανέρχομαι με μια πρόταση. Όλα αυτά στα stories του Instagram!

Για να με βρεθούμε και εκεί και να ξεκινήσουμε και μαζί μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Οι ερωτήσεις αυτή τη φορά ήταν:

Έχεις φίλους που σε κρατάνε πίσω; Τι κάνεις για αυτό;
Κάνε αυτό που φοβάσαι. Πρόκειται για υπέρβαση. Είσαι έτοιμος/η;

#askNicolaSmyrnakis

——————————-

– Επιλεκτική ακοή.
Nicolas: Όσο και να κάνεις ότι δεν ακούς επηρεάζεσαι. Χρειάζονται πιο δραστικές λύσεις. Το δηλητήριο αργά ή γρήγορα θα σε καταβάλλει.

——–

– Ναι αλλά αν δεν έχεις άλλους τι κάνεις; Δεν γίνεται να μείνεις χωρίς φίλους!!!
Nicolas: Αν όλοι οι φίλοι σου έχουν θέμα μήπως πρέπει να αναζητήσεις γιατί; Κάποιος τους έφερε κοντά σου. Εσύ. Από την άλλη μπορείς να αναζητήσεις νέες σχέσεις με ανθρώπους με διαφορετικές αξίες και χαρακτηριστικά.

——–

– Με κρατάνε πίσω όχι οι φίλοι μου, αλλά η μητέρα μου με την γενικότερη στάση της. Τι κάνω;
Nicolas: Συζητάς μαζί της. Προσπαθείς να βρεις λύση. Αν δεν γίνει τίποτα και είσαι 18 βρίσκεις δουλειά και φεύγεις.

——–

– Όταν αυτός που σε κρατάει πίσω είναι όχι οι φίλοι σου, αλλά ο ίδιος σου ο εαυτός;;
Nicolas: Αλλάζεις παρέα. 🙂 Αρχίζεις να κάνεις παρέα με τον ιδανικό σου εαυτό και όχι με τον χειρότερο εαυτό σου. Ο ιδανικός σου εαυτός τι έκανε όταν ήταν στη θέση σου;

——–

– Και τι κάνεις όταν οι φίλοι σου δεν σε κρατάνε πίσω, αλλά σίγουρα δεν θα σε πάνε μπροστά;
Nicolas: Μπορείς να μειώσεις το χρόνο που αφιερώνεις σε κάποιους ανθρώπους. Το να πίνεις 4 ώρες καφέ με τον “κολλητό” εξουθενώνει και εσένα και αυτόν. Έτσι θα βρεις χρόνο να ξεκινήσεις νέες δραστηριότητες που θα σε εντάξουν σε νέους κύκλους, ώστε να αναζητήσεις νέες φιλίες.

——–

– Αν όμως για να γίνει αυτό πρέπει να ξεπεράσεις μια παιδική σου φοβία; Πώς το καταφέρνεις;
Nicolas: Θα πρέπει να το συζητήσουμε περισσότερο. Και πάλι όμως. Δεν χρειάζεται να σταματήσεις να φοβάσαι για να ξεκινήσεις κάτι. Δεν μπορείς να επιλέξεις αν θα φοβάσαι ή όχι. Μπορείς να επιλέξεις αν θα κάνεις αυτό που φοβάσαι, παρόλο που φοβάσαι.

Για να με βρείτε στο instagram και να ξεκινήσουμε μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Νικόλας

#askNicolaSmyrnakis

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Τι νιώθεις όταν σου κάνουν αρνητική κριτική; – Q & A

Τι σε σταματά από το να κυνηγήσεις το όνειρό σου; Φόβος; Aπόρριψη ή άλλο; – Q & A

Πώς θα αλλάξω τον τρόπο που με βλέπουν οι άλλοι;

arnitiki-kritiki

Τι νιώθεις όταν σου κάνουν αρνητική κριτική; | #askNicolaSmyrnakis

Το #askNicolaSmyrnakis project στο Instagram έχει ως εξής. Θέτω μια ερώτηση, εσείς απαντάτε και επανέρχομαι με μια πρόταση. Όλα αυτά στα stories του Instagram!

Για να με βρεθούμε και εκεί και να ξεκινήσουμε και μαζί μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Οι ερωτήσεις αυτή τη φορά ήταν:

Τι νιώθεις όταν σου κάνουν αρνητική κριτική;

#askNicolaSmyrnakis

——————————-

– Βάζω το κεφάλι κάτω και τους δείχνω τι χάνουν.. ακόμα και με μια μου επιτυχία.
Nicolas: Άρα σε κινητοποιεί. Καλή μετάφραση αυτή. Παραγωγικότατη.

——–

– Με κάνει ποια ταπεινό αλλά δεν ξέρω κατά πόσο καλό είναι στην δουλειά μου (μάγειρας).
Nicolas: Δεν είναι καλό να σου λέει κάποιος πώς να βελτιωθείς; Είναι σαν να λες “είμαι τέλειος” ή “δεν πιστεύω ότι μπορώ να γίνω καλύτερος”.

——–

– Ότι με επηρεάζει πολύ και νιώθω χαμηλότερη αυτοπεποίθηση, χωρίς να το ελέγχω άμεσα.
Nicolas: Η γνώμη των άλλων είναι μια γνώμη. Δεν είναι αλάνθαστο μαθηματικό αξίωμα. Μην την παίρνεις τόσο προσωπικά.

——–

– Με την πάροδο του χρόνου αντιλαμβάνομαι τα λάθη μου και προσπαθώ να μην τα κάνω.
Nicolas: Συστατικό “υγιούς” ανθρώπου αυτό που τα έχει βρει με τον εαυτό του.

——–

– Πλέον χαμογελάω… και σε μια συζήτηση με τον εαυτό μου, αποτελεί κεφάλαιο αυτοκριτικής.
Nicolas: Εσύ ο σπουδαιότερος κριτής σου. Όταν κάτι δεν σου πηγαίνει καλά είναι ένα μήνυμα από το πραγματικό σου εγώ ότι κάτι πρέπει να αλλάξει.

——–

– Τίποτα αδιαφορώ.
Nicolas: Πίσω από κάθε πράξη υπάρχει μια αιτία. Θα σε οδηγήσει στην πρόοδο το να διερευνήσεις αυτό που ακούς. Να αναρωτηθείς γιατί. Εκμεταλλεύσου την κριτική. Μηντην απορρίπτεις με την πρώτη. Είναι ο τρόπος να πας μακριά.

——–

– Νιώθω ότι με μειώνουν και ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι από εμένα.
Nicolas: Σε μειώνουν αν τους αφήσεις. Αν τους το επιτρέψεις. Δηλαδή αν συνεχίσεις να είσαι δίπλα σε αυτόν που σε μειώνει ή αν πιστεύεις τη γνώμη του. Μην συγκρίνεις τον εαυτό με τους άλλους, αλλά με εσένα χθες.

——–

– Εξαρτάται από το πρόσωπο που την κάνει και τον τρόπο που την εκφράζει.
Nicolas: Ναι πράγματι. Έχει σημασία και το ποιος και το πώς.

——–

– Πρώτον στεναχωριέμαι. Δεύτερον σκέφτομαι τι έχω κάνει λάθος και αν η κρητική που δέχομαι έχει βάσεις.
Nicolas: Δεν γεννήθηκες παντογνώστης, ούτε τέλεια. Και δεν θα γίνεις ποτέ. Κανείς μας. Μπορείς να στεναχωριέσαι όπως μπορείς και να χαίρεσαι που τώρα ξέρεις πώς να γίνεις καλύτερη. Φαντάζεσαι να σε είχαν αφήσει στην απόλυτη άγνοια με κανένα περιθώριο προόδου; Τότε θα έπρεπε να στεναχωριέσαι.

——–

– Μπορεί να μην το δείξω αλλά θα θέλω να τα παρατήσω όλα, θα νιώθω άχρηστη.
Nicolas: Αν εγώ σου πω “αξίζεις” οπότε θα θέλεις να τα κατακτήσεις όλα; Όχι; Γιατί δίνεις τόση σημασία στην αρνητική κριτική; Το κακό, το λάθος, είναι απαραίτητο συστατικό της κατάκτησης, του σωστού, γιατί χωρίς αυτά δεν θα ερχόταν η διόρθωση, άρα η βελτίωση.

——–

– Γι’ αυτό την βλέπω σαν σκαλοπάτι προς το επόμενο στάδιο.
Nicolas: Πράγματι είναι. Και ο μεγαλύτερος κριτής είναι πάντα ο εαυτός σου.

——–

– Στην αρχή στεναχωριέμαι αλλά μετά σκέφτομαι τα άτομα που μου την έκαναν, έχουν αυτό που θέλω;
Nicolas: Σωστό από τη μία. Από την άλλη όλοι έχουν κάτι να σου προσφέρουν.  Ένας αναγνώστης δεν χρειάζεται να είναι καλός συγγραφέας για να μου πει αν του αρέσει ένα κείμενό μου.

——–

– Για να είμαι ειλικρινής… Δεν ξέρω τι νιώθω… πλέον νιώθω ότι είμαι σε πλήρη απάθεια.
Nicolas: Από τη μη αίσθηση (απάθεια) είναι καμιά φορά προτιμότερη η αρνητική αίσθηση (νιώθεις ζωντανός τουλάχιστον). Για να αποφύγουμε τον πόνο δεν νιώθουμε τίποτα. Μα ο πόνος της απόρριψης είναι τουλάχιστον δημιουργικός. Κάνε κάτι γρήγορα για να ξεφύγεις από την απάθεια.

——–

– Από “μικρούς” ανθρώπους… αδιαφορία, από αξιόλογους μπαίνω σε σκέψεις. 🙂
Nicolas: Πράγματι το από ποιον προέρχεται έχει μεγάλη σημασία. Όπως το αν γίνεται για να σε κάνει καλύτερο ή απλά να σε προσβάλει.

——–

– Κάποιες φορές ΚΑΝΩ ότι ακούω και κάποιες φορές ΑΚΟΥΩ πραγματικά… Δεκτή κάθε κριτική.
Nicolas: Άκου πάντα και άλλαξε όταν η κριτική είναι πειστική.

——–

– Αυτό που ακούω έχει βάση; Αν ναι, προσπαθώ να γίνω καλύτερη.  Αν όχι, πάμε παρακάτω.
Nicolas: Το να κρίνεις με καθαρό μυαλό την ορθότητα της κριτικής είναι σωστό. Φτάνει να μην έχεις πάντα δίκιο εσύ και πάντα άδικο οι άλλοι. Οι περισσότεροι έτσι σκέφτονται. Κι όμως. Κανείς δεν μπορεί να έχει πάντα δίκιο. Δεν βγαίνουν τα μαθηματικά.

——–

– Σέβομαι τις απόψεις. Αλλά ρωτάω τον τρόπο σκέψης αυτού που με κρίνει.
Nicolas: Το να κάνεις κριτική στην κριτική, πάνω σε λογικές βάσεις, δεν είναι παράλογο. 🙂 🙂 🙂 Αφού είναι λογικές οι βάσεις θα μου πεις, πώς να είναι παράλογο. 🙂

——–

– Αρνητική κριτική από ανθρώπους που εκτιμώ πάντα καλοδεχούμενη… 🙂
Nicolas: Σωστό. Με τρόπο όμως και αυτή. Κανείς, ούτε καν αυτός που έχεις ψηλά στην εκτίμησή σου, δεν έχει το δικαίωμα να σε προσβάλει με την γνωστή πρόφαση: “εγώ στο λέω για καλό σου”.

Για να με βρείτε στο instagram και να ξεκινήσουμε μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Νικόλας

#askNicolaSmyrnakis

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Πώς θα μειωθούν οι αρνητικές γνώμες των άλλων για εμάς; – Q & A

Τι σε σταματά από το να κυνηγήσεις το όνειρό σου; Φόβος; Aπόρριψη ή άλλο; – Q & A

Γκρίνια και αρνητισμός: Ο μέγας εθισμός και η λύση

paidi1106

Τα παιδιά ανταποκρίνονται καλύτερα στις εικόνες από ό,τι στα λόγια | Νικόλας Σμυρνάκης

Φαινόταν ότι κάτι τον είχε στεναχωρήσει πολύ. Μισή ώρα τον ρωτούσα και δεν μου ανοιγόταν. Έχουμε μάθει να ξεγυμνώνουμε τα συναισθήματά μας με το Γρηγόρη, όποια κι αν είναι αυτά, και μου έκανε εντύπωση. Μα πιο πολύ ανησύχησα. Δεν το συνήθιζε να τα κρατάει μέσα του.

Τότε σκέφτηκα να αλλάξω στρατηγική. Να χρησιμοποιήσω λιγότερο τα λόγια και περισσότερο τις εικόνες και τους συμβολισμούς!

– Γρηγόρη μου, τι χρώμα έχει το συναίσθημά σου;
Λες και έγινε κάτι μαγικό. Σε ένα δευτερόλεπτο άλλαξαν όλα.
– Είναι σαν φωτιά μπαμπά. Όχι κίτρινη φωτιά, αυτή που δεν καίει πολύ, ούτε κόκκινη, αυτή που καίει πολύ. Πορτοκαλί φωτιά.
Συνέχισα με ενεργητική ακρόαση:
– Άρα σε καίει κάπως μέσα σου η φωτίτσα γιατί κάτι σε στεναχώρησε;
– Ναι.
– Σε ποιο σημείο του σώματος τη νιώθεις τη φωτιά;
– Σε όλα μέσα μου.
Αν υπήρχε μουσική να συνοδεύει τη σκηνή, τώρα θα έφτανε στο κρεσέντο της.
– Και ποιο ανθρωπάκι άναψε τη φωτίτσα;

Ευχήθηκα να πιάσει! Πριν η ευχή μου ολοκληρωθεί άρχιζε να μου λέει εντελώς φυσικά για ένα φίλο του, που πριν λίγες ώρες μάλωσαν πολύ, που ο ένας κορόιδεψε τον άλλον, ο άλλος χτύπησε τον έναν – σχετικά φυσιολογικά πράγματα για εφτάχρονα – πώς ένιωσε, γιατί έγινε, τι προκάλεσε τη μάχη, τη διαφωνία. Όλα.

Τα παιδιά ανταποκρίνονται καλύτερα στις εικόνες, στις ιστορίες, στους συμβολισμούς, από ό,τι στις λέξεις. Το συναίσθημά τους έχει διάφορους τρόπους για να ξεκλειδώσει.

Όταν ξεδιπλώνεται είναι υπέροχο, ακόμα και όταν είναι αρνητικό. Η παραδοχή και η έκφραση του συναισθήματος είναι το πρώτο βήμα για να έρθει έπειτα η τακτοποίησή του μέσα τους. Αλήθεια, δεν ισχύει ακριβώς το ίδιο και για εμάς;

Γράψτε μου στα σχόλια μια συνθήκη με το μικρό σας που σας έκανε εντύπωση!

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Το πρόβλημα ξεκινά όταν ξεχνάμε πως νιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά;

Ο Τόμας Έντισον εξηγεί σε 2 παιδιά τη διαφορά ανάμεσα σε ανακάλυψη και καινοτομία

Μπαμπά, άσε με να κάνω λάθος

images

Δεν μπορείς να μην μπορέσεις. Να ένα “δεν” με νόημα | Νικόλας Σμυρνάκης

Δεν μπορείς να εφαρμόσεις τις γνώσεις από τα βιβλία που δεν διάβασες.
Δεν μπορείς να χαρείς τη φιλία των ανθρώπων που δεν γνώρισες.
Δεν μπορείς να ευχαριστηθείς τα φαγητά που δεν δοκίμασες.
Δεν μπορείς απολαύσεις τα ταξίδια που δεν έκανες.
Δεν μπορείς να ανταμοιφθείς για τις ευκαιρίες που άφησες ανεκμετάλλευτες.
Δεν μπορείς να δεις το αποτέλεσμα όσων φοβήθηκες να δοκιμάσεις.
Δεν μπορείς να ζήσεις τον έρωτα που δεν διεκδίκησες.
Δεν μπορείς να κρατήσεις την αγάπη που θεώρησες αυτονόητη.

Δεν μπορείς να……… μην μπορέσεις. Να ένα “δεν” με νόημα.
Δεν μπορείς να μη ζήσεις, να μην διαβάσεις, να μη χαρείς, να μην δοκιμάσεις.
Κι αν πέσεις και πληγώσεις τα γόνατά σου, είναι γιατί απέκτησε ξαφνικά ενδιαφέρον το παιχνίδι.
Όπως τότε, θυμάσαι, που ήμασταν παιδιά.
Σε μερικά πράγματα, βλέπεις, δεν μεγαλώσαμε ποτέ.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Πώς τολμάς να στερείς από τον κόσμο τον καλύτερο εαυτό σου;

Δυσκολεύεσαι; Φοβάσαι; Αμφιβάλλεις; Σε συναισθάνομαι

Αν δεν είσαι έτοιμος, προχώρα

 

images

Πώς θα μειωθούν οι αρνητικές γνώμες των άλλων για εμάς; | #askNicolaSmyrnakis

Προχθές έκανα το παρακάτω post στο facebook:


“Ο μόνος τρόπος για να γίνεις καλύτερος είναι να ζητήσεις, να δεχτείς και να χρησιμοποιήσεις παραγωγικά τη γνώμη των άλλων. Κυρίως την αρνητική γνώμη των άλλων.

Από ένα σημείο και πέρα τη συνηθίζεις και την αναζητάς μανιωδώς. Πάλεψε μέχρι να φτάσεις σε αυτό το “σημείο”. Όλα μετά θα γίνονται καλύτερα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μειωθούν οι αρνητικές γνώμες των άλλων;”

#IslandofMan #NicolaSmyrnakis #askNicolaSmyrnakis

Η στιχομυθία που ακολούθησε έχει ενδιαφέρον οπότε την μεταφέρω αυτούσια!

——————————-

Dafni: Καλημέρα. 🙂 Γιατί χρειάζομαι την κακή κριτική αφού οι περισσότεροι άνθρωποι σε κρίνουν κακά χωρίς να σε ξέρουν;; Σε τι με ωφελεί η κακή κριτική των ανθρώπων αφού στην τελική, οι περισσότεροι άνθρωποι θα σε κρίνουν κακά ότι και αν κάνεις;;

Nicolas: Αν δεν λάβεις ποτέ κριτική δεν θα βελτιωθείς ποτέ. Ακόμα και στην πιο κακοπροαίρετη κριτική, μπορείς κάτι να βγάλεις που θα σε βοηθήσει να βελτιωθείς.
Είναι όμως άλλο να είσαι ανοιχτός στην κριτική και άλλο να γίνεται η γνώμη των άλλων για εσένα ο δυνάστης και ο εξουσιαστής σου.
Η Google, η Microsoft και η Apple ζητάνε συνεχώς feedback για να βελτιώσουν τις υπηρεσίες τους. Δεν παίρνουν προσωπικά όσους τις μισούν. Δεν λένε: “ο Τάκης από το Περιστέρι δεν με συμπαθεί, ας κλείσουμε”.

Venetis: Παίζει ρόλο πιστεύω και ΠΟΙΟΣ θα σου κάνει την θετική ή την αρνητική κριτική.

Nicolas: Σωστό. Πράγματι.

Eleni: Άλλο αρνητική κριτική κι άλλο εποικοδομητική κριτική. Δυστυχώς, η εκπαιδευτική κουλτούρα μας ποτέ δε μας μύησε σε αυτήν, αλλά σαν ενήλικες ποτέ δεν είναι αργά να αναζητήσουμε τι ακριβώς σημαίνει και να τη χρησιμοποιούμε. Πολλές φορές, η αρνητική κριτική δεν είναι παρά αγένεια.

Nicolas: Είναι θέμα ορισμού. Η ειλικρινής αρνητική κριτική μπορεί να αποκαλείται εποικοδομητική αρνητική. Ακόμα και η εποικοδομητική κριτική μπορεί να είναι αγενής. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε εμείς να βγάλουμε εποικοδομητικό συμπέρασμα.

Eleni: Χμμμ, έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά η εποικοδομητική κριτική. Π.χ. το πιο σημαντικό, εστιάζει σε λύσεις, κάτι που η αρνητική κριτική δεν το έχει.

Nicolas: Βάσει του ορισμού σου, ναι. 🙂 Αν μου πει κάποιος «πώς είσαι έτσι ρε;» θα το θεωρήσω αγενές. Ταυτόχρονα θα κοιταχτώ στον καθρέφτη. Το αποτέλεσμα είναι διπλά παραγωγικό. Επαναπροσδιορίζω τη σχέση μου με αυτόν που μου μίλησε με αγένεια και σκουπίζω τη σοκολάτα από τη μύτη μου. 🙂 🙂

Eleni: Υπάρχει κι άλλο παράδειγμα, άξιο προσοχής, το οποίο προτείνει να διώχνουμε τοξικότητα αρνητικής κριτικής μακριά μας: Κάποτε ήταν δύο πυροσβέστες και χρειάστηκε να σβήσουν τη φωτιά από ένα δάσος. Όταν συναντήθηκαν, ο ένας είχε φούμο στο πρόσωπο κι ο άλλος είχε πεντακάθαρο πρόσωπο. Ποιος πήγε στη λίμνη να πλυθεί;  

Nicolas: Χρειάζεται ισορροπία. Αν δεν ζητάμε την κριτική ή δεν την δεχόμαστε γιατί πονάει (όπως οι περισσότεροι άνθρωποι) δεν θα βελτιωθούμε ποτέ. Όταν στο ΖΑΡΑ πατάς το κόκκινο ανθρωπάκι δεν αγχώνονται στα κεντρικά της Ισπανίας, ούτε κλείνουν το υποκατάστημα στο Ηράκλειο. Κοιτάνε συνολικά τους δείκτες.
Το να αποφύγουμε την κριτική για να μην έχουμε καθόλου αρνητισμό στο περιβάλλον μας είναι συνώνυμο της στασιμότητας και αποτελεί στρουθοκαμηλισμό.

Αντίστοιχα, εννοείται ότι αν συνεχώς έχουμε κάποιον να βρίσκει το λάθος μας, θα επηρεαστούμε αρνητικά. Είναι απόφασή μας να μην βρεθούμε στο ίδιο κλουβί με ένα λιοντάρι ή να απομακρυνθούμε γρήγορα αν καταλάβουμε ότι βρεθήκαμε εκεί. Όσο και να προσπαθούμε να αλλάξουμε τη φύση του, αυτό στο τέλος θα μας κατασπαράξει.

Eleni: Αναλόγως σε τι φάση βρίσκεσαι στη ζωή σου και πώς έχεις σταθμίσει τον τρόπο που επιθυμείς να ζεις. Προσωπικά, μ’ αρέσει η εποικοδομητική κριτική και οι άνθρωποι που σκέφτονται θετικά. Έχω ζήσει πολύ καιρό σε περιβάλλον με αρνητική κριτική και σκέψη και για πολύ καιρό νόμιζα ότι αυτό σήμαινε ειλικρίνεια και θα με έκανε καλύτερη σαν άνθρωπο. Προσωπικά ξαναλέω, δε βγάζω κανέναν off, επιμένω, δε μου ταίριαζε κάτι τέτοιο τελικά. Αυτό που ναι, με έκανε καλύτερο άνθρωπο είναι η θετική υποστήριξη και η πίστη. Όλοι ξέρουμε τι είναι καλό για εμάς και τι λάθος κάνουμε. Δεν ωφελεί να έχουμε ένα δάχτυλο να μας δείχνει πράγματα. Η αγάπη, ναι, βοηθά. Κι αυτή έχει πολλούς τρόπους, εκτός την αρνητική κριτική για να εκδηλωθεί.

Nicolas: Δεν διαφωνώ με όσα λες. Βλέπω όμως συνεχώς ανθρώπους που στο βωμό της θετικότητας χάνουν την επαφή με την αλήθεια, περιστοιχισμένοι μόνο από εκείνους που τους λένε πόσο καλοί είναι.
Εγώ κάποτε δεν ανεχόμουν την κριτική. Τώρα την ζητώ επιμόνως από τους συνεργάτες και φίλους μου.
Και αυτή η συνήθεια με υπηρετεί με πολλαπλούς τρόπους.
Ακόμα κι αυτά που τώρα εσύ γράφεις τα σκέφτομαι και τα αξιολογώ.
Είναι ωραίο που έχεις βρει τα δικά σου πατήματα. Αυτή είναι η ουσία. Τα άλλα είναι γνώμες για να
γίνεται συζήτηση.

Eleni: Εννοείται, καλέ. Αυτό που περιγράφεις δεν είναι καν θετικότητα, είναι σκέτο “γλείψιμο”. 😉

 

Labros: Αγαπητέ Νικόλα. Γενικώς, έχω άριστες κριτικές και ομιλίες για τις 27 ποιητικές μου συλλογές. Για τις δύο πρώτες, μια φιλόλογος άσκησε γενικευμένη αρνητική κριτική. Όμως, διαπίστωσα ότι ήταν επηρεασμένη από διάφορες τρέχουσες και περιρρέουσες καταστάσεις. Δεν ήταν κακοπροαίρετη. Επέμεινα στην επικοινωνία και άλλαξε γνώμη. Οι επόμενες κριτικές της ήταν πραγματικές. Μάλιστα, είχε την επιμέλεια της 4ης και 5ης συλλογής μου, ειδικά για την 4η είχαμε αντιπαράθεση διαρκείας! Αλλά επικράτησε η θέση μου. Για παράδειγμα, σ’ ένα ποίημα έχω τη λέξη “”ολοτοίχιες” κι επέμενε ότι δεν υπάρχει η λέξη, υπάρχει “‘επιτοίχια”. Της εξήγησα τη διαφορά της νέας δικής μου λέξης και την αποδέχτηκε. Πρέπει ο συγγραφέας να έχει την ικανότητα να διαπιστώσει αν είναι κακοπροαίρετη η αρνητική κριτική και ν’ αδιαφορήσει. Μια τέτοια περίπτωση είχα από άλλη φιλόλογο, η οποία αντί ν’ ασχοληθεί με την ποίηση, ασχολήθηκε με το γεγονός ότι εξέδωσα τη συλλογή στη μνήμη κάποιου τον οποίο κατήγγειλε ότι συμμετείχε σε παρεούλα κι αναδείχτηκε. Μου έδειξε με αυτό το
αρρωστημένο μυαλό της.

Nicolas: Καταλαβαίνω τι λες. Και από την κακοπροαίρετη κριτική σίγουρα κάτι μπορείς να κρατήσεις για την επόμενη συλλογή σου. Θέλω να πω, αν κάποιος μου πει «με αδίκησες» και εγώ νιώθω ότι δεν τον έχω αδικήσει, αυτό που σίγουρα δεν μπορώ να αλλάξω είναι ότι, δικαίως ή αδίκως, έτσι ένιωσε. Οπότε μπορώ να το συζητήσω μαζί του. Όπως και στη δική σου περίπτωση ή άδικη κριτική έγινε αφορμή για βελτίωση. Σίγουρα όμως δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα να θεωρούμε κάθε αρνητική κριτική άδικη και κακοπροαίρετη. Αυτό μοιάζει άδικο και κακοπροαίρετο απέναντι στον άδικο και κακοπροαίρετο κριτή μας . 🙂 🙂
Labros: Νικόλα, δεν βελτιώθηκα από τη συγκεκριμένη κριτική, αλλά από τις μετέπειτα συνομιλίες μαζί της επί πολλών και διαφόρων θεμάτων, αφού είχε παραδεχτεί το λάθος της. Έχω πει δημοσίως ότι κάθε συνομιλία μαζί της ήταν και ένα μάθημα. Καλή συνέχεια.
ΥΓ: Αρκετές φορές λειτούργησε ως έμπνευση.

Nicolas: Βελτιώθηκες από το αποτέλεσμα της κριτικής. Άρα από την κριτική. Το ίδιο πράγμα λέμε.

Και για να κλείσω αγαπημένοι μου τη συλλογιστική. Δεν επιζητώ την αρνητική κριτική, αλλά την ειλικρινή κριτική. Αν τώρα έρθει η κριτική “καφρίλα” κερδίζω 2 πράγματα.
Απομακρύνομαι ή επαναπροσδιορίζω τη σχέση μου με τον πομπό της (εννοείται δεν ανέχομαι την αγένεια) και μαθαίνω κάτι από αυτήν.
Αυτό που έχω δει είναι ότι ακόμα και τους haters αν δεν τους απαντήσεις με το ίδιο νόμισμα και προσπαθήσεις να διερευνήσεις το γιατί αισθάνονται έτσι, τους κερδίζεις. Ουσιαστικά η κριτική τους είναι κραυγή για αναγνώριση.
Πολλοί από εκείνους που κάποτε σε έκριναν αρνητικά αργότερα σε αναγνωρίζουν. Φτάνει να είσαι συνεπής!
————-

 

LightsTA-515066888-Converted

Πώς τολμάς να στερείς από τον κόσμο τον καλύτερο εαυτό σου; | Νικόλας Σμυρνάκης

Μιλούσα με μια δημιουργική κοπέλα στη Θεσσαλονίκη πρόσφατα που κάνει δωρεάν κάτι καινοτόμο και τώρα θέλει να προχωρήσει σε μια υπέρβαση. Θέλει να δημιουργήσει έναν οργανισμό που, όπως μου το περιέγραψε, υπηρετεί τις ανώτερες ανάγκες του ανθρώπου. Δύο είναι τα θέματα:

Δεν θα μπορεί να το προσφέρει και αυτό δωρεάν γιατί κοστίζει.
Δεν μπορεί με τίποτα να πάρει χρήματα από τους άλλους ανθρώπους.

Ο λόγος που δεν μπορεί είναι προφανώς γιατί φοβάται πώς αν τους ζητήσει χρήματα θα χάσει την αγάπη τους (συμπάθεια, αναγνώριση κτλ). Αντιστρέψαμε τη σκέψη της:

“Πιστεύεις ότι θα προσφέρεις κάτι που θα κάνει τις ζωές των ανθρώπων καλύτερες;”.
“Εννοείται”, μου απάντησε. Πιο σίγουρη δεν την είχα ξανακούσει.
“Ε, τότε”, συνέχισα, αγρίεψα και λίγο για να με πάρει στα σοβαρά:

“Πώς τολμάς να στερείς από τον κόσμο τον καλύτερο εαυτό σου; Το αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχεις το δικαίωμα να μας αποτρέψεις από την εκπλήρωση των ανώτερων αναγκών μας; Σε χρειαζόμαστε”.

Κόλλησε. Δεν ξεκαθάρισα αν με κοίταζε σαν να είχε φάει χαστούκι ή σαν να την είχε φιλήσει πρίγκηπας. Μετά από δύο ημέρες ξαναμιλήσαμε. Μου είπε ότι είχε ξεκινήσει.

Συνέδεσε την νέα της προσπάθεια με την αγάπη που θα λάβει λόγω της εξαιρετικής υπηρεσίας που είχε στα χέρια της, η οποία θα εμπλούτιζε τη ζωή των ανθρώπων γύρω της.

Σχετική σημείωση: Mια πώληση είναι πετυχημένη, όχι όταν ολοκληρωθεί, αλλά όταν αυτό που προσφέρεις έχει πολλαπλάσια αξία από το αντίτιμο το οποίο ζητάς. Τότε είναι που δεν έχεις δικαίωμα να μην πουλήσεις, να στερήσεις το αγαθό σου από τον κόσμο.

Μην αφήσεις τον φόβο να σε αποτρέψει από το να μας παραδώσεις έναν καλύτερο κόσμο. Με όποιον τρόπο. Το έχουμε ανάγκη. Σε έχουμε ανάγκη.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Πώς έχτισα την αυτοπεποίθησή μου

Δυσκολεύεσαι; Φοβάσαι; Αμφιβάλλεις; Σε συναισθάνομαι

Γιατί τόση ανάγκη να προετοιμαστούμε για το ολέθριο;

 

empathy

Δυσκολεύεσαι; Φοβάσαι; Αμφιβάλλεις; Σε συναισθάνομαι | Νικόλας Σμυρνάκης

Τι σε σταματά από το να κυνηγήσεις το όνειρο;

Αυτή την ερώτηση έκανα χθες στο instagram και ήρθαν δεκάδες απαντήσεις τις οποίες συνόδευσα με ένα σύντομο σχόλιο.

Δεν μπορώ, μου είναι δύσκολο, φοβάμαι μη με απορρίψουν, μην αποτύχω, βαριέμαι. Προφανώς μου τα έγραψαν όλα αυτά για να τους βοηθήσω. Με μια κουβέντα να ξεκλειδώσουν. Και με τιμά το γεγογός. Αλλά:

Δεν πιστεύω να νομίζετε ότι δεν τα έχω νιώσει όλα αυτά ή ότι δεν υπάρχουν στιγμές που τα νιώθω και τώρα; Προσωπική ανάπτυξη δεν σημαίνει απουσία δυσκολιών ή προβλημάτων αλλά γρήγορη επίλυσή τους.

3 μυθιστορήματά μου έχουν παραμείνει αθέατα από εκδότες και αναγνώστες. Για την ακρίβεια τα 2 από τα 3. Το άλλο το έχει δει έστω ένας εκδότης. Ήταν να βγει το 2010, είχα υπογράψει συμβόλαιο και όλα τα συναφή, αλλά έκλεισε ο οίκος (G.A.M.A.T.O;). 🙂

Εκατοντάδες ποιήματα, δεκάδες διηγήματα, σχεδόν δέκα παραμύθια κρύβονται ακόμα περιμένοντας την “κατάλληλη στιγμή”.

Έχω στο μυαλό μου το θέμα του νέου μου βιβλίου, μέσα μου υπάρχει ένα χάος ιδεών, γνώσεων, πολύς ενθουσιασμός και κάθε φορά που σκέφτομαι να γράψω, δεν ξέρω από πού να πρωτοαρχίσω.

Μαντέψτε όμως. Όλα τα παλιά μου έργα, τα αθέατα, με έφεραν εδώ που είμαι σήμερα. Θα έρθει η ώρα τους. Σε ότι αφορά το νέο βιβλίο “στην αρχή όλα είναι χάος, έπειτα έρχεται πάντα η αρμονία”.

Η αρμονία θα έρθει όταν θα κάτσω στον υπολογιστή και θα γράψω τις πρώτες 500 λέξεις. Η έμπνευση άλλωστε δεν είναι ουρανοκατέβατη. Η έμπνευση είναι διάθεση. Η αρμονία πάντα έρχεται μέσα από τις πραξεις. Όταν ξεκινάς κάτι αρχίζει και μπαίνει σε μια σειρά. Αυτό θα γίνει μέχρι 15 Μαρτίου (παραδοσιακά ξεκινάω να γράφω 6 μήνες μετά την έκδοση του προηγούμενου).

Θα γίνει, ό,τι και να γίνει. Είτε είμαι κουρασμένος, είτε βαριέμαι, είτε πονάω, είτε φοβάμαι ότι θα με απορρίψουν. Απλά θα γίνει. Γιατί; Γιατί έχω χρέος. Δεν γράφω πια μόνο για εμένα αλλά για όσους εμπιστεύονται τα έργα μου. Αυτό είναι το δικό μου κίνητρο. Και είναι ένα κίνητρο που μπορεί να το δημιουργήσει κάποιος, ακόμα κι αν δεν έχει εκδόσει ποτέ. Πριν εκδόσω έγραφα για αυτούς που θα εμπιστεύονταν τα έργα μου.

Από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις σας στις δικές μου ερωτήσεις εμπνέομαι κι εγώ, να ξέρετε.

Αλήθεια, εσάς τι σας σταματά από το να κυνηγήσετε το όνειρο; Περιμένω τα δικά σας σχόλια σε αυτό το ποστ.

Σε ότι αφορά το instagram τώρα, εκεί που ξεκίνησαν οι ερωτήσεις που έγιναν αφορμή για αυτό το ποστ, μπορούμε να βρεθούμε εδώ.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Τι σε σταματά από το να κυνηγήσεις το όνειρό σου; Φόβος; Aπόρριψη ή άλλο;

Πώς να πετύχεις αυτά που φοβάσαι

Αν δεν είσαι έτοιμος, προχώρα

 

ξξτξ

Τι σε σταματά από το να κυνηγήσεις το όνειρό σου; Φόβος; Aπόρριψη ή άλλο; | #askNicolaSmyrnakis

 

Το #askNicolaSmyrnakis project στο Instagram έχει ως εξής. Θέτω μια ερώτηση, εσείς απαντάτε και επανέρχομαι με μια πρόταση. Όλα αυτά στα stories του Instagram!

Για να με βρεθούμε και εκεί και να ξεκινήσουμε και μαζί μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Οι ερωτήσεις αυτή τη φορά ήταν:

Τι σε σταματά από το να κυνηγήσεις το όνειρό σου; Φόβος; Απόρριψη ή άλλο;

#askNicolaSmyrnakis

——————————-

– “Το κίνητρο” δηλαδή την ώθηση για να κυνηγήσεις το όνειρό σου.
Nicolas: Βρες κίνητρο ή άλλαξε όνειρο.

——–

– Το γεγονός ότι δεν πιστεύω 100% στις δυνατότητές μου!
Nicolas: Μα δεν χρειάζεται να πιστεύεις 100%. Ο μόνος τρόπος άλλωστε να πιστέψεις 100% είναι να ξεκινήσεις όταν πιστεύεις 60 με 70%.

——–

– Αν τελικά συνειδητοποιήσω ότι δεν είναι αυτό που πραγματικά ήθελα ή ότι δε μου ταιριάζει.
Nicolas: Κι αν συνειδητοποιήσεις ότι είναι ο υπέρτατος σκοπός ζωής αφού ξεκινήσεις; Αν πάλι όχι, τότε αλλάζεις προορισμό και μέσα; Μέχρι τότε όμως; Δεν θα ξεκινήσεις τίποτα γιατί μπορεί να αλλάξεις; Άρα δεν θα ζήσεις και τίποτα.

——–

– Οκνηρία.
Nicolas: Μήπως δεν έχεις βρει αυτό που σε ξεσηκώνει και σε ξεξυπνά; Αλλά και πάλι. Κάθε μεγάλος στόχος έχει “γραφειοκρατία”. Όταν βαριόμουν να γράψω πίεζα τον εαυτό μου. Μετά από λίγο το απολάμβανα. μην περιμένεις να σου αρέσει πάντα. Κάντο. Και θα ξεκινήσει να σου αρέσει.

——–

– Έλλειψη συναισθήματος όταν κατακτιέται ο στόχος.
Nicolas: Τα συναισθήματα δεν σχετίζονται με τους στόχους, τους άλλους, τα γεγονότα, τα πράγματα, αλλά με τη μετάφραση που κάνουμε για αυτά. Τα συναισθήματα υπάρχουν μέσα μας και τα ενεργοποιούμε. Χρειάζεσαι “συναισθηματική εξάσκηση”. Ξεκίνα να κάνεις πράξη όσα σχετικά διάβασες στο “Να ευτυχήσω”.

——–

– Έλλειψη αυτοπεποίθησης σε συνδυασμό με τον περίγυρο (γνώμες).
Nicolas: Η γνώμη των άλλων δεν προσδιορίζει ποια είσαι. Εκτός κι αν θέλεις να ζεις τη δική τους ζωή. Χρησιμοποίησε τη γνώμη τους για να γίνεις καλύτερη. Όχι για να αυτοπροσδιορίζεσαι. Οι άλλοι και στα καλύτερά σου θα έχουν να σου προσάψουν κάτι. Τη γνώμη των άλλων την επηρεάζεις εσύ. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει πρώτα να δημιουργήσεις δική σου γνώμη για σένα.

——–

– Ότι δεν θα τα καταφέρω…
Nicolas: Πού το ξέρεις; Κι αν τα καταφέρεις; Έχεις άραγε το δικαίωμα να μην δοκιμάσεις; άλλωστε αν συνεχίζεις να προσπαθείς όσο ζεις ποιος θα σου πει ότι δεν τα κατάφερες; Το μυστικό είναι στο να χαίρεσαι τη διαδρομή;

——–

– Θέλω να πάω στο εξωτερικό αλλά δεν θέλω να αφήσω πίσω τον άνθρωπο που αγαπάω!!
Nicolas: Δεν μπορώ να σου πω πολλά για αυτό γιατί δεν ξέρω την ακριβή συνθήκη. Συνέχισε να αναζητάς μια λύση.

——–

– Φόβος της αποτυχίας..
Nicolas: Ποιος θα σου πει ότι απέτυχες αν δεν τα παρατήσεις; Η μεγαλύτερη αποτυχία δεν είναι να μην τα καταφέρεις. Η μεγαλύτερη αποτυχία είναι να μην προσπαθήσεις. και να μην φτάσεις στο αποτέλεσμα θα έχεις κερδίσει κάτι σπουδαίο. Την αυτοεκτίμησή σου, η οποία συνοδεύει κάθε δημιουργική προσπάθεια.

——–

– Και τα δυο συν το οικονομικό κομμάτι, λόγω σπουδών στο εξωτερικό, έχω κολλήσει στο τέταρτο έτος.
Nicolas: Όλα δηλαδή; Ωραία. και τι σε κάνει να κυνηγήσεις το όνειρό σου; Όταν τίποτα άλλο δεν πιάνει θυμήσου τι θα κερδίσεις αν το κυνηγήσεις και τι θα χάσεις αν αφήσεις τους φόβους να σε κυριεύουν. Όταν το κάνω εγώ ο φόβος φοβάται ή φεύγει.

——–

– Και πώς αντλείται η απόλυτη πίστη όταν όλες οι καταστάσεις είναι αρνητικές ή δεν διαμορφώνονται;
Nicolas: Κάνε αυτό που φοβάσαι, διάβασε βιβλία, πήγαινε σε σεμινάρια, επένδυσε σε εσένα. Επηρέασε τον μόνο παράγοντα που μπορείς. Εσένα. Όταν οι συνθήκες είναι δύσκολες πρέπει να δράσεις μέσα σε αυτές. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να τις κάνεις εύκολες. Όταν όλα θα περάσουν ο κόσμος θα το ονομάσει ιστορία επιτυχίας. Και για σένα ιστορία θα είναι. Η ιστορία της ζωής σου.

——–

Instagram και το πόσο εύκολα βρίσκω δικαιολογίες για να το αναβάλλω.
Nicolas: Ότι είναι εύκολο να το κάνεις, είναι και να μην το κάνεις. Αναλογίσου τι χάνεις όσο έχεις δικαιολογίες. Και ξεκίνα.

——–

– Δεν είναι απόλυτο να σε σταματήσει ο φόβος, η απόρριψη ή κάτι άλλο. Απλός μπορεί να μην είχες ποτέ το…
Nicolas: Δεν είχες ποτέ το κίνητρο. Αυτό εντάσσεται στην κατηγορία “άλλο”. Κίνητρο για τι; Ξεκαθάρισε το τι, έπειτα το γιατί και το πώς θα έρθει φυσικά.

——–

– Όπως έκαναν πάντα που με έλεγαν κουκουβάγια, αλλά η κουκουβάγια είναι σοφή.
Nicolas: Μα τι ωραία μετάφραση. Η αδυναμία σου έγινε η δύναμή σου. Δεν κορόιδευαν εσένα. Να ξέρεις. Προσπαθούσαν να καλύψουν τη δική τους ανασφάλεια. Λυπάμαι για αυτούς. Είναι τόσο αδύναμοι. Και εσύ τόσο δυνατή.

——–

– Το άγχος και η απογοήτευση.
Nicolas: Το να μην είσαι δημιουργική ενέχει πολύ περισσότερο άγχος. Ότι μένει στάσιμο βουρκιάζει. Η μεγαλύτερη απογοήτευση έρχεται από τη μη προσπάθεια. Όχι από την αποτυχημένη. Μην συνδέεις το αποτέλεσμα με το συναισθηματικό σου φορτίο. Απόλαυσε τη διαδρομή. Μόνο έτσι θα έρθει το αποτέλεσμα.

——–

– Το γεγονός ότι δε πιστεύω 100% στις δυνατότητές μου!
Nicolas: Μα δεν χρειάζεται να πιστεύεις 100%. Ο μόνος τρόπος άλλωστε να πιστέψεις 100% είναι να ξεκινήσεις να πιστεύεις 60 με 70%. Το αποτέλεσμα θα σε κάνει σίγουρο. Δεν θα έρθει ποτέ αν δεν κάνεις τις πράξεις που θα το φέρουν.

——–

– Ο φόβος της απόρριψης.
Nicolas: Υπάρχει μεγαλύτερη απόρριψη από τη συνειδητοποίηση ότι δεν ακολουθείς το δρόμο της καρδιάς σου;

——–

– Δεν ξέρω… Απλά πάντα κάτι γίνεται…
Nicolas: Ορίζοντας την αντίδρασή σου στην ατυχία σου, ορίζεις την τύχη σου. Η αντίδρασή μας στην τυχαιότητα είναι που μετατρέπει την τύχη σε επιλογή. Αντέδρασε. Επίλεξε.

——–

– Μειωμένη αυτοπεποίθηση.
Nicolas: Τα άτομα που έχουν αυτοπεποίθηση δεν γεννήθηκαν με αυτή. Κάποτε δεν είχαν. Εκπλήρωναν συστηματικά το άβολο και το φοβιστικό. Έτσι απέκτησαν αυτοπεποίθηση. Δεν απαγορεύει κάποιος νόμος να κάνεις αυτό που φοβάσαι.

——–

– Ότι δε θα τα καταφέρω και λάβω απόρριψη/επιβεβαίωση των πεποιθήσεων μου (ανεπάρκεια).
Nicolas: Ποιος σου είπε ότι χρειάζεται να επιβεβαιώνεις τις πεποιθήσεις σου; Μπορείς να τις διαψεύδεις. Κάνοντας το αντίθετο από αυτό που πιστεύεις. Άσε που οι πεποιθήσεις σου μπορεί να είναι λάθος. άλλωστε πρόκειται για ένα συνοθύλευμα συνειδητών και ασυνείδητων σκέψεων. Όχι αλάνθαστο μαθηματικό αξίωμα.

——–

– Το να μην κατέχω την απαραίτητη πείρα!!!
Nicolas: Ξέρεις κανέναν που να γεννήθηκε 53 χρονών; Με πείρα και σοφία; Ξεκίνα να την αποκτάς. Κάνε υπομονή και απόλαυσε τη διαδρομή προς την εμπειρία. Και μην ξεχνάς να εκτιμάς το δώρο της νεότητας.  Έχεις κάτι εκπληκτικό. Χρόνο. Εκμεταλλεύσου τον.

——–

Το βόλεμα.
Nicolas: Ξέρεις πόσο άβολο θα είναι όταν κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν ξεβολεύτηκες;

——–

– Η δύναμη της θέλησης είναι μεγαλύτερη από όλα τα παραπάνω.
Nicolas: Σωστά. Και η δύναμη του αποτελέσματος που φέρνει η πράξη μεγεθύνει τη δύναμη της θέλησης. Πίστεψε για να κάνεις. Κάνε για να πιστέψεις .

——–

– Έλλειψη αυτοπεποίθησης, φόβος μήπως κάνω λάθος.
Nicolas: Η αυτοπεποίθηση χτίζεται με τις πράξεις. Μην περιμένεις να έχεις αυτοπεποίθηση για να ξεκινήσεις.  Ξεκίνα για να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση.

——–

– Η “τεχνική των 5 αν” βγάζει όχι. Δεν πρέπει να ρισκάρω για κάτι καλύτερο… (ακόμα 🙂 ).
Nicolas: Βρες κάτι στο οποίο να βγάζει ναι. 🙂  ΥΓ: Για να εξηγήσουμε και στους υπόλοιπους η συγκεκριμένη τεχνική βρίσκεται στο βιβλίο: Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου.

——–

– Αναβλητικότητα και έλλειψη ενέργειας – διάθεσης μερικές φορές.
Nicolas: Κατέβασε δωρεάν το ebook μου “Ανάβαλε την αναβλητικότητά σου” από το Www.IslandofMan.me. Έπειτα εφάρμοσε τα βήματα ένα προς ένα. Μην το αναβάλεις άλλο. 🙂

Για να με βρείτε στο instagram και να ξεκινήσουμε μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Νικόλας

#askNicolaSmyrnakis

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Τι θα έκανες δωρεάν γιατί το γουστάρεις τρελά; – Q & A

Τι θέλεις καιρό τώρα να ξεκινήσεις – Q & A

Αν δεν είσαι έτοιμος, προχώρα

52082364_10155977621072765_1266411909414912000_n

Ο Τόμας Έντισον εξηγεί σε 2 παιδιά τη διαφορά ανάμεσα σε ανακάλυψη και καινοτομία | Νικόλας Σμυρνάκης

Τη σκέψη των παιδιών πρέπει να τη μεταφέρουμε! Γιατί στα απλά είναι η ουσία. Και τα παιδιά έχουν πρόσβαση στην συλλογική ευφυΐα. Στα απλά δηλαδή. Αλλιώς, στην αλήθεια μέσα μας.

Μιλούσαμε με τη Μελίνα (ξαδέρφη του Γρηγόρη ετών 9) και το Γρηγόρη (7 ετών) για τον Τόμας Έντισον και τη διαφορά ανάμεσα σε μία εφεύρεση και στην καινοτομία.

“Εφεύρεση είναι η νέα ιδέα, ενώ καινοτομία είναι η εκμετάλλευση της εφεύρεσης, η μετατροπή της σε προϊόν ή υπηρεσία”, τους είπα. Αυτό ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που έμαθα (και εντυπωσιάστηκα πολύ) στα 26 μου, όταν ξεκίνησα να διδάσκω το μάθημα Strategy and Innovation σε ένα κολλέγιο.

Δώσαμε το παράδειγμα του Τόμας Έντισον που σύμφωνα με τα λεγόμενά του…: “Όχι, δεν απέτυχα 10.000 φορές, έδειξα στον κόσμο 10.000 διαφορετικούς τρόπους για να μην ανάψει μια λάμπα”.

“Ναι, αλλά τελικά βρήκε έναν τρόπο για να ανάψει τη λάμπα”, είπε η Μελίνα. Πράγματι, χωρίς αυτό δεν θα μιλούσαμε τώρα. Οι αποτυχίες τελικά δίνουν αξία στην επιτυχία, όταν και αν αυτή έρθει.

Δεν έφτανε όμως ούτε αυτό. Βρήκε τρόπο να μετατρέψει την εφεύρεσή του σε επιχείρηση (καινοτομία). Για να μπορέσουν να το καταλάβουν τους εξήγησα ότι εκμεταλλεύτηκε το ρεύμα, το φως της λάμπας που άναψε δηλαδή, πουλώντας το σε όλους τους άλλους για να ανάβουν και εκείνοι τις δικές τους λάμπες.

Ο Γρηγόρης συμπλήρωσε. “Δηλαδή μπαμπά, καινοτομία και επιχείρηση είναι να κάνεις εύκολο για τους άλλους αυτό που εσύ καταφέρνεις δύσκολα;”.

No further comments.

Τα φιλιά μου στους εφευρέτες, στους δημιουργικούς, στους καινοτόμους, στους οραματιστές.

Την αγάπη μου σε όλους.
Νικόλας

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Εστίασε στο πρόβλημα ή στη λύση

Πως να τα παρατήσεις και παρ’ όλ’ αυτά να πετύχεις

Μάθημα ζωής από έναν 9χρονο

09e1dd9260f450bc74223c5f2192ce04

Γιατί οι Έλληνες είναι απείθαρχοι; | Νικόλας Σμυρνάκης

Χθες στην παρουσίαση του βιβλίου στην Κομοτηνή μου λέει ένας κύριος: “Γιατί οι Έλληνες είναι απείθαρχοι;”.

“Αρχικά αυτό”, απάντησα, “είναι μια γενίκευση” (δεν μπορεί όλοι να είναι), “αλλά καταλαβαίνω γιατί το λέτε”.

Άρχισα να μιλάω για το αξιακό μας σύστημα, πώς επηρεάζει τις αντιλήψεις μας τις δράσεις μας και πως αυτό μπορεί να αλλάξει σήμερα από τον καθένα μας χωρίς να περιμένουμε τη θεία επιφοίτηση ή την τιμωρία. Εμάς πρώτα μας συμφέρει αυτό και έπειτα τους άλλους.

Σαν παράδειγμα “απειθαρχίας” ανέφερα το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους. Ένας παλιός, αγαπημένος φίλος από το κοινό πήρε το λόγο. Διαφωνήσαμε με σεβασμό και αγάπη:

“Εγώ όμως γιατί να βγω έξω να καπνίσω; Δεν έχω δικαιώματα; Δεν σέβονται τα δικαιώματα του καπνιστή με την ίδια λογική”. Η απάντησή μου ήταν:

“Αν έρθω να σε χτυπήσω θα σεβαστείς το δικαίωμά μου να ασκήσω βία; Εγώ πιστεύω ότι έχω αυτό το δικαίωμα επειδή με θύμωσες. Πράγματι, έχεις το δικαίωμα να καπνίσεις. Όχι όμως σε στεγαζόμενο δημόσιο χώρο. Αυτό το δικαίωμα δεν το έχεις. Αν θέλεις να συζητήσουμε την ανάγκη να δημιουργηθούν κλειστοί χώροι καπνιζόντων, όπως στα αεροδρόμια, είμαι μαζί σου”.

Υπήρξα καπνιστής για χρόνια. Ξέρω τι σημαίνει να το έχεις ανάγκη. Το θεωρώ όμως αδιανόητο να ξέρουμε και να μην νοιαζόμαστε για την υγεία των άλλων. Το τι θα κάνουμε με τη δική μας υγεία είναι δική μας δουλειά. Είναι σεβαστό.

Το να καπνίζουμε ακόμα σε κλειστούς χώρους, τόσα χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου, δεν αποτελεί απλά παράβαση και απειθαρχία. Αυτό είναι το λιγότερο. Αποτελεί καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Έχουμε πια ευθύνη να κάνουμε αυτό που δεν επιβάλλεται αλλά είναι σωστό. Να τι σημαίνει νέο αξιακό σύστημα.

Στην ίδια λογική χάρηκα τόσο που ο Θεράπων Φάκας χθες μου είπε. Μην πετάξουμε το πλαστικό εδώ, πάμε 500 μέτρα πιο κάτω που έχει κάδο ανακύκλωσης.

Δεν τον έβλεπε κανείς. Δεν του το επέβαλε κανείς. Δεν θα τον τιμωρούσε κανείς. Απλά ήθελε να κάνει το σωστό.

Έχουμε πια ευθύνη να κάνουμε αυτό που δεν επιβάλλεται αλλά είναι σωστό.

Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Να πώς θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι το 2019

Το πρόβλημα ξεκινά όταν ξεχνάμε πως νιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά;

Αλλάζει ο άνθρωπος αν δεν θέλει να αλλάξει;

λλκξηγ

Τι θα έκανες δωρεάν γιατί το γουστάρεις τρελά; | #askNicolaSmyrnakis

 

Το #askNicolaSmyrnakis project στο Instagram έχει ως εξής. Θέτω μια ερώτηση, εσείς απαντάτε και επανέρχομαι με μια πρόταση. Όλα αυτά στα stories του Instagram!

Για να με βρεθούμε και εκεί και να ξεκινήσουμε και μαζί μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Οι ερωτήσεις αυτή τη φορά ήταν:

Τι θα έκανες δωρεάν γιατί το γουστάρεις τρελά;
Τι αποφασίζεις να κάνεις τώρα;
Όταν ψάχνεις τον άνθρωπό σου και δεν μπορείς να τον βρεις, τι κάνεις;

#askNicolaSmyrnakis

——————————-

– Να ταΐζω τα αδέσποτα που συναντώ στο δρόμο για την δουλειά το πρωί….
Nicolas: Ξεκίνα. Αν σε κάνει χαρούμενη τι περιμένεις;

——–

– Να κάνω τους ανθρώπους να χαμογελούν.
Nicolas: Ξεκίνα από τα απλά. Χαμογέλασέ τους.  Έπειτα βοήθησέ τους να εκπληρώσουν τις ανάγκες τους.

——–

– Να σκεφτώ το πιο καλό σενάριο για το μέλλον μου. Και να μεταβώ από τη σκέψη στη δράση για να το πε…
Nicolas: Ο ιδανικός σου εαυτός είναι ο άνθρωπος που θέλεις να γίνεις. Έχει περάσει ακριβώς από εκεί που είσαι. Όταν ήταν στη θέση σου τι έκανε;

——–

– Να βοηθήσω την σύντροφό μου να ξεπεράσει την κρίση πανικού!!!
Nicolas: “Όλα τα μπορείτε. Απλά καμιά φορά χρειάζεστε λίγη βοήθεια”. Ζητήστε τη.

——–

– Αγαπώ την επικοινωνία με τον κόσμο…αλλά οι σπουδές που έκανα είναι κάτι τελείως άσχετο.
Nicolas: Σπούδασα λογιστική και χρημ/κά. Να συνεχίσω ή σε κάλυψα 🙂 🙂 🙂

——–

– Να σχεδιάσω τις στρατηγικές που θα ακολουθήσω ώστε να φτάσω τους στόχους μου.
Nicolas: Excellent. Μην αφιερώσεις πολύ χρόνο στη σχεδίαση. Για να σου μείνει περισσότερος για πράξεις. 🙂

——–

– Να αλλάξω το “δε μπορώ είμαι σίγουρη” με το “θα κάνω μια προσπάθεια”.
Nicolas: Το επόμενο βήμα είναι να το αλλάξεις με το “θα τα καταφέρω ότι και να γίνει”.

——–

– Yoga!!!
Nicolas: Κάντο!!!

——–

– Σωστή διατροφή.
Nicolas: Όμορφα. Ποια φαγητά μειώνεις ή σταματάς, ποια βάζεις στη ζωή σου, σε τι ποσότητες, τι είδους άσκηση; Ζήτα βοήθεια από έναν ειδικό.

——–

– Θα ανέβαινα στο ring απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο.
Nicolas: Ξεκίνα προπόνηση, αν δεν έχεις ήδη ξεκινήσει. Καλά όχι και με οποιονδήποτε. 🙂 🙂 Τουλάχιστον όχι πριν ετοιμαστείς κατάλληλα. 🙂 🙂

——–

– Όταν ψάχνεις τον άνθρωπό σου και δεν μπορείς να τον βρεις;
Nicolas: Συνεχίζεις να τον ψάχνεις. Μα ταυτόχρονα ψάχνεις εσένα. Είναι ο καλύτερος τρόπος να σε βρει εκείνος. Ο “ιδανικός” σου σύντροφος.

Για να με βρείτε στο instagram και να ξεκινήσουμε μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Νικόλας

#askNicolaSmyrnakis

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Τι θέλεις καιρό τώρα να ξεκινήσεις – Q & A

Να βρω το νόημα της ζωής ή να προσδώσω νόημα στη ζωή;

Εστίασε στο πρόβλημα ή στη λύση

 

Family-Law-Image-800x600

Πώς να μην μετατρέψετε σε εχθρούς σας τα παιδιά σας | Νικόλας Σμυρνάκης

Ειδικά αφιερωμένο στις μαμάδες αυτού του κόσμου:

Μαμάδες που αφιερώνετε τη ζωή σας ΜΟΝΟ στα παιδά σας και στους συντρόφους σας και ξεχνάτε ότι υπάρχετε, επιτρέψτε μου, με όλη την αγάπη που σας έχω, να σας πω ότι αυτός είναι ο καταλληλότερος τρόπος για να μετατρέψετε σε “εχθρούς” σας τους πιο δικούς σου ανθρώπους.

Γιατί κάποια στιγμή θα νιώσετε ότι διάγατε τη δική τους ζωή και όχι τη δική σας.

Θα καταλάβετε ότι αφήσατε τα όνειρά σας να μετατραπούν σε στίβα απωθημένων που πλέον είναι έτοιμη να σκάσει. Τότε θα ζητήσετε τα ρέστα, να σας το αναγνωρίσουν, αλλά θα καταλάβετε ότι δεν σας στο ζήτησαν, ότι δεν ήταν υποχρέωσή σας να κάνετε ότι κάνατε (στο βαθμό που το κάνατε), ούτε και είναι δική τους υποχρέωση να σας ευγνωμωνούν για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Όταν πέφτει η μάσκα οξυγόνου στο αεροπλάνο η οδηγία είναι πρώτα να προσπαθήσετε να την τοποθετήσετε στον διπλανό σας μέχρι να μείνετε από ανάσα; Ή μήπως όχι; 🙂

Αν είστε εσείς υγιείς συναισθηματικά θα μπορείτε να “σώσετε” περισσότερους.

Ο τρόπος για να είμαστε ευτυχισμένοι είναι να εκπληρώνουμε τις ανάγκες των άλλων, χωρίς να ξεχνάμε τις δικές μας ανάγκες.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Το πρόβλημα ξεκινά όταν ξεχνάμε πως νιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά;

Μπαμπά, άσε με να κάνω λάθος

Αφιερωμένο στις μαμάδες: Η πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο είναι η ανατροφή των παιδιών

ξξτξ

Τι θέλεις καιρό τώρα να ξεκινήσεις | #askNicolaSmyrnakis

Το #askNicolaSmyrnakis project στο Instagram έχει ως εξής. Θέτω μια ερώτηση, εσείς απαντάτε και επανέρχομαι με μια πρόταση. Όλα αυτά στα stories του Instagram!

Για να με βρεθούμε και εκεί και να ξεκινήσουμε και μαζί μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Οι ερωτήσεις αυτή τη φορά ήταν:

Τι θέλεις καιρό τώρα να ξεκινήσεις;

#askNicolaSmyrnakis

——————————-

– Να ξεπεράσω έναν επώδυνο χωρισμό.
Nicolas: Βγες έξω, κάνε αυτό που αγαπάς, γνώρισε νέους ανθρώπους. Η ζωή σου ανήκει.

——–

– Να αγαπάω εγώ τον εαυτό μου και να μην περιμένω να το κάνουν οι γύρω μου..
Nicolas: Ξεκίνα τώρα αγαπημένη. Πες στον εαυτό σου: Σε αγαπάω!! Κάνε του ένα δώρο. Βγάλτον έξω για φαγητό. Ξεκίνα την αγαπημένη του δραστηριότητα. Σταμάτα να διαβάζεις και ξεκίνα.

——–

– Σπουδές στα 30 μου στο HRM και με κρατάει πίσω το οικονομικό.
Nicolas: Βρες ένα πρόγραμμα εξ αποστάσεως. Διάβασε ότι υπάρχει στο διαδίκτυο για το θέμα. Μελέτησε βιβλία που κυκλοφορούν στην αγορά. Σπουδή δεν είναι μόνο το πανεπιστήμιο των 50.000 ευρώ. Η ζωή είναι μια σπουδή στον εαυτό μας και στις ανθρώπινες σχέσεις.

——-

– Θέλω να ξεκινήσω το μεταπτυχιακό μου και να μπω σε μια σχολική αίθουσα να διδάξω.
Nicolas: Άντε. Τι περιμένεις; 🙂 Και στείλε μου μήνυμα μόλις μέσα στην εβδομάδα τι ξεκίνησες.

——–

– Γυμναστική.
Nicolas: Και ακόμα το σκέφτεσαι; Αύριο το πρωί (σήμερα αν βλέπεις το πρωί την απάντηση) κάνε εγγραφή στο γυμναστήριο. Ή πήγαινε στην παραλιακή και τρέξε. (Μη μου πεις δεν έχουμε παραλιακή στην πόλη μου) 🙂

——–

– Θέλω να ιδρύσω έναν παιδικό σταθμό. Το σκέφτομαι 1 χρόνο. Δεν ξέρω από πού να το πιάσω.
Nicolas: Ζήτα βοήθεια από εκείνους που ξέρουν και μπορούν να σε ξεμπερδέψουν. Εκείνους που το έχουν κάνει. Ή ειδικούς στο θέμα αυτό. Ψάξε τα προαπαιτούμενα για έναν τέτοιο χώρο. Αυτό θα σε κατευθύνει στα υπόλοιπα. Απλά κάνε κάτι σήμερα. Ότι κι αν είναι αυτό. Μικρό ή μεγάλο.

——–

– Θέλω να ξεκινήσω το μεταπτυχιακό μου και να μπω σε μια σχολική αίθουσα να διδάξω.
Nicolas: Και τι περιμένεις; Στείλε μου μήνυμα μέσα στην εβδομάδα όταν ολοκληρώσεις την έρευνα και αποφασίσεις ποιο θα αρχίσεις.

——–

– Να τελειώσω μια τοξική σχέση 8 χρόνων και να ζήσω για τον εαυτό μου ξανά.
Nicolas: Έδωσες 8 χρόνια από τη ζωή σου. Είναι αρκετά. Ακόμα όμως λες «να»; «Να τελειώσω»; Όχι «θα τελειώσω ότι και να γίνει». Ή ακόμα καλύτερα. «Τέλειωσα»; Οι πιθανότητες να υπάρχεις είναι 400 τρις προς 1. Και η ζωή διαρκεί περίπου 80 χρόνια. Μην τη σπαταλάς. Μην δώσεις άλλα 8. Είναι το 1/9 του χρόνου σου στη γη. Ούτε λεπτό παραπάνω.

——–

– Να ξεκινήσω να εμπιστεύομαι ξανά τη σκέψη μου. #stopoverthinking
Nicolas: Εγώ εμπιστεύομαι τη σκέψη σου. Είναι πολύ σοφό αυτό που ζητάς. Αν εσύ εμπιστεύεσαι εμένα ξεκίνα να εμπιστεύεσαι εσένα.

——–

– Όνειρα και απογοήτευση. Αν έχεις εξαντλήσει όλα τα ενδεχόμενα και δεν βρίσκεις άλλα;
Nicolas: Είχαν εξαντλήσει τα ενδεχόμενα οι φυλακισμένοι στο Νταχάου και στο Άουσβιτς. Κάθε μέρα έβλεπαν μπροστά τους τον εξευτελισμό, το θάνατο, τη δολοφονία των παιδιών τους, την ταπείνωση, την πείνα, την αρρώστια. Μηδέν ελπίδα. Κι όμως πολλοί επέζησαν. Αν κάποιοι από αυτούς τα κατάφεραν μπορείς και εσύ. Όσο είσαι ζωντανή θα μπορείς να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα. Μόνο οι νεκροί δεν έχουν προβλήματα. Ευτυχώς που εσύ έχεις. Προχώρα.

——–

– Να μπορέσω να μείνω σε “δικό” μου σπίτι με το παιδί μου… να φύγουμε απ΄ το πατρικό μου..
Nicolas: Βρες δουλειά ή άλλαξε δουλειά. Τώρα. Σε τι είσαι πολύ καλή; Βρες τρόπο να το διαθέσεις μέσα από το internet (στον ελεύθερο σου χρόνο).

——–

– Θέλω να ιδρύσω έναν παιδικό σταθμό. Το σκέφτομαι 1 χρόνο. Δεν ξέρω από πού να το πιάσω..
Nicolas: Κάποια που είδε την ιστορία με την επιθυμία σου θέλει να σε βοηθήσεις. Σας φέρνω σε επαφή. Αν ζητήσεις στη ζωή θα λάβεις. Ζήτα κι ας μην ξέρεις πως θα λάβεις και αν θα λάβεις. Έχε πίστη. Και ζητά.

——–

– Να αρχίσω να εξελίσσομαι στον επαγγελματικό μου τομέα (φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω).
Nicolas: Ακόμα κι αν δεν τα καταφέρεις θα είσαι καλύτερα από ότι αν δεν προσπαθήσεις. Να τρέμεις τη στασιμότητα. Ότι μένει στάσιμο βουρκιάζει, μουχλιάζει, σκουριάζει. Δηλαδή πεθαίνει. Μην σκέφτεσαι «γιατί δεν με ξεχωρίζουν»; Να σκέφτεσαι: «τι πρέπει να κάνω, να μάθω, να προσφέρω για να ξεχωρίσω».

——–

– Θέλω να γίνω νηπιαγωγός, το θέλω πολύ. Σκέφτομαι να πάω σε σχολή ΙΕΚ δημόσιο.
Nicolas: Πήγαινε. Τι περιμένεις;

——–

– Να ξεκινήσω να ζω και να σταματήσω να υπάρχω.
Nicolas: Σταμάτα ό,τι κάνεις, βγες έξω, κάνε κάτι που γουστάρεις, συνάντησε κάποιον που αγαπάς.

——–

– Σκέφτομαι πάντα θετικά.
Nicolas: Δεν είσαι υπεράνθρωπος. Δεν γίνεται πάντα να σκέφτεσαι θετικά. Μην παλεύεις με την αρνητική σκέψη. Λάβε το μήνυμα που σου προσφέρει και αντικατέστησέ την με μια της επιλογής σου.

——–

– Να βοηθήσω την οικογένειά μου που το έχει ανάγκη.
Nicolas: Πες τους ότι τους αγαπάς. Μίλα τους με σεβασμό. Η μεγαλύτερη βοήθεια που θα μπορούσες ποτέ να τους προσφέρεις.

——–

– Το ταξίδι για το όνειρό μου! Μια ελεύθερη θέση υπάρχει;
Nicolas: Άλλαξε την ερώτηση. Ρώτα: ποια είναι η πρώτη κίνηση που σήμερα θα κάνω η οποία θα με φέρει ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρο; Έπειτα ξέχνα το όνειρο και απόλαυσε τη διαδρομή. Μόνο έτσι θα το φτάσεις.

——–

– Να βρω ένα τρόπο να σταματήσει να με επηρεάζει η “μαυρίλα” του κόσμου γύρο μου. Πχ: γκρίνια…
Nicolas: Αντί να περιμένεις να σταματήσει να σε επηρεάζει μπορείς να απομακρυνθείς από την πηγή της μαυρίλας. Αν είσαι συνεχώς δίπλα της θα επηρεαστείς. Μια κινέζικη παροιμία λέει «Μετακινήσου. Δεν είσαι δέντρο».

——–

– Να εκθέσω τους πίνακες μου και να ασχοληθώ περισσότερο με τη Ζωγραφική επαγγελματικά. 🙂
Nicolas: Ζωγράφιζε σαν τρελή. Μέχρι να πιαστεί το χέρι σου. 1 πίνακα την ημέρα. Μπορείς; Να μην έχεις τι να τους κάνεις. Μόνο έτσι θα ξεκλειδώσεις τη ζωγραφική σου ευφυΐα. Πήγαινε στο δήμο σου και ζήτα μια αίθουσα για έκθεση. Κλείσε ημερομηνία 6 μήνες μετά. Τα άλλα θα τα βρεις.

——–

– Να δημιουργήσω περισσότερη δράση στην επιχείρησή μου.
Nicolas: Σταμάτα να σκέφτεσαι την επιχείρηση και ξεκίνα να εστιάζεις στους πελάτες σου. Πώς θα τους δώσεις τεράστια αξία; Να μην πιστεύουν αυτό που θα έχουν στα χέρια τους. Αν χρειαστεί ζήτα βοήθεια. Δεν τα ξέρεις όλα. Κι αυτό είναι εντάξει.

——–

– Καλημέρα όμορφε άνθρωπε! Να ξεκινήσω να χτίζω το site μου και να
προωθήσω τη δουλεία μου.
Nicolas: Το «να» και το «θα» για εσένα από σήμερα «πέθαναν».
Ξεκίνα. Σήμερα. Στείλε μου μήνυμα ότι το έκανες.
ΥΓ
Το «όμορφε άνθρωπε» με έκανε και χαμογέλασα.

——–

– Να πάψω να υπάρχω.. αλλά να ζω! Νικόλαος Χωματάς
Nicolas: Είναι πιο πιθανό να κερδίσεις 10 φορές το τζόκερ κατά τη διάρκεια της ζωής σου από το να έχεις τη ζωή. Δεν θα κρατήσει για πάντα. Μην τη σπαταλάς. Αν σήμερα ήταν η τελευταία μέρα σου πάνω στη γη τι θα έκανες; Κάντο τώρα. Κάντο ξέροντας ότι δεν είναι η τελευταία σου. Κάντο σαν να ήταν η πρώτη. Με τον ενθουσιασμό ενός παιδιού που μόλις γεννήθηκε και ανακαλύπτει τον κόσμο. Σήμερα γεννήθηκες. Ξανά.

——–

– Διατροφή 🙂
Nicolas: Ξεκίνα. Τώρα. Χωρίς φατσούλες λυπημένες και δικαιολογίες. Γράψε μια λίστα από εδώ ως την Ανταρκτική με τους λόγους που θέλεις να κάνεις διατροφή και ξεκίνα. Ζήτα βοήθεια αν δεν ξέρεις τι ακριβώς να κάνεις; Το πρώτο βήμα θα στο πω εγώ. Κόψε να βάζεις τηγανόλαδο στο υπερόχημά σου. Είναι φτιαγμένο για 100ρα βενζίνη. Σεβάσου το και θα σε οδηγήσει όπου θέλεις.

——–

– Πάντα αρχίζω κάτι, ενθουσιάζομαι και μετά από λίγο καιρό το σταματάω.
Nicolas: Αν 9-5 δεν πληρωνόσουν τι θα έκανες; Αν είχες άπειρα χρήματα και χρόνο τι θα έκανες; Ξεκίνα. Και έχε υπομονή. Μην περιμένεις να αλλάξεις τον κόσμο σε 1 μήνα. Πρέπει να επιμείνεις. Να περάσεις τα δύσκολα. Μάθε να απολαμβάνεις την πορεία. Κρατά περισσότερο από το αποτέλεσμα.

——–

– Να ζήσω αλλά δεν ξέρω κόσμο στην χώρα που είμαι, γιατί ζούσα χρόνια σε άλλη χώρα.
Nicolas: Όλοι κάποια στιγμή ξεκίνησαν να δημιουργούν κύκλο. Μην περιμένεις να έρθουν οι άλλοι σε εσένα. Πήγαινε κοντά τους. Πρόσφερέ τους. Φέρσου τους με ευγένεια. Είναι κουλ να είσαι καλή.

——–

– Θέλω να ζήσω στο εξωτερικό. Φοβάμαι τις μεγάλες αλλαγές & δεν ξέρω από πού να αρχίσω.
Nicolas: Να φοβάσαι περισσότερο να μην αλλάξεις, να μην προοδεύσεις, να περάσουν τα χρόνια και να αναρωτιέσαι: Γιατί έμεινα στα σίγουρα; Τα τόσο βαρετά; Κάθε καινούργια κίνηση φαίνεται χαώδης στην αρχή. Κάντην και να είσαι σίγουρη ότι η αρμονία θα έρθει.

——–

– Να έχω την υγεία μου κόβοντας το κάπνισμα!!!
Nicolas: Τι να προσθέσω σε αυτό; Τα είπες όλα. Θέλεις την υγεία σου; Κόψτο τώρα. Θέλεις σε μερικά χρόνια να εύχεσαι να το είχες κόψει όταν ήταν νωρίς; Συνέχισε. Τι επιλέγεις;

——–

– Να εκνευρίζομαι λιγότερο με τους «οδηγάρες» που κυκλοφορούν στους δρόμους.
Nicolas: Όταν συναντάς έναν οδηγό που σου φέρεται άκομψα να σκέφτεσαι: Πάσχει από βαριάς μορφής έλλειψη αγάπης. Είναι άρρωστος. Θα θύμωνες ποτέ με ένα βαριά άρρωστο;

——–

– Να γράψω ένα βιβλίο. 🙂
Nicolas: Φτιάξε ένα σχεδιάγραμμα κι όρισε συγκεκριμένη ώρα κάθε μέρα που θα κάθεσαι για να γράφεις. Είτε το θέλεις είτε όχι. Η έμπνευση δεν είναι ουράνια επιφοίτηση. Η έμπνευση είναι διάθεση.

——–

– Εδώ και 6 μήνες παρακολουθώ μαθήματα εξ αποστάσεως, απότυχα και τα παρέτησα.
Nicolas: Ο μόνος τρόπος να αποτύχεις είναι να τα παρατήσεις. Άρα δεν απέτυχες και τα παράτησες. Απέτυχες γιατί τα παράτησες. Αν ξεκινήσεις και πάλι θα είσαι ένα βήμα πριν από την επιτυχία. Κάποια στιγμή θα έρθει. Συνέχισε.

——–

– Να βρω δουλειά. 🙂
Nicolas: Πόσα βιογραφικά έστειλες; Στείλε 100 τις επόμενες 20 μέρες. 5 τη μέρα. Αν δεν βρεις θα σκίσω τα πτυχία μου. Επίσης. Σημαντικό. Μην αναρωτιέσαι «γιατί δεν βρίσκω δουλειά» αλλά: «Τι αξία μπορώ να φέρω στην αγορά;». Έπειτα βρες τρόπο να αυξάνεις κάθε μέρα αυτή την αξία. Με γνώσεις και όχι μόνο.

——–

– Τέννις… εδώ και 2 χρόνια… Πολύ αναβλητικότητα… με πολλές δικαιολογίες!
Nicolas: Έχω περάσει από εκεί και ξέρω. Σήμερα πάρε τηλέφωνο. Αύριο κλείσε το πρώτο σου μάθημα.

Για να με βρείτε στο instagram και να ξεκινήσουμε μια ιδιότυπη και εξαιρετικά ενδαιφέρουσα επαφή, πατήστε εδώ:

Νικόλας

#askNicolaSmyrnakis

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Φταίω σημαίνει έχω δύναμη

Αν δεν είσαι έτοιμος, προχώρα

Μπορείς να αγαπήσεις τους άλλους αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου;

1_i-39-m-afraid-of-being-too-muscular-conseils

Φταίω σημαίνει έχω δύναμη | Νικόλας Σμυρνάκης

Φταίω σημαίνει έχω δύναμη. Όταν φταις που τα έκανες χάλια σημαίνει ότι έχεις δυνατότητα να διορθώσεις τα “σκατά” στη ζωή σου με την ίδια δύναμη που τα δημιούργησες.

Φταίω για τα πάντα. Όχι μόνο για αυτά που περνάνε άμεσα από το χέρι μου. Φταίω που ένας συνεργάτης μου τα θαλάσσωσε. Προφανώς δεν τον εκπαίδευσα σωστά. Φταίω που ένας φίλος που βρίσκεται στον κύκλο επιρροής μου αδικεί έναν άλλο άνθρωπο. Φταίω που ο γιος μου δεν μου είπε χθες καληνύχτα.

Η ευθύνη μου όμως είναι ακόμα ευρύτερη. Φταίω ακόμα κι όταν δεν φταίω.

Φταίω που το απρόσεκτο βήμα μου σκότωσε μια οικογένεια μυρμηγκιών. Νιώθω γνήσια λύπη όταν συνειδητοποιώ το χαμό της. Φταίω που ακόμα τα ζώα πεθαίνουν για να ικανοποιήσουμε εμείς τις ανάγκες μας και αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Που υπάρχουν γονείς που ακόμα χρησιμοποιούν την έκφραση «είσαι κακό παιδί». Που το θεωρούν “οκέι” να του δώσουν μια δυνατή στον πισινό, “έτσι για να μάθει”, χωρίς να συνειδητοποιούν το έγκλημα που διαπράττουν.

Φταίω για όσα δεν έχω καταφέρει να φταίω. Για όσα δεν έχω καταφέρει να επηρεάσω. Για όσα δεν αποτελούν ευθύνη μου. Για αυτά φταίω περισσότερο.

Φταίω που υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν ιδέα τι να κάνουν στη ζωή τους, που αποφεύγουν τα εμπόδια όπως η γάτα το νερό, που πιστεύουν ότι το να κάνεις αυτό που αγαπάς είναι πολυτέλεια. Φταίω που οι άνθρωποι ακόμα δεν έχουν πειστεί ότι μπορούν να ανθίσουν μέσα στην κρίση.
Φταίω που διεκδικούν τη γη μας ασήμαντοι «εχθροί». Που μας κυβερνούν ανίκανοι. Φταίω για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Φταίω που μπούχτισε ο πλανήτης πλαστικά, μα τον καφέ μας επιμένουμε να τον pernoume εγουέι.

Φταίω που παιδιά πεινούν, που κάθε μέρα γυναίκες μετατρέπονται σε σκλάβες, που άνδρες δολοφονούνται για τα πιστεύω τους. Και θα φταίω όσο υπάρχουν άνθρωποι απάνθρωποι υπάνθρωποι που “τρυφερά” αγγίζουν το σώμα ανηλίκων συνοδεύοντας τις πράξεις τους με τη φράση “Μην φοβάσαι…”.
Φταίω που δεν αλλάζει ο κόσμος στο ρυθμό που θα μπορούσε. Φταίω και με νοιάζει. Με πειράζει. Με αφορά.

Όσο μεγαλώνει ο βαθμός ενσυναίσθησης και αυξάνεται η ευθύνη, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να διαχειριστώ το συναίσθημα, μα τόσο μεγαλύτερη αξία έχει η ζωή. Η αξία, αυτός είναι ο μετρητής ουσίας και ο δείκτης ευτυχίας μου. Αυτή που έχω και αυτή που προσφέρω στους άλλους. Αυτή που προσφέρω στους άλλους, προσδιορίζει αυτή που έχω.

Θέλω να φταίω κι ας πληγώνομαι συχνά, όχι γιατί είμαι μαζοχιστής ή ανώτερος, μας γιατί έτσι η ζωή μου αποκτά νόημα. Αυτό αλλιώς λέγεται καλός εγωισμός.

Όταν φταίνε οι άλλοι, τίποτα δεν μπορώ να αλλάξω. Τίποτα να ελέγξω. Όταν μετακυλύω την ευθύνη χαρίζω τα σκήπτρα της ύπαρξής μου, την ίδια στιγμή που παραδίδω την εξουσία σε αναίσθητους «τροφούς». Βυζαίνω απ’ τη θηλή τους άγευστο γάλα με διατροφική αξία βούρκου.

Δεν έχω αξία όταν δεν φταίω. Όταν φταίω, μπορεί να πονάω, μα ο πόνος τούτος είναι εξιλεωτικός. Ο πόνος τούτος είναι πόνος γέννας. Το τέλος του σπέρνει βλαστάρια.

Νικόλας Σμυρνάκης

__________

 

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Είναι βαρετό να μη φταις

Εστίασε στο πρόβλημα ή στη λύση

Πώς να μην “σκοτώσεις” τον εαυτό σου

texniki-pairneis-sostes-apofaseis-360x240

Αν δεν είσαι έτοιμος, προχώρα | Νικόλας Σμυρνάκης

Γίνε ο ιδανικός σου εαυτός, δεν σημαίνει κάνε τον καμπόσο. Ούτε λέγε ψέματα (στον εαυτό σου ή στους άλλους).
Γίνε ο ιδανικός σου εαυτός, δεν σημαίνει κάνε ανοιχτή εγχείρηση πριν γίνεις γιατρός.
Βγες στη σκηνή χωρίς να ξέρεις τι να πεις.
Γίνε ο ιδανικός σου εαυτός, σημαίνει κάνε ότι έκανε εκείνος για να φτάσει εκεί που είναι.
Γίνε ο ιδανικός σου εαυτός, σημαίνει όταν είσαι εντελώς ανέτοιμος, διάβασε, μάθε, ρώτα, προετοιμάσου, εξασκήσου, χτύπα, πόνα, «και τι έγινε», σήκω, συνέχισε, ίδρωσε, προχωρά, απόλαυσε τη διαδρομή.

Κι όλα αυτά μέχρι να ετοιμαστείς κατά 60 με 70%. Τότε μπορείς να κάνεις την μεγάλη κίνηση. Το μετα-βήμα.

Την ομιλία, τη συναυλία, την εγχείρηση, την εταιρία.

Ήρθε η ώρα σου να βγεις στη σκηνή αλλά φοβάσαι; Κάντο.

Μετά από χρόνια σπουδών και πρακτικής ήρθε η σειρά σου να εγχειρήσεις αλλά είναι η πρώτη φορά; Προχωρά (έχε απλά κάποιον πιο έμπειρο δίπλα σου).

100% έτοιμος δεν θα είσαι ποτέ. Ο μόνος τρόπος για να γίνεις 100% έτοιμος είναι να κάνεις το μεγάλο βήμα όταν είσαι κατά 60 με 70% έτοιμος. Γίνε αυτός που θέλεις, κάνοντας αυτά που θα έκανε, αυτός που θέλεις να γίνεις.
(απόσπασμα από το βιβλίο: Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω – εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ).

Αυτό σημαίνει, «Γίνε ο ιδανικός σου εαυτός».

Δώσε του ένα όνομα και ρώτα τον. Εσύ τι έκανες; Έπειτα ξεκινά να εφαρμόζεις τις συμβουλές του.

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Πώς έχτισα την αυτοπεποίθησή μου

Όταν νιώθεις πως τίποτα δεν έχει νόημα, πρωτοτύπησε

Πώς να πετύχεις αυτά που φοβάσαι

555455455455454455

Πώς να μας αγαπήσουν οι άλλοι | Νικόλας Σμυρνάκης

Όλη η ζωή του ανθρώπου είναι βασισμένη στην επικράτηση έναντι του άλλου. Έτσι ικανοποιείται το ένστικτο. Η χειρότερη έκφραση αυτής της ανάγκης είναι ο πόλεμος, ο φόνος, η εσκεμμένη προσπάθεια ενός ανθρώπου να κάνει κακό σε έναν άλλον. Και έπειτα η αδικία, το μίσος, η οργή.

Άλλες φορές πάλι, η ανάγκη για επικράτηση εκφράζεται εξευγενισμένα, με παιχνίδια, αθλητισμό, ευγενή άμιλλα. Κάποιος χάνει, κάποιος κερδίζει. Γιατί άραγε; Μπορείτε να φανταστείτε παιχνίδι στο οποίο να μην υπάρχει νικητής και ηττημένος; Θα είχε καμία αξία; Σας έχει τύχει ποτέ να θέλετε να παίξετε για να χάσετε; Μάλλον όχι. Εκτός κι αν σας πουν ότι αν χάσετε θα κερδίσετε.

Όλη η ζωή μας είναι χτισμένη πάνω στην επικράτηση έναντι των άλλων. Για να ικανοποιήσουμε το αίσθημα σπουδαιότητάς μας. Πίσω από την κραυγή για αναγνώριση κρύβεται μια ανάγκη. Η αγάπη. Ένα συναίσθημα. H αγάπη. Όλα τα άλλα θετικά συναισθήματα είναι παραλλαγές της αγάπης. Και όλα τα αρνητικά συναισθήματα, μίσος, οργή, θυμός, είναι παραλλαγές του φόβου ότι δεν αγαπιόμαστε αρκετά ή δεν θα αγαπηθούμε στο μέλλον (απόσπασμα από το βιβλίο: Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω – εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ).

Φαίνεται παράδοξο, αλλά είμαστε διατεθειμένοι να χάσουμε την αγάπη για να κερδίσουμε την αγάπη. Μιλάμε άσχημα στον σύντροφό μας, τον επιπλήττουμε γιατί δεν μας δίνει σημασία (κραυγή για να λάβουμε αγάπη) και στο τέλος εκείνος μας αφήνει μην μπορώντας να ανεχθεί τη συμπεριφορά μας (απώλεια αγάπης). Κι όλα αυτά γιατί ψάχνουμε την επικράτηση με λάθος τρόπο.

Τι θα λέγατε να ζητάμε την αγάπη, προσφέροντας αγάπη; Όχι απαιτώντας την; Η επικράτηση έπειτα είναι διπλή, δίσημη. Νικητής και ηττημένος δεν υπάρχει. Νικούν και οι δυο, όταν νικά ο ένας, καταρρακώνονται και οι δυο, όταν καταρρακώνεται ο ένας. Στέκονται όρθιοι μαζί, όταν σηκώνεται ο ένας.

Το μαζί της αγάπης είναι ένα άλλο, ένα. Η επικράτηση… της αγάπης είναι η μόνη για την οποία έχει νόημα να πασχίζουμε.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Όταν αναγνωρίζεσαι, δεν σημαίνει ότι αγαπιέσαι. Όταν όμως αγαπιέσαι, αναγνωρίζεσαι ταυτόχρονα.

Αλλάζει ο άνθρωπος αν δεν θέλει να αλλάξει;

Μπορείς να αγαπήσεις τους άλλους αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου;

unnamed

Ο άνθρωπος που έλαβε 45 χρόνια παράταση ζωής | Νικόλας Σμυρνάκης

Με παρέλαβε από το ξενοδοχείο για να με πάει στο χώρο που θα γινόταν η παρουσίαση του βιβλίου στη Λεμεσό. «Μελής ή Μέλιος, από τον Μενέλαο, το βασιλιά της Σπάρτης». Έτσι μου συστήθηκε.

«Πώς πάνε τα πράγματα κύριε Μέλιο;,», τον ρώτησα.

«Νικόλα μου», έτσι με αποκαλούσε συνέχεια κι ας με γνώριζε 40 δευτερόλεπτα, «εντάξει είναι λίγο σφιγμένα αλλά έχουμε να φάμε, τα μεταφορικά μας, τις ανέσεις μας.

Νικόλα μου, δεν παραπονιόμαστε. Αναφερόμαστε στην πραγματικότητα» (αυτό το αναφερόμαστε στην πραγματικότητα ως δικαιολογία για την μικρή δόση γκρίνιας, με έστειλε).

«Φίλοι μου ξέρεις χάθηκαν το ’74». Σιώπησε λίγο. Φάνηκε να συγκινήθηκε. Ήταν καταδρομέας ο κυρ. Μέλιος. 3 ολόκληρα χρόνια κράτησε το φανταριλίκι, με πόλεμο ενδιάμεσα.

Οι επόμενες κουβέντες του με καθήλωσαν. Έβγαλα διακριτικά το κινητό και έγραφα ότι άκουγα:

«Θα ήμουν άδικος στον δημιουργό που μου έδωσε extension 45 χρόνια, αν παραπονιόμουν. Πώς το λένε; Παράταση ζωής.

Νικόλα μου, όταν κοίταξα πάνω και είδα το τούρκικο αεροπλάνο είπα τι αδικία να είναι αυτός από πάνω μου, να βαράει τα φλογοβόλα βλήματα και εγώ εδώ κάτω να μην μπορώ να αντιδράσω. Έτσι ένιωσα. Έτσι στο λέω».

Ήταν εντυπωσιακό που ο κυρ. Μέλιος έμοιαζε να μην κρατά καμία κακία για τον τότε εχθρό. Ένιωθε όμως έντονα το αίσθημα της αδικίας. «Έλα κάτω ρε και αντιμετώπισέ με σαν άντρας», σαν να ήθελε να του πει.

«Νικόλα μου, εκείνες τις μέρες, είπα τέλειωσα. Κι όμως. Είμαι ακόμα εδώ. Σκέψου να είσαι τελειωμένος και να έρθει κάποιος και να σου πει. Μην ανησυχείς. Έχεις άλλα 45 χρόνια.

Και καταπιάνεται με κάτι λεπτομέρειες ο κόσμος. Με τρίχες, με συγχωρείς. Με μικροπράγματα, με μικρότητες. Περί ανέμων και υδάτων.

Νικόλα μου, πρέπει να την προστατέψεις τη ψυχή σου. Αν έχεις έναν κήπο και δεν τον φροντίσεις, δε θα γεμίσει παράσιτα; Κι η ψυχή θέλει φροντίδα».

Του είπα ότι διδάσκει μαθήματα ζωής και ότι στο επόμενο βιβλίο θα γράψω για αυτόν.

«Ωχ. Την πάτησα. Παναγιά μου. Μα που έπεσα; Μα αλήθεια;», έλεγε και γελούσε τρανταχτά, μα ήταν σαν να έλεγε, «ωωω, τι όμορφα, πόσο χαίρομαι, ευχαριστώ».

Βγάλαμε φωτογραφία. Μου έσφιξε το χέρι. Έσφιξα το δικό του.

Ευχαριστώ κύριε Μέλιο. Ευχαριστώ που «αναφέρεσαι στην πραγματικότητα» με τόσο καθηλωτικό τρόπο. Ένα λάθος μόνο έκανες. Το extension δεν κράτησε 45 χρόνια. Συνεχίζεται. Τα λέμε την επόμενη φόρα.

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Να βρω το νόημα της ζωής ή να προσδώσω νόημα στη ζωή;

Ο χρόνος δεν σβήνει τα τραύματα, τα μετατρέπει σε σημάδια

Δύο ιστορίες για την επιτυχία και την ευγνωμοσύνη

 

 

SOUTHWOLD, UNITED KINGDOM - DECEMBER 31: Locals celebrate the new year with fireworks on December 31, 2018 at Southwold Beach in Southwold, United Kingdom. (Photo by Dave J Hogan/Getty Images)

Να πώς θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι το 2019

Το 2019 είναι φορτωμένο με ελπίδες και όνειρα. Ίσως κι έναν στόχο να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι σε σχέση με το 2018
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στo Andro (ΠΗΓΗ)

————

Μια ψυχαναλυτική θεραπεύτρια, ένας συγγραφέας κι ένας trainer αποκρυπτογραφούν στο Andro αυτά που κρύβει η νέα χρονιά και τους τρόπους για να πάρουν σάρκα και οστά οι επιδιώξεις μας.

Φτάνουν οι 365 ημέρες του νέου χρόνου να μας κάνουν διαφορετικούς; Κι αν, ναι, διαφορετικούς προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο; Κάθε νέα χρονιά κουβαλάει ελπίδες, προσδοκίες και όνειρα που δεν εκπληρώθηκαν ή δεν ολοκληρώθηκαν την προηγούμενη. Εκ των πραγμάτων, το 2019 φέρνει στις πλάτες του τα βάρη του 2018, αλλά και κάποια νέα δεδομένα για το πώς θα πορευτούμε.

Απευθυνθήκαμε σε τρεις «ειδικούς». Ο καθένας, από διαφορετική σκοπιά, μελετάει την ανθρώπινη συμπεριφορά και λαμβάνει «σήματα» για το τι ζητούν οι άνθρωποι από το νέο έτος κι αν είναι έτοιμοι να κάνουν τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους ή, λιγότερο δραματικά, να κάνουν κάποια βήματα στο να γίνουν φέτος λίγο καλύτεροι. Μιλούν η Μαριαλένα Σπυροπούλου (συγγραφέας και ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια), ο Δημήτρης Σωτάκης (συγγραφέας) και ο Νικόλας Σμυρνάκης (συγγραφέας και ιδρυτής του IslandofMan Philosophy).

Citius, Altius, Fortius
Γράφει η Μαριαλένα Σπυροπούλου*

Το νέο έτος είναι εδώ. Μέσα στον παγωμένο Ιανουάριο, η ελπίδα για το καινούριο που ξεκινά θερμαίνει την ατμόσφαιρα.

«Περιμένοντας παθητικά στο τι θα έρθει απέξω, ξεχνάμε ότι δεν γνωρίζουμε το μέσα μας»

Σε κάθε νέο ξεκίνημα ο άνθρωπος συναντά τη φαντασίωση του ιδανικού του εαυτού. Την εκδοχή αυτή του εαυτού που στηρίζεται στην τελειοποίηση των ικανοτήτων, ενίοτε και στη μεταμόρφωση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζει και δεν είναι πάντα ικανοποιημένος. Αποφασίζει να κόψει κακές συνήθειες, να αλλάξει τον τρόπο της ζωής του, να βάλει στο πρόγραμμά του ρουτίνες πιο ωφέλιμες.

Πάντα προσδοκούμε την αέναη βελτιστοποίηση της ζωής μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που η ανθρώπινη φαντασίωση αγγίζει τα όρια της παντοδυναμίας. Citius, Altius, fortius. Πολύ συχνά όμως η κάθε χρονιά αποδεικνύεται ίδια με την προηγούμενη. Ίσως γιατί αναζητάμε επιφανειακά την καλύτερη ζωή, ή γιατί δεν έχουμε στοχαστεί πάνω στο βαθύτερο αίτημα: ποιοι στα αλήθεια είμαστε. Έτσι οι στόχοι για το καλογυμνασμένο σώμα, την οικονομική ευημερία, τις ερωτικές συναντήσεις, αλλά και την επιτυχία ή την κοινωνική άνοδο πέφτουν στο κενό γιατί παραγγέλνουμε προσδοκίες από μια λίστα που απευθύνεται σε μαζικό κοινό και όχι στις δικές μας εξατομικευμένες ανάγκες. Περιμένοντας παθητικά στο τι θα έρθει απέξω, ξεχνάμε ότι δεν γνωρίζουμε το μέσα μας. Γνωρίζουμε την ιπποδύναμη του αυτοκινήτου μας αλλά όχι του εαυτού μας.

«Εύχομαι το 2019 να είναι έτος εσωτερίκευσης, ενδοσκόπησης, ενσυναίσθησης, και επένδυσης σε ουσιαστικούς στόχους».

 

Καμιά φορά μου αρέσει προκλητικά να επαναλαμβάνω ένα ρητό του Σοπενάουερ: «η παρεξήγηση ξεκινά από τη φαντασίωση ότι ήρθαμε στη ζωή για να περάσουμε καλά». Στο άκουσμα αυτού του ρητού, οι άνθρωποι με κοιτούν με απορία. Τι ήρθαμε να κάνουμε τότε;, με ρωτούν. Είμαστε ένας λαός που κακοπαθαίνει διαχρονικά, ταλαιπωρείται. Ίσως για αυτό ακόμα και σήμερα φαντασιωνόμαστε συνεχώς μια ζωή μακριά από την πραγματικότητα, μακριά από τον βαθύτερο, αντιφατικό εαυτό μας. Αυτός όμως είναι ό,τι έχουμε. Και αν το συνειδητοποιήσουμε μπορούμε να τον βελτιώσουμε. Εύχομαι το 2019 να είναι έτος εσωτερίκευσης, ενδοσκόπησης, ενσυναίσθησης, και επένδυσης σε ουσιαστικούς στόχους. Σε στόχους που μπορούν να πραγματοποιηθούν. Που τίθενται με βάση τη γνώση του εαυτού μας, του ύψους και του βάθους του. Καλή Χρονιά

*Η Μαριαλένα Σπυροπούλου είναι συγγραφέας και ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια. Τακτική συνεργάτις της Καθημερινής. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν η νουβέλα «Ρου» και το ψυχαναλυτικό ποίημα «Ο Μαγικός Καθρέφτης».

 

Το καράβι
Γράφει ο Δημήτρης Σωτάκης*Ένα βαρύ, μεγάλο καράβι,ήδη μισοβουλιαγμένο, σέρνεται βασανιστικά προς τον βυθό. Κι όμως ακόμα κάτι αντέχει από την προηγούμενη μεγαλοπρέπειά του, τα χρώματα του γυαλίζουν στον ήλιο και το φουγάρο καπνίζει τις τελευταίες του ρουφηξιές, είναι και δεν είναι πλέον καράβι, δεν μπορεί κανείς να το γλιτώσει από τον μοιραίο αφανισμό, κάθε δευτερόλεπτο το φέρνει κοντύτερα στον εξωτικό κόσμο της θάλασσας, δε θέλει πολύ να εξατμιστεί απ’ το οπτικό μας πεδίο, εμείς απλώς το παρακολουθούμε με τη θλίψη εγκατεσπαρμένη μέσα μας.

«Μέσα σε αυτή τη νεκρική παθητικότητα, συμβαίνει ένα εξωφρενικό θαύμα, το καράβι με μια σπασμωδική κίνηση έρχεται στα ίσα του».

Το ίδιο έχει πλήρη συναίσθηση της κατάστασής του, είναι δυστυχισμένο, με μια πρωτόφαντη οργή στα ατσαλένια σπλάχνα του, σχεδόν ανάπηρο να δαμάσει τη φουρτούνα, η οποία αν και κόπασε, το έχει πλέον σκοτώσει. Κι όμως, μέσα σε αυτή τη νεκρική παθητικότητα, συμβαίνει ένα εξωφρενικό θαύμα, το καράβι με μια σπασμωδική κίνηση έρχεται στα ίσα του, σαν να το σπρώχνει ένα θαλάσσιο καλό τέρας, τα διαλυμένα του μέρη ανασυντίθενται, η αίγλη του επιστρέφει και σε λίγο σε τίποτα δε θυμίζει από εκείνο το σάπιο ερείπιο που αιμορραγούσε.

Ξεκινάει αγέρωχο και αναγεννημένο να ταξιδεύει στα νερά των ωκεανών, σα να τα αντικρίζει για πρώτη φορά. Εγώ ήμουν το καράβι αυτό για χρόνια. Όχι μόνο για το 2018 αλλά και πιο πίσω. Και είχα την ψευδαίσθηση ότι το ταξίδι οδεύει προς το τέλος του. Και δεν ήμουν το μοναδικό καράβι που είχε την εντύπωση ότι βουλιάζει. Είχα κι άλλους συνοδοιπόρους στην καταστροφή. Όμως έρχεται μια στιγμή, που το θαύμα φαίνεται ως μια κανονική υπόθεση και είναι βέβαια καλοδεχούμενο.

«Εγώ ήμουν το καράβι αυτό για χρόνια. Όχι μόνο για το 2018 αλλά και πιο πίσω. Και είχα την ψευδαίσθηση ότι το ταξίδι οδεύει προς το τέλος του».

Και τότε η θάλασσα είναι ήρεμη και η ζωή από εκείνο το σημείο μοιάζει να μην έχει μεγάλα κύματα. Δε θυμάμαι με ακρίβεια τον μηχανισμό της διάσωσης, αν χρειάστηκαν σωσίβια ή ένα μεγάλο πλήρωμα να με επαναφέρει στην επιφάνεια, όμως από αυτό το ύψος, στην άκρη του μεγάλου καταστρώματος, σκέφτομαι πια ότι όλα πιθανά. Είναι ένα προσωπικό θέμα πίστης. Ευτυχισμένο του 2019.

*O Δημήτρης Σωτάκης είναι συγγραφέας. Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφόρησε το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο».

2019: Ο καλύτερος χρόνος της ζωής μας
Γράφει ο Νικόλας Σμυρνάκης*

Καινούριος χρόνος έχουμε ακούσει ότι σημαίνει απολογισμός και θέσπιση νέων στόχων. Η αλήθεια είναι ότι λίγοι άνθρωποι κάνουν απολογισμό και ο ουσιαστικός λόγος είναι ότι φοβούνται τι θα ανακαλύψουν. Κι όμως: “Το να ζητήσεις/δεχτείς κριτική (από τον εαυτό σου ή τους άλλους) και έπειτα να βελτιωθείς είναι συστατικό μεγάλης επιτυχίας”. Αλλά και λίγοι θέτουν συνειδητά νέους στόχους. Δηλαδή στόχους ξεκάθαρους, ποσοτικά μετρήσιμους, με ημερομηνία εκπλήρωσης τους οποίους και καταγράφουν.

«Είναι εντάξει να θέσουμε έναν στόχο και να μην τον πετύχουμε. Δεν είναι εντάξει να μην θέσουμε έναν στόχο γιατί φοβόμαστε ότι μπορεί να μην τον πετύχουμε.»

Επίσης, πολλοί από όσους γράφουν στόχους, τους ξεχνάνε τέλη Ιανουαρίου (ας όψεται η ρουτίνα και τα επείγοντα που μας αποτρέπουν από τα σημαντικά). Η λύση! Να θέσουμε στόχους που είμαστε διατεθειμένοι να υλοποιήσουμε. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να συνδέονται με κάτι που πραγματικά αγαπάμε, δηλαδή να σχετίζονται με την εκπλήρωση των τριών ανώτερων αναγκών μας. Την πρόοδο, την αγάπη και την πληρότητα (κατηγοριοποίηση αναγκών με βάση τη φιλοσοφία του Ανθρώπου στο ΝηΣί – IslandofMan Philosophy).

Μόλις θέσουμε έναν στόχο θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Μέσα από την εκπλήρωσή του, προοδεύω εγώ, βοηθώ άλλους να προοδεύσουν, δίνω, παίρνω αγάπη, εκπληρώνω έναν ανώτερο σκοπό ζωής που αφορά άλλους ανθρώπους; Αν όχι, πιθανότητα θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τον στόχο ή να βρούμε συνειδητά τρόπο να του προσδώσουμε αξία.

«Η υπομονή από μόνη της δεν αρκεί. Πρέπει να χτίζουμε καθώς κάνουμε υπομονή. Διαφορετικά η αναμονή θα μας βρει στο ίδιο σημείο».

Προφανώς και δεν θα δούμε το τελικό αποτέλεσμα άμεσα. Χρειάζεται να είμαστε διατεθειμένοι να περιμένουμε και να κουνήσουμε τα πόδια μας. Α, και τα χέρια μας (ενίοτε και άλλα σημεία του σώματός μας). Η υπομονή από μόνη της δεν αρκεί. Πρέπει να χτίζουμε καθώς κάνουμε υπομονή. Διαφορετικά η αναμονή θα μας βρει στο ίδιο σημείο. Όταν έχουμε υπομονή, τίποτα δεν είναι μακριά.

Αν η “κορυφή” προς την οποία οδεύουμε αξίζει, είναι σίγουρο ότι θα δεχτούμε κριτική. Και όλα σωστά να τα κάνουμε, πάλι δεν θα αρέσουμε σε όλους. Σημασία έχει να παραμείνουμε αυθεντικοί. Αν είμαστε ο εαυτός μας, σε κάποιους δεν θα αρέσουμε αλλά και κάποιοι θα μας λατρέψουν. Οι υπόλοιποι πιθανότατα θα μας εκτιμήσουν. Σε κάθε περίπτωση ας κρατήσουμε το εξής: Το να μας εκτιμήσουν οι άλλοι είναι πολλές φορές πιο σημαντικό από το να τους αρέσουμε.

Ας συνειδητοποιήσουμε το εξής: Είναι εντάξει να θέσουμε έναν στόχο και να μην τον πετύχουμε. Δεν είναι εντάξει να μην θέσουμε έναν στόχο γιατί φοβόμαστε ότι μπορεί να μην τον πετύχουμε. Και να μην τα καταφέρουμε θα βγούμε πιο έμπειροι, πιο σοφοί. Τέλος, ας μην ξεχνάμε: Δεν υπάρχουν ανέφικτοι στόχοι, αλλά στόχοι που δεν πιστεύουμε στην εκπλήρωσή τους, και που δεν κάνουμε τα απαραίτητα βήματα για να τους υλοποιήσουμε.

*Ο Νικόλας Σμυρνάκης είναι συγγραφέας και ιδρυτής του «IslandofMan Philosophy». Από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ κυκλοφόρησε το τελευταίο του βιβλίο «Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω;».

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

 

Περισσότερες συνεντεύξεις:

30 μαθήματα που έλαβα και ιδέες που επιβεβαίωσα το 2018

Όταν έχεις υπομονή, τίποτα δεν είναι μακριά

Πώς να πετύχεις αυτά που φοβάσαι

nikolas-smirnakis-dimiourgos-filosofias-anthrwpou-nisi-750x400

Συνέντευξη του Νικόλα Σμυρνάκη στην LIFO

Η προσωπική ανάπτυξη είναι η σπουδαιότερη μορφή επανάστασης

Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στo LIFO (ΠΗΓΗ)

————

 

— Θεωρείτε ότι τα βιβλία αυτοβοήθειας μπορούν να βοηθήσουν πραγματικά τους αναγνώστες να βελτιώσουν τη ζωή τους;

Ίσως σας φανεί περίεργο, αλλά παλιότερα δεν διάβαζα βιβλία αντίστοιχης θεματολογίας. Απέρριπτα έννοιες όπως επιτυχία, προσωπική ανάπτυξη, ευγνωμοσύνη και ευτυχία, θεωρώντας τες… κουραφέξαλα. «Αν έχεις τύχη, διάβαινε» έλεγα. «Όλα τ’ άλλα είναι αμερικανιές». Και είναι φυσιολογικό, δεν ανατράφηκα με αυτές τις έννοιες, όπως κατά πάσα πιθανότητα ούτε κι εσείς. Τις ανακάλυψα στην πορεία και τότε ανοίχτηκε μπροστά μου ένας κόσμος άπειρων δυνατοτήτων και προοπτικών.

Τα καλά βιβλία εννοείται ότι βοηθούν. Μηνύματα που λαμβάνουμε καθημερινά από ανθρώπους που έχουν επηρεαστεί θετικά (με μετρήσιμα αποτελέσματα) είναι πραγματικά συγκινητικά. Αυτό που θα πρότεινα –αυτό κάνω κι εγώ‒ είναι να αναζητούμε συγγραφείς που έχουν βιώσει αυτά που γράφουν και που έχουν κάνει την έρευνά τους. Οι νευροεπιστήμες, η μελέτη πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά, έχουν δώσει απαντήσεις σε πράγματα που μέχρι χθες φάνταζαν απροσπέλαστα.

Η επιτυχία και η ευτυχία πλέον αντιμετωπίζονται ως επιστήμες. Έχουν νόμους και κανόνες που κάποιος μπορεί να ακολουθήσει! Φυσικά, δεν είναι μαγεία. Δεν έρχεται το αποτέλεσμα ουρανοκατέβατα, ούτε το σύμπαν συνωμοτεί ερήμην μας! Η συστηματική εφαρμογή των εννοιών που διαβάζει κάποιος και η υπομονή είναι που θα φέρουν την ουσιαστική αλλαγή. Πάντα έτσι ήταν, πάντα έτσι θα είναι. Άλλωστε, όταν έχεις υπομονή, τίποτα δεν είναι μακριά.

— Λέτε ότι το καινούργιο βιβλίο σας Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω βάζει τον αναγνώστη στη διαδικασία να συμμετέχει ενεργά όχι απλώς στην ανάγνωση αλλά και στη συγγραφή του έργου. Με ποιον τρόπο συμβαίνει αυτό;
Καταρχάς, όλα όσα γράφω αφορούν τον αναγνώστη και είναι εμπνευσμένα από εκείνον, άρα τον επηρεάζει. Δεν είμαι από τους συγγραφείς που λένε «εγώ γράφω για εμένα και όποιος τα διαβάσει». Κατά τη γνώμη μου, ο συγγραφέας γράφει για τους άλλους, εκφράζοντας τον εαυτό του.

Ταυτόχρονα, ο αναγνώστης εμφανίζεται ως ήρωας μέσα στο έργο. Το όνομά του είναι «Συνοδοιπόρος» και συνομιλεί με τον κεντρικό ήρωα Αλκίνοο. Σε αρκετά σημεία, μάλιστα, καλώ τον αναγνώστη να καταγράψει με το στυλό του τις σκέψεις του. Το κείμενο, επομένως, μεταλλάσσεται μέσα από αυτή την καταγραφή. Αυτό, αν θέλετε, έχει και μεταφορική έννοια. Αν μπορεί ένας αναγνώστης να επηρεάσει ένα βιβλίο, να το συνδημιουργήσει, για τι άλλο είναι ικανός στη ζωή του, στις σχέσεις του, στα επαγγελματικά του;

Το αποκορύφωμα είναι ότι τον καλώ να γράψει τον επίλογο του βιβλίου και να τον δημοσιεύσει στο www.IslandofMan.me – Γράψε τον επίλογο του βιβλίου. Όλοι οι επίλογοι είναι δημόσιοι και οι υπόλοιποι αναγνώστες, όπως κι εγώ, μπορούμε να τους διαβάσουμε. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία, το βιβλίο μπορεί να αποκτήσει τόσους επιλόγους όσους και αναγνώστες. Τόσους συγγραφείς όσους και αναγνώστες. Φτάνει σε ένα νέο τέλος κάθε φορά που κάποιος το διαβάζει και θεωρητικά κανένα αντίτυπο δεν είναι ίδιο με κανένα άλλο. Ανυπομονώ, λοιπόν, να διαβάσω όσους το διαβάσουν.

— Έχει επηρεάσει ψυχολογικά η οικονομική κρίση τους Έλληνες; Υπάρχει τρόπος αντίδρασης;

Φυσικά και μας έχει επηρεάσει όλους. Πρέπει να το αναγνωρίσουμε για να μπορέσουμε να το αλλάξουμε. Καμιά φορά, όμως, πρέπει να πιάσεις πάτο για να κινητοποιηθείς. Ο εσωτερικός μας κόσμος είναι σε μεγάλο βαθμό αντανάκλαση του κόσμου που βιώνουμε έξω από εμάς. Γι’ αυτό επιμένω πως η προσωπική ανάπτυξη είναι η σπουδαιότερη μορφή επανάστασης.

Η λύση, για άλλη μια φορά, για εμάς, για τα παιδιά μας, για τη χώρα, κρύβεται μέσα μας. Η αλλαγή περνάει από μας. Αναλαμβάνω την ευθύνη σημαίνει έχω δύναμη. «Φταίω εγώ» δεν σημαίνει «Είμαι αδύναμος που δεν τα κατάφερα ακόμα», αλλά «Έχω δύναμη να αλλάξω τα δεδομένα από δω και πέρα».

Σε ό,τι αφορά την πολιτική, η δύναμή μας θα γίνει η ψήφος μας όταν θα αλλάξουμε κουλτούρα ώστε τα παιδιά μας, οι πολιτικοί του μέλλοντος, να κυβερνήσουν με άλλες αρχές. Η κρίση που βιώνουμε είναι κρίση αξιών. Αν πραγματικά θέλουμε να αλλάξουμε έναν, που θα αλλάξει μία, που θα αλλάξει έναν κι έτσι να αλλάξουμε τον κόσμο, πρέπει να ξεκινήσουμε απ’ το εγώ. Αν το κάνουμε όλοι, σε μερικές δεκάδες χρόνια μία από τις κόρες μας, ένας από τους γιους μας, θα κυβερνήσει, αυτήν τη φορά, ακολουθώντας ένα νέο σύστημα αξιών: αγάπη, αξιοπιστία, προσφορά, ειλικρινές ενδιαφέρον. Αυτά θα αλλάξουν τον κόσμο.

[Ξεφυλλίστε το τεύχος στο issuu, εδώ. Η συνέντευξη βρίσκεται στη σελίδα 107]

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Περισσότερες συνεντεύξεις:

Συνέντευξη του Νικόλα Σμυρνάκη, στην Εναλλακτική Δράση και στην Γεωργία Χρήστου

Συνέντευξη του Νικόλα Σμυρνάκη στο Ράδιο Ε103 με τη Μαρκέλλα Μικέλη

Όσα ήθελα χρόνια να εκφράσω: Συνέντευξη του Νικόλα Σμυρνάκη στην Γωγώ Καληδονάκη

44727294_1977526879005997_2216911897419055104_o

Πώς έχτισα την αυτοπεποίθησή μου | Νικόλας Σμυρνάκης

Μου λένε «μη λες στα παιδιά να ονειρεύονται και ότι μπορούν να καταφέρουν σπουδαία πράγματα γιατί μπορεί να απογοητευτούν».

Και απαντώ: «Άσε με να τους μάθω πρώτα ότι μπορούν και μετά θα έχω την ευκαιρία να τους διδάξω πόση σκληρή δουλειά και υπομονή χρειάζεται για να τα καταφέρουν.
Σε επόμενο επίπεδο θα μάθουν ότι η απογοήτευση είναι συστατικό επιτυχίας και όχι λόγος παραίτησης».

Αν δεν κινήσει για το σπουδαίο κάποιος, τι να την κάνει τη γνώση ότι η σκληρή δουλειά είναι απαραίτητη και ότι η απογοήτευση είναι καλοδεχούμενη;

Ένας από τους λόγους που βρίσκομαι στη θέση που βρίσκομαι σήμερα είναι γιατί η μητέρα μου, μου έλεγε ότι είμαι όμορφος, καλός, έξυπνος και ξεχωριστός, όταν ήμουν μικρός.

Όταν βέβαια συναναστρεφόμουν με παιδιά που δεν επιβεβαίωναν αυτή τη διαμορφωμένη πεποίθησή μου, είχα πρόβλημα. Και εγώ, και αυτά. 🙂

Μεγάλωσα όμως και βρήκα ισορροπία. Σίγουρα σε αυτό βοήθησε και το ακριβοθώρητο, μετρημένο αλλά ουσιαστικό “μπράβο” του πατέρα, το οποίο μετά μανίας αναζητούσα.

Ο πατέρας μου, μου έδωσε το κίνητρο για να πετάξω και η μητέρα μου τη βάση για πατήσω.

Φανταστείτε, ήμουν 4 ή 5 χρόνων και λέω στον πατέρα μου: «Εγώ μπαμπά δεν θα πεθάνω ποτέ. Δεν γίνεται να πεθάνω. Αλήθεια σου λέω».

Προσπαθεί ο άνθρωπος να με συνετίσει, να μου εξηγήσει ότι: «όλοι θα πεθάνουνε παιδί μου, είναι φυσιολογικό» και άλλα τέτοια. Εγώ επέμενα. «Όχι, όχι, όχι». Πετάγεται κάποια στιγμή η μητέρα μου:

«Άστο το παιδί, τι επιμένεις και εσύ; Αφού σου είπε δεν θα πεθάνει. Αμάν».

Τόση άνευ όρων αγάπη, γι’ αυτό και κάποιες φορές απερίσκεπτη, δηλαδή ικανή να σε κακομάθει. Υπερβολή, προφανώς, αλλά αυτά έχτισαν την αυτοπεποίθησή μου. Αρχικά με έκαναν υπερφίαλο, το παραδέχομαι, έφαγα όμως τις κατραπακιές μου, κατάλαβα, ωρίμασα. Ήρθε η ισορροπία. Χωρίς αυτά, δεν θα ήμουν εδώ.

Ας αφήσουμε τα παιδιά να ονειρεύονται. Κι ας απογοητευτούν. Ε και λοιπόν; Όλοι οι ονειροπόλοι, ακόμα και εκείνοι που κατάφεραν τα σπουδαία, απογοητεύτηκαν κάποτε. Είναι πολύ μικρός, πολύ στενός και δεν μας χωρά, ο κόσμος χωρίς τους οραματιστές, τους ονειροπόλους του λάτρεις της ουτοπίας.

Αλήθεια, εσείς όταν ήσασταν μικροί πιστεύατε ότι θα ζήσετε για πάντα;

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Το πρόβλημα ξεκινά γιατί περιμένουμε τα παιδιά να φερθούν σαν ενήλικες αλλά και που ξεχνάμε πως νιώθαμε όταν εμείς ήμασταν παιδιά;

Ο καλύτερος δάσκαλος που είχα ποτέ

Πώς να πετύχεις αυτά που φοβάσαι

 

 

IMG_2694

30 μαθήματα που έλαβα και ιδέες που επιβεβαίωσα το 2018 | Νικόλας Σμυρνάκης

  1. Το να εκπληρώνεις τον σκοπό της ζωής σου δεν προϋποθέτει τη δημιουργία ενός οργανισμού που θα λύσει το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε ένα μήνα. Απλά μην αφήσεις να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να κάνεις κάτι που αγαπάς.
  1. Να είσαι ο εαυτός σου αν θέλεις να σε ακολουθήσουν οι άλλοι. 
  1. Το να συμμετέχεις σε μια ομάδα με τις ίδιες αξίες με σένα θα σε βοηθήσει να πας 10 φορές πιο γρήγορα στον προορισμό σου. 
  1. Αν είσαι νέος (ή πρωτοεμφανιζόμενος σε έναν τομέα), ο καλύτερος τρόπος να δείξεις την εκτίμησή σου σε κάποιον/α που θαυμάζεις και εκτιμάς (του συγκεκριμένου τομέα) είναι να του/της προσφέρεις τις υπηρεσίες σου (ναι, δωρέαν). Η εμπειρία που θα κερδίσεις είναι ανεκτίμητη.
  1. Μην περιμένεις να έχεις τεράστια επίδραση στον πλανήτη την πρώτη μέρα της πρώτης δουλειάς σου μετά το πανεπιστήμιο. Θυμήσου ο κόσμος υπήρχε και πριν την αποφοίτησή σου. 
  1. Χτίζε καθώς κάνεις υπομονή. Κάνε υπομονή καθώς χτίζεις. Α, και μην ξεχάσεις να κάνεις υπομονή. Και να χτίζεις. Στο είπα; 
  1. Ο καλύτερος τρόπος να ενταχθείς σε μια ομάδα (αν δεν υπάρχει καμία σοβαρή τριγύρω) είναι να τη δημιουργήσεις. 
  1. Αν δεν αρέσεις σε πολλούς, μάλλον κάτι κάνεις λάθος. Πάντως, και όλα σωστά να τα κάνεις, ποτέ δεν θα αρέσεις σε όλους. 
  1. Το να ζητήσεις/δεχτείς την κριτική και έπειτα να βελτιωθείς είναι συστατικό μεγάλης επιτυχίας.   
  1. Αν είσαι ο εαυτός σου, μπορεί να μην αρέσεις σε όλους αλλά κάποιοι θα σε λατρέψουν. Οι υπόλοιποι πιθανότατα θα σε εκτιμήσουν (κι ας μην τους αρέσεις). 
  1. Το να σε εκτιμήσουν οι άλλοι είναι πιο σημαντικό από το να τους αρέσεις. 
  1. Επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά ότι: Από τη στιγμή που γράφεις έναν στόχο σου μια παραλλαγή του προετοιμάζεται κάπου στο μακρινό μέλλον. 
  1. Για να συμβεί το παραπάνω πρέπει να είσαι διατεθειμένος 1) να περιμένεις, 2) να κουνήσεις τα πόδια σου. Α, και τα χέρια σου (ενίοτε και άλλα σημεία του σώματός σου).  
  1. Η άνθρωποι δεν ανθίζουν μέσα στην κρίση γιατί 1) δεν ξέρουν ότι γίνεται, 2) δεν ξέρουν ότι μπορούν, 3) έχουν βολευτεί υπερβολικά. 
  1. Επιβεβαίωσα ότι: Αυτό που τώρα φαίνεται υπερβολικά δύσκολο μπορεί να γίνει πανεύκολο μόνο αν συνεχίσεις να το κάνεις. Απλά πρέπει να επιμείνεις και να είσαι διατεθειμένος να περιμένεις.
  2. Επιβεβαίωσα ότι: δεν υπάρχουν ανέφικτοι στόχοι. Μόνο στόχοι που δεν πιστεύουμε στην υλοποίησή τους.
  1. Η αφθονία γύρω μας είναι αδιανόητη. Μπορούμε να συμμετέχουμε στη δημιουργία της.
  2. Τα ταξίδια διαστέλλουν το δοχείο του μυαλού. Στις εκθέσεις της τρίτης λυκείου αυτό το λέγαμε: “διευρύνουν τους ορίζοντές μας”.
  3. Τα παιδιά δεν είναι ενήλικες. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από αυτά να φέρονται όπως εμείς.
  1. Αν θέλουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τα παιδιά μας, ας φανταστούμε έναν ενήλικα να μας μιλά/φέρεται όπως εμείς σε εκείνα. 
     
  2. Επιβεβαίωσα: Η αγάπη είναι απείρως πιο σημαντική από την αναγνώριση αλλά η πλειοψηφία των ανθρώπων αναζητά την αναγνώριση και χάνει την αγάπη. 
  1. Αν δεν δώσεις δεν θα πάρεις. Η ζωή είναι άδικη, το ξέρω 🙂
  1. Το να μην ρισκάρεις είναι μεγάλο ρίσκο. Και επειδή αυτό κυκλοφορεί πολύ, το να μη ρισκάρεις είναι επιπλέον και απελπιστικά βαρετό. 
  1. Η ζωή είναι ωραία, αν κάνεις κάτι για να επιβεβαιώσεις το κλισέ.
  1. Αυτό που δεν επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητά μας δεν σημαίνει ότι δεν μας αφορά ή ότι δεν συμβαίνει. Ναι, τα πλαστικά μας κατακλύζουν, ο πλανήτης υπερθερμαίνεται, ο πόλεμος είναι γεγονός σε αρκετές γωνιές του πλανήτη, τα ζώα χρησιμοποιούνται σαν αντικείμενα ικανοποίησης βασικών αναγκών μας, άνθρωποι κακοποιούνται, ελευθερίες καταπατούνται. Αν το άδικο αφορά έναν, μας αφορά όλους, όσο μακριά κι αν είναι αυτός ο ένας. Αύριο μπορεί να είμαστε εμείς αυτός ο ένας. Ανθρωπιά σημαίνει ενσυναίσθηση.
  1. Δεν ζούμε για πάντα. Εντάξει, αυτό δεν το έμαθα φέτος αλλά κάποιοι λειτουργούν σαν να μην το έχουν μάθει ακόμα. Περιμένουν και περιμένουν και περιμένουν… την κατάλληλη στιγμή. Ίσως τα καταφέρουν στο τέλος να ζήσουν για πάντα. Ποιος ξέρει;
  1. Η ερώτηση: «Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω», εκτός από ότι έχει ενδιαφέρουσα απάντηση μπορεί να γίνει και τίτλος βιβλίου. 
  1. Ο τρόπος για να είσαι ευτυχισμένος είναι να εκπληρώνεις τις ανάγκες σου χωρίς να ξεχνάς τις ανάγκες εκείνων που σε ενδιαφέρουν/αγαπάς. Αυτό αλλιώς ονομάζεται ηγεσία. 
  1. ’Ηρθαμε σε αυτόν τον κόσμο για να εκπληρώσουμε τον σκοπό της ζωής μας. Στην πορεία να προοδεύουμε, να δίνουμε, να παίρνουμε αγάπη και να κάνουμε τον κόσμο ομορφότερο.  
  1. Ο καλύτερος σύμβουλός σου δεν είμαι εγώ ούτε, ούτε ο αμερικανός σούπερ trainer, ούτε ο Ινδός γκουρού που λάτρεψες σε ένα βιντεάκι στο youtube προχθές. Είναι ο ιδανικός σου εαυτός. Ο άνθρωπος που θέλεις να γίνεις. 
Τα παραπάνω τα αναφέρω και τα αναλύω στο τελευταίο μου βιβλίο, απλά θέλω εδώ να κάνω μια υποσημείωση:
Μην περιμένεις να βρεις στα βιβλία μου τις σωστές απαντήσεις. Ο στόχος τους είναι να σε βοηθήσουν να θέσεις τις σωστές ερωτήσεις.

Αριστουργηματικό 2019! 

Την αγάπη μου,
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
αποφθέγματα, συμβουλές, videos, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

Σχετικότατα άρθρα:

14 αποφθέγματα για μια αλλιώτικη “επιτυχία”

Όταν νιώθεις πως τίποτα δεν έχει νόημα, πρωτοτύπησε

Όταν έχεις υπομονή, τίποτα δεν είναι μακριά

otan-anagnwrizesai-den-agapiesai-otan-agapiesai-tautoxrona-anagnwrizesai-750x400

Όταν αναγνωρίζεσαι, δεν σημαίνει ότι αγαπιέσαι. Όταν όμως αγαπιέσαι, αναγνωρίζεσαι ταυτόχρονα | Νικόλας Σμυρνάκης

Η μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη αναγνώριση που μπορεί να δεχτεί ένας άνθρωπος στη ζωή του, πηγάζει από όσα έχει προσφέρει σε άλλους.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην Εναλλακτική Δράση (ΠΗΓΗ)

———

Αναγνώριση παίρνει ένας φασίστας, όταν επιτίθεται σε έναν ξένο. Ένας θρησκόληπτος ακραίος φανατικός, όταν υποτιμά έναν αλλόθρησκό του.

Ένας τρομοκράτης όταν χτυπά αμάχους. Ένας μπούλης όταν προσβάλλει έναν γκέι. Ένας μονίμως θυμωμένος όταν σε κάθε του ποστ έχει μια κακή κουβέντα να πει για το οτιδήποτε.

Ένας κριτικός όταν δεν κρίνει το έργο, αλλά με αφοριστικούς σχολιασμούς τον καλλιτέχνη. Ένας πρόεδρος εταιρίας όταν βγάζει χρήματα καταστρέφοντας το περιβάλλον. Ένας εγκληματίας όταν όλη η χώρα ασχολείται με το ειδεχθές έγκλημά του.

Από πού; Μα από τους ομοίους του αλλά και από όσους αναφέρονται σε αυτόν. Ακόμα κι αν καταφέρονται εναντίον του, πάλι αναγνώριση λαμβάνει. Αφού ασχολούνται μαζί του. Από τη μη αίσθηση, είναι προτιμότερη η αρνητική αίσθηση. Από τη μη αναγνώριση, είναι προτιμότερη η «αρνητική αναγνώριση».

Δίπλα μας, γύρω μας βλέπουμε ανθρώπους να συμμετέχουν σε ομάδες, σε οργανισμούς, ακόμα και σε επιχειρήσεις, όχι γιατί αυτό που γίνεται εκεί τους αφορά πραγματικά, αλλά γιατί κάποιος τους έδωσε σημασία. Αυτή που τόσο τους έλειψε από την οικογένεια, τους φίλους, την κοινωνία.

Συχνά η αναγνώριση είναι το καλύτερο όπλο χειραγώγησης των ρατσιστών, των ακραίων, των μπούληδων κάθε μορφής. “Έλα στην ομάδα μας. Μαζί μας θα είσαι κάποιος. Θα αποκτήσεις ταυτότητα. Χτύπα / κάνε / κλέψε / σκότωσε / εξαπάτησε / κορόιδεψε / δοκίμασε / κάπνισε και θα γίνεις δικός μας. Θα σε προστατεύουμε και θα σε “αγαπάμε”.

Κι όμως: Αν κάποιος προσπαθεί να αναγνωριστεί χρησιμοποιώντας το λάθος μέσο, αργά ή γρήγορα αυτό θα γυρίσει εναντίον του. Εκείνος που λαμβάνει αυτού του είδους την κάλπικη αναγνώριση αργά ή γρήγορα θα πάθει κακό, θα κάνει κακό, θα μπλέξει με το νόμο, θα βυθιστεί στις τύψεις, θα καταλάβει ότι όλο το οικοδόμημα που είχε χτίσει γύρω από την επιβαλλόμενη “μεγάλη ιδέα” ήταν ψεύτικο.

Γι’ αυτό και η έννοια του σκοπού της ζωής είναι τόσο σημαντική, αλλά και αυτή της πληρότητας που για μένα έχει μονάχα μια ερμηνεία: Την εκπλήρωση ενός ανώτερου σκοπού ζωής που συμπεριλαμβάνει άλλους ανθρώπους μέσα από την προσφορά αγάπης.

Θα πρέπει να σπρώξουμε τα παιδιά μας – αλλά και το παιδί μέσα μας – να αναζητήσουν τον δικό τους σκοπό ζωής, πριν τους πουλήσει κάποιος άλλος έναν κάλπικο. Έναν σκοπό χτισμένο σε βάσεις προόδου που σμιλεύει έναν καλύτερο κόσμο.

Πιστεύω βαθιά πως: Ήρθαμε σ’ αυτό τον κόσμο για να εκπληρώσουμε τον σκοπό της ζωής μας. Στο ταξίδι μας αυτό να προοδεύουμε, να δίνουμε, να παίρνουμε αγάπη και να κάνουμε τον κόσμο ομορφότερο.

Γιατί: Όταν αναγνωρίζεσαι, δεν σημαίνει ότι αγαπιέσαι. Όταν όμως αγαπιέσαι, αναγνωρίζεσαι ταυτόχρονα. Γιατί: Η ουσιαστικότερη αναγνώριση, που μπορεί να δεχτεί ένας άνθρωπος στη ζωή του, πηγάζει από όσα έχει προσφέρει σε άλλους.

“Η αναγνώριση είναι από τις μεγαλύτερες κινητήριες δυνάμεις της ανθρώπινης φύσης. Ακόμα και οι πιο μοναχικοί άνθρωποι μένουν μόνοι για να τελειοποιήσουν την τέχνη, που θα τους κάνει να αναγνωριστούν από εκείνους που αποφεύγουν”.

Όταν πριν από χρόνια συνειδητοποίησα το παραπάνω αναρωτιόμουν: Τελικά, υπάρχει κάτι πιο σημαντικό σαν κίνητρο από την ανάγκη μας να ικανοποιήσουμε το αίσθημα σπουδαιότητάς μας; Ε, λοιπόν, ναι, υπάρχει κάτι πιο σημαντικό. Η ανάγκη μας να αγαπηθούμε από τους άλλους. Πώς; Αγαπώντας.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Αναδεικνύουμε τον εαυτό μας αναδεικνύοντας τα μέλη της ομάδας

«Δίνω» σημαίνει χάνω ή λαμβάνω πολλαπλάσια;

7 στοιχεία των εκπληκτικά επιτυχημένων

636222648968923903

Το πρόβλημα ξεκινά όταν ξεχνάμε πως νιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά; | Νικόλας Σμυρνάκης

Όταν ακούω γονείς να μαλώνουν τα παιδιά τους στο δρόμο, ή σε χώρους δραστηριοτήτων, 2 στις 3 φορές στερούν και τιμωρούν για να συναιτήσουν. Συσχετίζουν άσχετα πράγματα μεταξύ τους για να πετύχουν τον σωφρονισμό. Δηλαδή: “αν δεν σταματήσεις να φωνάζεις δεν θα πάμε στου ξαδέρφου σου αύριο”.

Σε μια συγκεκριμένη περίπτωση η διαμάχη με το τετράχρονο ξεκίνησε γιατί οι γονείς του, του απαγόρευσαν να φάει γλειφιτζούρι. Και καλά έκαναν, δεν κρίνω αυτό, αλλά το “δεν θα πάμε στου ξαδέρφου σου γιατί κλαίς που σου στέρησα το γλειφιτζούρι” είναι ένα νοητικό ατόπημα. Τι εννοώ;

Καταρχάς προϋποθέτει ότι το 4χρονο δεν θα έπρεπε να στεναχωριέται που δεν θα φάει γλειφιτζούρι. Μα δεν το ελέγχει. Είναι το συναίσθημά του. Από την άλλη, εμείς δεν στεναχωριόμαστε όταν κάποιος μας στερεί το αγαπημένο μας γλυκό; Μπορεί να μην κλαίμε, αλλά κάνουμε άλλα. Γκρινιάζουμε, απαιτούμε, διεκδικούμε, βρίζουμε ή λυπόμαστε.

Το άλλο νοητικό ατόπημα είναι ότι περιμένουμε από το 4χρονο να φερθεί ως ενήλικας. Δηλαδή θα έπρεπε να καταλάβει γιατί του στερούμε το γλυκάκι του, τι επίπτωση έχει η ζάχαρη, τα χημικά πρόσθετα και τα ανθυγιεινά έψιλον στον οργανισμό του. Μάλιστα θυμώνουμε όταν δεν αντιλαμβάνεται την πρόθεσή μας. “Μα καλά, δεν καταλαβαίνει;”.

Αλήθεια, εμάς στην ηλικία του μας ένοιαζε η υγεία μας; Το ακόμα πιο παράλογο ξέρετε ποιο είναι; Ότι περιμένουμε να καταλάβει χωρίς να του εξηγήσουμε τίποτα από όλα αυτά. Έχουμε την απαίτηση να μην κλαίει όταν συχνά το μόνο που του πετάμε είναι ένα ανόρεκτο “δεν θα το φας αυτό”. Στο “γιατί;”, ίσως απαντήσουμε με το επεξηματικότατο “γιατί έτσι” ή “θα καταλάβεις όταν μεγαλώσεις” και στο συνεχιζόμενο κλάμα του μετά το κυνικό, “αν συνεχίσεις έτσι, δεν θα πάμε στου ξαδέρφου σου αύριο”.

Άσχετο το ένα με το άλλο. Ακόμα κι αν βραχυπρόθεσμα συναιτιστεί, η καταπίεση που έχει υποστεί είναι μεγάλη. Το παράλογο μέσα του έχει ενσφηνωθεί αλλά και η αίσθηση ότι: “Η μαμά και ο μπαμπάς δεν με καταλαβαίνουν, αλλά με τιμωρούν για τα συναισθήματά μου. Με τιμωρούν γιατί έχω ανάγκες με τις οποίες δεν συμφωνούν”.

Δεν φτάνει που βιώνει την απόρριψη και την ματαίωση, που νιώθει ασυγκράτητη λύπη – έστω στιγμιαία – πρέπει να διαχειριστεί και τον εκβιασμό του υπερδύναμου ενήλικα που το απειλεί με επιπρόσθετη απώλεια αν συνεχίσει να εκφράζεται.

Ουσιαστικά το τιμωρεί για τα συναισθήματα που βιώνει και δεν τον βολεύουν. Τον κάνει να νιώθει τύψεις για κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει. Τύψεις για την αλήθεια μέσα του. Και αναγκάζεται να καταπιέσει το συναίσθημα, πράγμα επικίνδυνο για τον ψυχισμό του.

Αλήθεια εμάς πώς θα μας φαινόταν αν κάποιος μας έλεγε, “αν δεν τελειώσεις τη δουλειά σου στην ώρα που σου είπα σήμερα, θα απολυθείς” ή “αν φας αυτή την μπούρδα, δεν θα έρθω μαζί σου αύριο στην εκδρομή”; Θα μας έπειθε ένας τέτοιος εργοδότης ή φίλος ή σύντροφος;

Ποια είναι η λύση; Να λέμε πάντα ναι; Να κάνει το παιδί ό,τι θέλει; Να γίνουμε φερέφωνα των ψυχικών του διαθέσεων; Προφανώς όχι. Έχουμε ευθύνη απέναντί του γιατί είμαστε γονείς.

Μπορούμε όμως να αμβλύνουμε τη λύπη του. Να το ακούσουμε, να το αφήσουμε να εκφραστεί, να του πούμε ότι το νιώθουμε και το καταλαβαίνουμε, να του κάνουμε μια αγκαλιά, να σκύψουμε και να το κοιτάξουμε στα μάτια, να μην δείξουμε τον εκνευρισμό μας γιατί δεν ικανοποιούνται οι δικές μας ανάγκες, αλλά την ενσυναίσθησή μας απέναντι στις δικές του ανάγκες.

Να μην τιμωρήσουμε την λύπη του αλλά να ψάξουμε για παραγωγική λύση σχετιζόμενη με το πρόβλημα, να προσπαθήσουμε να του εξηγήσουμε, να ανοίξουμε κουβέντα μαζί του – αν αυτό είναι εφικτό – και να ζητήσουμε τη γνώμη του, πιθανότατα να βρούμε μια λύση στη μέση (θα φας ένα γκυκάκι μετά το φαγητό).

Κι αν δεν πιάσει τίποτα από όλα αυτά, τουλάχιστον θα νιώθει ότι βιώσαμε κι εμείς την απώλειά του, χωρίς να ψάξουμε για άμεση λύση που εξυπηρετεί τα δικά μας συμφέρονται και όχι το συναίσθημά του.

Την αγάπη μου
Νικόλας

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Μπαμπά, άσε με να κάνω λάθος

Αφιερωμένο στις μαμάδες: Η πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο είναι η ανατροφή των παιδιών

Μάθημα ζωής από έναν 9χρονο

vrw-noima-zwis-prosdwsw-noima-zwi1-750x400

Να βρω το νόημα της ζωής ή να προσδώσω νόημα στη ζωή; | Νικόλας Σμυρνάκης

Σκέφτηκες ποτέ ότι ίσως το νόημα της ζωής σου είναι να προσδίδεις νόημα σε κάθε στιγμή της ζωής σου.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην Εναλλακτική Δράση (ΠΗΓΗ)

———

Για καθετί που κάνεις, οφείλεις να έχεις έναν σκοπό. Κάτι ικανό να σε παρακινήσει και να δώσει νόημα σε κάθε πράξη ή απραξία σου. Αυτό κι αν είναι συστατικό ευτυχίας. Σήμερα μη βγεις από το σπίτι, μην κινηθείς, μην ξαπλώσεις, μην αναπνεύσεις αν δεν συνδέσεις κάθε σου πράξη με έναν ανώτερο σκοπό. Έναν σκοπό άξιο της μεγαλοσύνης σου.

Δεν χρειάζεται να επιλέξεις ανάμεσα στο αν θα βρεις το νόημα της ζωής σου ή αν θα προσδώσεις νόημα στη ζωή σου. Μπορείς να τα κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα. Σκέφτηκες ποτέ ότι ίσως το νόημα της ζωής σου είναι να προσδίδεις νόημα σε κάθε στιγμή της ζωής σου;

Σ: Θα μπορούσε δηλαδή κάποιος να πει ότι το νόημα της ζωής είναι να προσδίδουμε νόημα σε κάθε στιγμή και όχι να αναζητάμε το νόημα στη ζωή;

Μα το να προσδίδεις νόημα σε κάθε στιγμή είναι ένας σκοπός ζωής από μόνος του. Από την άλλη, είναι ευκολότερο να προσδώσεις νόημα σ’ αυτό που ζεις αν πρώτα έχεις ανακαλύψει τον ανώτερο σκοπό σου. Και πώς δίνουμε νόημα σε κάθε στιγμή;

Για οτιδήποτε κάνουμε πρέπει να γνωρίζουμε το «τι», το «γιατί» και το «πώς». Τι κάνουμε, γιατί το κάνουμε και πώς το κάνουμε. Οι περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν το «τι» και κάτι λίγο από το «πώς». Γι’ αυτό δεν προχωρούν.

Έστω ότι το «τι» για σένα, δηλαδή ο στόχος, είναι «Θέλω να αδυνατίσω». Το «πώς», δηλαδή το πλάνο δράσης, είναι: «Πρέπει να τρώω λιγότερο». Πόσο θα κρατήσει πιστεύεις η δίαιτά σου; Μία μέρα, δύο μέρες, μία βδομάδα; Ναι, συνήθως δεν κρατάει πολύ.

——

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νικόλα Σμυρνάκη “Να ευτυχήσω για να πετύχω ή Να πετύχω για να ευτυχήσω;” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα – Φωτογραφία: Author/Depositphotos

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Ανακάλυψε το σκοπό της ζωής σου

«Δίνω» σημαίνει χάνω ή λαμβάνω πολλαπλάσια;

Γιατί όταν προσφέρεις γίνεσαι πλούσιος

 

enas-pliris-apotelesmatikos-odigos-ginei-kapoios-coach-750x400

Ένας πλήρης και αποτελεσματικός οδηγός για να γίνει κάποιος trainer| Νικόλας Σμυρνάκης

Αλλάζοντας τον κόσμο μέσα σου, αλλάζεις τον κόσμο. Κι αλλάζοντας τον κόσμο, αλλάζει ο κόσμος μέσα σου.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην Εναλλακτική Δράση (ΠΗΓΗ)

———-

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να μιλούν για το personal development  trainer, όλο και περισσότερους ανθρώπους να ζητούν τις υπηρεσίες ενός development trainer και όλο και περισσότερους development trainers να ξεπηδούν προσφέροντας αυτές τις υπηρεσίες. Ο κλάδος του development traine rαυξάνεται παγκοσμίως με τεράστιους ρυθμούς.

Πολλοί πλέον ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με το αντικείμενο κυρίως γιατί η ιδέα να βοηθήσουν έναν άνθρωπο είναι ιδιαιτέρως ελκυστική. Το συναίσθημα είναι εκπληκτικό όταν συμβάλλεις στη θετική αλλαγή ενός ανθρώπου. Αλλά και γιατί επαγγελματικά προσφέρει πλεονεκτήματα που δύσκολα βρίσκει κάποιος σε άλλο κλάδο. Ένας νέος trainer μπορεί να ξεκινήσει τη δραστηριότητά του χωρίς γραφείο και άλλα κόστη, από το σπίτι του, απλά με ένα laptop, καλή σύνδεση και πολύ διαθέσιμο χρόνο ομιλίας στο κινητό του. Μπορεί επίσης να ορίσει το ωράριό του. Δεν χρειάζεται πολλούς αλλά λίγους και καλούς πελάτες για να έχει ένα αξιοπρεπές εισόδημα (ειδικά αν ασχολείται part time) και μπορεί part time κάποιος να φτάσει σε εισοδήματα ισάξια της full time δουλειάς του.

Καλά όλα αυτά, αλλά υπάρχουν δύο ερωτήματα στο μυαλό όσων ενδιαφέρονται για το training, δύο ερωτήματα που συχνά πυκνά ακούω και στα οποία καλούμαι να δώσω απάντηση: “Μπορώ εγώ να γίνω trainer;” και “Τι χρειάζεται να κάνω για να γίνω development trainer;”.

Ας αντιστρέψουμε το ερώτημα. Μπορούν όλοι να γίνουν δάσκαλοι; Μπορούν όλοι να γίνουν δικηγόροι; Μπορούν όλοι να γίνουν επενδυτές; Μπορούν όλοι να γίνουν γιατροί; Θεωρητικά ναι, αν κάνουν τα απαραίτητα βήματα. Δεν θα πετύχουν όλοι σε αυτή τη ζωή, αλλά όλοι μπορούν να πετύχουν, φτάνει να κάνουν όσα απαιτούνται. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και στο Training. Το βασικό προαπαιτούμενο – κάτι που εμάς τουλάχιστον μας ενδιαφέρει πρώτιστα – είναι το training και γενικότερα η έννοια της προσφοράς να αποτελεί μέρος του σκοπού της ζωής του ενδιαφερόμενου, να είναι όνειρο και βαθιά του επιθυμία. Για να μπορέσει κάποιος να πετύχει, είναι σημαντικό να μην θέλει απλά να δοκιμάσει, αλλά να θέλει να πετύχει ότι και να γίνει, γι’ αυτό και θα κάνει όλα τα απαραίτητα βήματα και τις θυσίες που απαιτούνται.

Το επόμενο το οποίο ακούω είναι: “Για σένα είναι εύκολο γιατί δουλεύεις με επιχειρήσεις, σε καλούν οργανισμοί για ομιλίες, τα βιβλία σου είναι γνωστά στο χώρο, άρα σε εμπιστεύονται εύκολα, άρα μπορείς να κάνεις αυτό το οποίο πραγματικά αγαπάς. Εγώ πώς;”. Να πω το πολύ απλό, αν και συχνά όχι τόσο αυτονόητο, ότι πριν μερικά χρόνια δεν είχα δουλέψει με κανέναν οργανισμό, ότι δεν είχα δώσει καμία ομιλία; Ότι πριν γράψω τα βιβλία μου δεν είχε κανένα από αυτά εκδοθεί, πόσο μάλλον πάει καλά; Όλοι από την ίδια αφετηρία ξεκινάμε. Αν κάποιος θεωρεί ότι θα έρθει ουρανοκατέβατο το αποτέλεσμα, είτε στο Development Training, είτε σε οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα, κάτι δεν έχει καταλάβει καλά για το πώς χτίζεται μία καριέρα βήμα προς βήμα.

Τι χρειάζεται λοιπόν να σκέφτεται κάποιος που θέλει να γίνει development trainer; Το πώς θα κάνει ένα σεμινάριο με χίλια άτομα; Προφανώς και όχι. Αν σκέφτεται έτσι, θα απογοητευτεί σύντομα.

Για να μιλήσω προσωπικά, πριν φτάσω να απευθυνθώ σε 1000 και πλέον άτομα σε ένα σεμινάριο, απευθύνθηκα πρώτα σε έναν. Έδινα τον καλύτερο εαυτό μου σε αυτόν τον έναν, κι αυτό σταδιακά με οδήγησε σε περισσότερους. Όταν έγραφα τα βιβλία μου, σκεφτόμουν με ποιον τρόπο αυτό που γράφω θα επηρεάσει θετικά εκείνους που θα το διαβάσουν, όσοι κι αν ήταν. Και είχα πίστη ότι αν εγώ έδινα τον καλύτερο εαυτό μου, με αγάπη και σεβασμό για εκείνους στους οποίους απευθυνόμουν, τα υπόλοιπα θα έρχονταν. Άλλωστε, πολλά μικρά βήματα κερδίζουν τους πιο μακρινούς αγώνες δρόμου. Θρίαμβος δεν είναι παρά η ακατάπαυστη επανάληψη του μικρού και του απλού.

Μελετούσα, λάμβανα συνεχώς καινούρια γνώση, δούλευα με μικρές ομάδες και έβλεπα τα αποτελέσματα των τεχνικών που δημιουργούσα και που χρησιμοποιούσα. Έτσι αυξανόταν η αυτοπεποίθησή μου. Χρειάζεται, λοιπόν, υπομονή και χτίσιμο βήμα προς βήμα. Όταν έχεις υπομονή, τίποτα δεν είναι μακριά.

Πώς μπορεί λοιπόν κάποιος να κάνει εξ αρχής τα σωστά βήματα, να μην χάσει πολύτιμο χρόνο αλλά και να μην αμαυρώσει τη φήμη του σαν μελλοντικός trainer; Μα, να προετοιμαστεί σωστά, δηλαδή να επιλέξει το σωστό πρόγραμμα εκπαίδευσης Training. Όχι ένα πρόγραμμα που δίνει την όποια Πιστοποίηση Χ, Ψ ή Ω; Όχι. Ο Tony Robbins δεν πήρε κάποια πιστοποίηση αλλά είναι ο καλύτερος παγκοσμίως. Και τι θα την κάνει κάποιος αν τη λάβει; Θα μπει στο Δημόσιο ή θα επηρεάσει θετικά τον μελλοντικό πελάτη του με αυτή; Προφανώς τίποτα από τα δύο; Η μόνη ουσιαστική Πιστοποίηση, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα είναι πάντα ο πιο δίκαιος κριτής.

Όταν λέω αποτέλεσμα, αρχικά εννοώ τι έχει καταφέρει ο δημιουργός ή οι δημιουργοί του Προγράμματος, τι επίδραση έχουν, σε πόσους ανθρώπους, ποιες είναι οι κατακτήσεις τους, οι βραβεύσεις τους, οι συνεργασίες τους, και τι ζωή διάγουν; Αυτό θα πείσει τον μελλοντικό πελάτη (η φήμη του training οργανισμού δηλαδή που συνδέεται με τις κατακτήσεις των δημιουργών και αποφοίτων του) αλλά κυρίως θα επιτρέψει στον μελλοντικό trainer να μάθει από τους καλύτερους πώς να βοηθήσει πραγματικά έναν άνθρωπο να βοηθήσει τον εαυτό του.

Δεν μπορεί κάποιος να σε παρακινήσει να κόψεις το κάπνισμα με ένα τσιγάρο στο χέρι. Ούτε να σου δείξει πώς να γίνεις οικονομικά ανεξάρτητος ενώ εκείνος φυτοζωεί. Οι περισσότεροι που επιλέγουν ένα πρόγραμμα δεν ξέρουν καν ποιος είναι ο δημιουργός του και τι έχει καταφέρει. Μένουν στο βαρύγδουπο όνομα και στις υποσχέσεις. Δεν είναι εκεί όμως η ουσία.

Σε προσωπικό, συναισθηματικό, επαγγελματικό, οικονομικό επίπεδο, πού βρίσκεται ο δημιουργός ή οι δημιουργοί; Άλλωστε, δεν μπορείς να διδάξεις κάτι που δεν κάνεις. Σε επόμενο επίπεδο, οι απόφοιτοι του προγράμματος, τι έχουν καταφέρει; Πολλοί που έρχονται σε επαφή μαζί μας σε δεύτερο χρόνο, μας λένε, “παρακολούθησα το τάδε πρόγραμμα αλλά έχω ακόμα χαμηλή αυτοπεποίθηση”. “Κάτι δεν πάει καλά με το πρόγραμμα, τις στρατηγικές τις οποίες ακολούθησες ή στον τρόπο που εσύ εφάρμοσες όσα έμαθες, αν τα εφάρμοσες ποτέ”, είναι η απάντηση.

Κάτι από όλα αυτά ή όλα αυτά μαζί. Η πρώτη προτεραιότητα ενός development trainer οργανισμού πρέπει να είναι η ουσιαστική εξέλιξη του μαθητή. Η ουσιαστική αλλαγή του, που θα φέρει μετρήσιμα αποτελέσματα, σε όλους τους τομείς της ζωής του. Στη διαχείριση των σκέψεων, των συναισθημάτων του, στις σχέσεις του, στα επαγγελματικά – οικονομικά του, στην ποιότητά ζωής του.

Άλλη μια σκέψη που πολλοί κάνουν είναι η εξής: Δεν είναι λογικό ότι πρέπει να επιλέξω το πιο φθηνό πρόγραμμα αφού όλα, πάνω κάτω, τα ίδια προσφέρουν; Αυτό είναι μια τεράστια παγίδα. Δεν προσφέρουν όλα τα προγράμματα τα ίδια, όπως δεν είναι το MBA του Harvard ίδιο με το MBA οποιουδήποτε άλλου πανεπιστημίου. Το φθηνό καμιά φορά το πληρώνεις ακριβά. Και βλέπουμε ανθρώπους που τελειώνουν ένα φθηνό πρόγραμμα που κρατά 2,3 μήνες, δεν νιώθουν την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση και έπειτα αναγκάζονται να ενταχθούν σε νέο, καλύτερο πρόγραμμα.

Εκτός από τις γνώσεις και τις στρατηγικές που διδάσκει κάποιος, έχει τεράστια σημασία ο τρόπος που διδάσκονται, η μεταδοτικότητα του εκπαιδευτή αλλά και η δύναμη της ομάδας στην οποία μπαίνει ο εκπαιδευόμενος. Είναι πολύ σημαντικό κάποιος να νιώσει ότι η ομάδα στην οποία θα ενταχθεί θα τον βοηθήσει να αναπτυχθεί αλλά και ότι θα τον στηρίξει στα πρώτα βήματά του αφού ολοκληρώσει το πρόγραμμα.

Άλλοι πάλι κολλάνε στο εξής: “Μα πώς θα βοηθήσω κάποιον άλλον αν εγώ δυσκολεύομαι ακόμα σε τόσους τομείς;”. Το θέμα είναι να επιλέξεις ένα πρόγραμμα που θα σε βοηθήσει να γίνεις καλύτερος από ότι ήσουν πριν ξεκινήσεις. Και θα εξηγήσω τι εννοώ: Αν όταν ξεκίνησες ήσουν στο δύο, και μετά το πρόγραμμα πας στο τέσσερα, σημαίνει ότι προόδευσες. Μπορείς πια σαν development trainer, βγαίνοντας εκεί έξω, να βοηθήσεις κάποιον να πάει στο τέσσερα. Δεν έχεις το δικαίωμα πρακτικά να τον βοηθήσεις να πάει στο εφτά, γιατί δεν ξέρεις τον τρόπο. Αν ήξερες θα το είχες κάνει για εσένα πρώτα.

Από τη στιγμή λοιπόν, που θα βοηθήσεις κάποιον άλλον να πάει στο τέσσερα, εσύ σαν developemnt trainer φτάνεις στο πέντε. Και μετά, μπορείς να βοηθήσεις κάποιον να πάει στο πέντε. Έτσι, εσύ πας στο έξι, αν φυσικά συνεχίζεις να αναζητάς τη γνώση και να βελτιώνεσαι. Και μετά, μπορεί να βοηθήσεις μία ομάδα ανθρώπων να πάει στο έξι και έτσι εσύ πας στο εξήμισι ή στο εφτά. Με αυτό τον τρόπο, μεγεθύνεις τα δικά σου αποτελέσματα μέσα από την εμπειρία σου και μέσα από την αύξηση της αυτοπεποίθησής σου που σου επιτρέπει να ανοιχτείς ακόμα περισσότερο στη γνώση αλλά και να κάνεις θαρραλέες κινήσεις. Άρα το ερώτημα δεν είναι: “Ποια θα είναι η δυναμική μου μετά το πρόγραμμα training, αλλά ποια θα είναι η δυναμική μου μετά το πρόγραμμα σε σχέση με τη δυναμική μου όταν το ξεκίνησα;”.

Το training είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι δεν είναι θεωρίες, πόσο μάλλον εύκολες θετικές δηλώσεις κενής παρακίνησης. “Πάμε να πετύχουμε, μπορούμε, όλα είναι θετικά”. Αυτά είναι αστεία πράγματα και όσοι το αντιμετωπίζουν έτσι κάνουν ζημιά στην έννοια του training και σε όσους επικοινωνούν αυτές τις ιδέες. Το training είναι πρακτικές, ασκήσεις, τεχνικές, στρατηγικές, βασισμένες προφανώς σε θεωρίες. Ούτε καν συμβουλές δεν είναι. Στο training, βοηθάμε κάποιον να βοηθήσει τον εαυτό του, να δώσει ο ίδιος συμβουλές στον εαυτό του, γιατί έτσι θα μπορέσει να έχει μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα αλλά και να το διατηρήσει.

Πάμε τώρα σε μία ακόμη ερώτηση: Ποιος είναι ο πρώτος πελάτης ενός νέου development trainer; Ο εαυτός του είναι η απάντηση. Αν καταφέρει να βοηθήσει τον εαυτό του, είναι κερδισμένος. Αν καταφέρει να βοηθήσει έναν από το περιβάλλον του, είναι κερδισμένος. Ακόμα και ποτέ να μην το εξασκήσει επαγγελματικά, αν μπορέσει να βοηθήσει κάποιους φίλους, την οικογένειά του, είναι κερδισμένος. Γιατί αυτό που μένει σε αυτή τη ζωή, δεν είναι πόσα χρήματα δώσαμε, πήραμε, πόσο σπουδαίοι γίναμε, ποιες θέσεις κατακτήσαμε. Το λέει και το Harvard (στη μακροβιότερη έρευνα που έγινε ποτέ για την ευτυχία) ότι δεν φέρνουν αυτά την ευτυχία, αλλά το ποιοι άνθρωποι γίναμε, ποιες σχέσεις δημιουργήσαμε, πόσο καλύτεροι γίναμε σαν άνθρωποι.

Άλλωστε: Ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο για να εκπληρώσουμε τον σκοπό της ζωής μας. Στο ταξίδι μας αυτό να προοδεύουμε, να δίνουμε, να παίρνουμε αγάπη και να κάνουμε τον κόσμο ομορφότερο. Και αυτή η αλλαγή ξεκινάει από εμάς.

Το επόμενο σημαντικό ερώτημα, το οποίο ακούω πολύ συχνά και νομίζω έχει αξία να το απαντήσουμε, είναι: “Με βάση ποια κριτήρια επιλέγω πρόγραμμα training;”. Όλα όσα διάβασες μέχρι τώρα, είναι κριτήρια. Το σημαντικότερο είναι τα αποτελέσματα των δημιουργών και η θετική αλλαγή του ανθρώπου που παρακολουθεί το πρόγραμμα. Αυτό θα τον ωθήσει να εξασκήσει το επάγγελμα του trainerγια να μοιραστεί με τους πελάτες του στο μέλλον τη δική του ιστορία η οποία θα εμπνέει και εκείνους να κάνουν τις δικές τους υπερβάσεις.

Είναι υπέροχο όταν βλέπεις ανθρώπους να κάνουν στροφή 180 μοιρών στη ζωή τους. Για να καταθέσω μια προσωπική μου εμπειρία, ο πρώτος δικός μας μαθητής ξεκίνησε συνεργασία μαζί μας πριν καν ολοκληρώσει το πρόγραμμα. Είναι full time trainer και ήδη βοηθάει ανθρώπους σε προσωπικό, ομαδικό επίπεδο και συμμετέχει σε μεγάλα σεμινάρια. Τι σπουδαίο όταν όσοι αποφοιτούν από ένα πρόγραμμα καταλήγουν να είναι part time ή full time trainers.

Είπαμε πριν ότι είναι πολύ σημαντικό ο trainer ο οποίος έχει δημιουργήσει τις τεχνικές, στρατηγικές, τη μέθοδο, να έχει το αποτέλεσμα που εμείς επιθυμούμε. Να είναι εκεί που εμείς θα θέλαμε να φτάσουμε. Και πώς μαθαίνουμε τι αποτελέσματα έχει ο trainer που έχει δημιουργήσει το πρόγραμμα; Ξέρεις, όποιος καταφέρνει σημαντικά πράγματα, συνήθως τα επικοινωνεί. Αν, με μια γρήγορη αναζήτηση δεν τα μάθεις, είναι γιατί πιθανότατα, δεν έχει καταφέρει κάτι που αφορά άλλους και είναι άξιο να δημοσιευτεί από εκείνον ή από όσους ευεργέτησε.

Άρα λοιπόν, διαδικτυακά μπορείς να βρεις πώς ένας άνθρωπος, μία ομάδα, μία μέθοδος, ένας development training οργανισμός έχει επιδράσει θετικά σε άλλους ανθρώπους, ποιοι είναι οι πελάτες του, τι αποτελέσματα έχουν φέρει οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάστηκε, όσοι παρακολούθησαν το πρόγραμμα ή τα σεμινάριά του. Και αν ψάξεις, θα βρεις τέτοιο υλικό και στο διαδίκτυο και στα sites των διαφόρων προγραμμάτων, βίντεο στο YouTube κτλ. Ή μπορείς να παρακολουθήσεις ένα από τα σεμινάρια και να δεις πώς ο development trainer λειτουργεί, τι ανταπόκριση έχει από όσους είναι εκεί και προφανώς τι συμμετοχή.

Αλλά να σου πω κάτι; Μην μένεις στο δικό μου λόγο. Ψάξε, ρώτα το «πραγματικό εγώ» σου, το ένστικτό σου αλλά και τη λογική σου, κάνε τη δική σου έρευνα δίνοντας έμφαση στην ουσία και όχι στο περιτύλιγμα. Αν πραγματικά το όνειρό σου, ο σκοπός της ζωής σου είναι να γίνεις development trainer, επίλεξε αυτό που σου ταιριάζει και αυτό που θεωρείς ότι μακροπρόθεσμα θα σε βοηθήσει να αγγίξεις ψυχές άλλων ανθρώπων, να δώσεις αγάπη, δηλαδή να ικανοποιήσεις την ανάγκη σου για πληρότητα που σημαίνει εκπλήρωση ενός ανώτερου σκοπού ζωής που συμπεριλαμβάνει και άλλους ανθρώπους μέσα από την προσφορά αγάπης. Ε, αυτό σημαίνει ευτυχία και, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι η ουσία της ζωής. Η μεγαλύτερη επιτυχία είναι η ευτυχία.

Σε αυτό το σημείο, θέλω να σου ευχηθώ να έχεις μία αριστουργηματική ζωή γιατί την αξίζεις και γιατί μπορείς να την αποκτήσεις. Μην αφήσεις κανέναν να σου πει το αντίθετο. Πολλοί προσπάθησαν να με απομακρύνουν από τα δικά μου όνειρα. Χρησιμοποίησα τις νουθεσίες τους ως προωθητική δύναμη, ως παρακίνηση για να μπω ακόμα πιο δυναμικά στο δρόμο του σκοπού της ζωής μου. Και για αυτό το λόγο θα τους είμαι για πάντα ευγνώμων. Διάψευσέ τους και θα ανοιχτεί μπροστά σου ένας δρόμος χαράς, ευτυχίας, ευδαιμονίας και πληρότητας.

Κι αν κανείς στο περιβάλλον σου δεν πιστεύει σε εσένα, πιστεύω εγώ σε εσένα. Πιστεύω εγώ σε εσένα, μα και πάλι, μη μείνεις ούτε σε αυτό. Μπες στη διαδικασία να κάνεις τις πράξεις που θα επιβεβαιώσουν την δική μου πίστη και θα δημιουργήσουν τη δική σου. Αν το όνειρό σου είναι να γίνεις development trainer, βρες τη σωστή ομάδα, μπες στη διαδικασία να μελετήσεις πολύ και αν επιμείνεις, είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις. Θα χαρώ πολύ αν κάποια στιγμή ακούσω ή μάθω τη δική σου ιστορία και πώς πιθανότατα αυτό το κείμενο, σε ενέπνευσε, έστω και λίγο, να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα.

Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα εκπαίδευσης training του “IslandofMan Academy” μπορείτε να βρείτε εδώ

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Μελέτη 75 χρόνων του Harvard: Τι φέρνει την ευτυχία;

Αναδεικνύουμε τον εαυτό μας αναδεικνύοντας τα μέλη της ομάδας

14 αποφθέγματα για μια αλλιώτικη “επιτυχία”

apo_12

14 αποφθέγματα για μια αλλιώτικη “επιτυχία” | Νικόλας Σμυρνάκης

To 2000 διάβασα πρώτη φορά αποφθέγματα του Όσκαρ Γουάιλντ. Αυτό ήταν! Μαγεύτηκα από το συμπυκνωμένο νόημα, το παιχνίδισμα των λέξεων.

Από τότε, τα κείμενά μου, τα βιβλία μου είναι γεμάτα από δαύτα. Σε λίγες λέξεις μας προσφέρουν πολλά νοήματα και κάνουν την ανάγνωση πολύ πιο ενδιαφέρουσα.

Παρακάτω θα βρείτε 14 αποφθεγματικά κείμενα από το νέο μου βιβλίο. Ελπίζω να ξυπνήσουν μέσα σας τη διάθεση για θετική αλλαγή και πρόοδο μέσα από ουσιαστικές πράξεις. Για μια αλλιώτικη “επιτυχία”. Αφού είπαμε: Η μεγαλύτερη επιτυχία είναι η ευτυχία. 

Την αγάπη μου

Νικόλας
Ευγνωμοσύνη 

 

Καλός εγωισμός

 

Ο πεπερασμένος πόρος που λέγεται “Χρόνος” 

 

Δεν έχει σημασία τι σου συμβαίνει αλλά πώς το
“μεταφράζεις”

 

Τελικά τι είναι ευτυχία;

 

Οραματιστές ή μάγοι και αλχημιστές;  

 

Η σκέψη οδηγεί την πράξη

 

Ποια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία;
Ποια είναι η μεγαλύτερη ευτυχία; 

 

Συνδύασε τα υλικά που έχεις και φτιάξε κάτι ολότελα
καινούριο 

 

Βρες τη δική σου φωνή

 

Πίστεψε στο αδύνατο.
Το έκαναν όλοι οι σπουδαίοι πριν από εσένα.

 

Για φαντάσου!

 

Ανθρώπινες σχέσεις: Εμπιστοσνύνη και αξιοπιστία

 

Μόλις βρεις τον σκοπό σου, μπορείς να τον ξεχάσεις

 

Περισσότερα για το βιβλίο Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω; θα βρείτε εδώ.

 

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Όταν νιώθεις πως τίποτα δεν έχει νόημα, πρωτοτύπησε

Η επιστήμη της επιτυχίας και της ευτυχίας

Ποια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία;