To bullying αντιμετωπίζεται με συναίνεση και όχι διαφωνία | Νικόλας Σμυρνάκης

Η ερώτηση “τι καινούριο, τι διαφορετικό, τι ενδιαφέρον κάνατε σήμερα;” μπορεί να υπηρετήσει ένα παιδί και τη σχέση του γονιού με αυτό.

Αυτή την ερώτηση έκανα στο Γρηγόρη χθες και μου ανέφερε τη συζήτηση που έκαναν περί bullying στο σχολείο. Ότι δεν πρέπει να παίζουν κανέναν από τους 3 ρόλους που σχετίζονται με αυτό.

Ούτε εκείνου που το δέχεται, ούτε εκείνου που το παρατηρεί και δεν αναφέρει τίποτα, ούτε εκείνου που το κάνει σε άλλους.

Ήταν μια ευκαιρία να τον ρωτήσω αν έχει δεχθεί εκείνος bullying. Μου μίλησε για δύο περιπτώσεις και για το πόσο άσχημα ένιωσε.

– Τι έκανες; τον ρώτησα.

– Τους είπα ότι θα το πω στη δασκάλα.

– Και εκείνοι πώς αντέδρασαν;

– Με είπαν μωρό.

– Έκανες καλά, που το είπες, να ξέρεις. Ο στόχος σου είναι να λύνεις εσύ το πρόβλημα. Κι αν αυτό δεν γίνεται τότε να ζητάς βοήθεια. Όπως και έκανες.

Νιώθω ότι είναι σημαντικό να καταλάβουν τα παιδιά ότι ο λόγος που πολλές φορές οι άνθρωποι, και ειδικά τα παιδιά, κάνουν κάτι κακό είναι γιατί δεν ξέρουν ότι είναι κακό. Μόνο αν ξέρεις ότι έχεις λερωθεί αλλάζεις ρούχα. Το ίδιο συμβαίνει και με τη συμπεριφορά. Μόνο αν ξέρεις ότι είναι άσχημη υπάρχει περίπτωση να την αλλάξεις.

Αρχικά του πρότεινα, όταν θα ξανασυμβεί, να εκφράσει το συναίσθημά του το οποίο πηγάζει από τη συμπεριφορά των παιδιών (αυτό ονομάζεται “εγώ μήνυμα” σύμφωνα με τον Gordon):

– Αυτό που κάνεις λέγεται σχολικός εκφοβισμός ή bullying, με κάνει να αισθάνομαι πολύ άσχημα και δεν θέλω να συνεχίσεις, ούτε στο επιτρέπω. Σου δίνω την επιλογή να το σταματήσεις διαφορετικά θα ζητήσω βοήθεια από τη δασκάλα (ή όποιον ενήλικα είναι κοντά).

– Ναι αλλά θα με πουν μωρό, μου παραπονέθηκε ο Γρηγόρης.

Έπειτα του εξήγησα ότι αυτό είναι δική τους άποψη και όχι η αλήθεια. Αλλά και πως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να σταματήσει κάποιος την άσχημη συμπεριφορά εναντίον μας είναι να μην έρθουμε σε αντιπαράθεση αλλά σε συμφωνία. Ειδικά αν συμφωνήσουμε σε κάτι που δεν περιμένει, τον κερδίζουμε. Ουσιαστικά τον αδειάζουμε από πολεμοφόδια. Δηλαδή:

– Αν σε αποκαλέσει μωρό, μπορείς να του πεις, ναι, είμαι μωρό αν μωρό σημαίνει ότι δεν θέλω να με κοροϊδεύουν. Εσύ θέλεις να σε κοροϊδεύουν;

Μπορεί φυσικά και να του πει:

– Προτιμώ να με πεις μωρό εσύ τώρα παρά να αισθάνομαι άσχημα εγώ με αυτό που μου λες. Αλήθεια εσύ θα φερόσουν άσχημα σε ένα μωρό;

Ή ακόμα και:

– Ένα μωρό που σου δίνει την επιλογή να σταματήσεις.

Τέλος, το να τον σπρώξεις να μπει στη θέση σου (δεύτερο επίπεδο παρατήρησης), θα τον βοηθήσει να αντιληφθεί πόσο λάθος είναι η συμπεριφορά του. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να του πει:

– Εύχομαι ποτέ να μην έρθει κάποιος πιο ψηλός, πιο μεγάλος ή πιο δυνατός από εσένα και να σου κάνει bullying, να σου φερθεί δηλαδή όπως τώρα φέρεσαι εσύ σε εμένα. Γιατί θα στεναχωρηθείς πολύ. Και δεν το θέλω. Όπως σου είπα, σου δίνω την επιλογή να σταματήσεις διαφορετικά θα το πω στη δασκάλα.

Αύριο ξέρετε τι συζήτηση θα κάνουμε; Αν ο Γρηγόρης έχει κάνει bullying σε κάποιο άλλο παιδάκι. Την ίδια ευαισθησία που δείχνουμε όταν τα παιδιά μας γίνονται θύματα, πρέπει να δείχνουμε και όταν γίνονται θύτες. Μην σας πω περισσότερη.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

 

Σχετικότατα άρθρα:

Ανθίζει η σχέση μας με τα παιδιά όταν μπαίνουμε στη θέση τους

Τα παιδιά ανταποκρίνονται καλύτερα στις εικόνες από ό,τι στα λόγια</a>

Τι νιώθεις όταν σου κάνουν αρνητική κριτική; – Q & A