Παραλία Καλύβες, Χανιά, σήμερα το πρωί. Ένας κύριος με τα τρία του σκυλιά οργώνει την παραλία. Πάνω κάτω, πάνω κάτω. Φαντάζεσαι ότι κάνει τζόκινγκ μέχρι που… ζουμάρεις στα χέρια του. What the…? Φοράει δυο πλαστικά γάντια και κρατάει μια σακούλα. Μαζεύει τα σκουπίδια στην παραλία.

Πόσα μπράβο ακούει; Κανένα. Πόσο υπέροχα νιώθει; Μαντέψτε. Κάποτε έγραψα: «Η μεγαλύτερη αναγνώριση που μπορεί να βιώσει στη ζωή του ένας άνθρωπος πηγάζει από αυτά που προσφέρει στους άλλους». Και ισχύει. Σήμερα όμως συμπληρώνω: «Η μεγαλύτερη αναγνώριση δεν απαιτεί θεατές. Για την ακρίβεια απαιτεί έναν. Εσένα».

Και όταν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σαν πλάσμα αξίας, με άλλα λόγια όταν τον αγαπάς, ακτινοβολείς. Και όταν ακτινοβολείς οι άλλοι θέλουν να έρθουν κοντά σου, να μοιραστούν το φως σου.

Όπως πολύ εύστοχα σχολίασε η Μαρία και με αυτό θα κλείσω, «Είσαι ότι κάνεις όταν δεν σε βλέπει κανείς».

ΥΓ
Αν τώρα νιώθεις ότι δεν αγαπάς πολύ τον εαυτό σου, γίνε ένας άσημος ήρωας. Χτίσε από την αρχή τη σχέση σου μαζί σου. Ερωτεύσου τις πράξεις σου.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Σχετικότατα άρθρα:

Η ελπίδα για τον κόσμο που “χαλάσαμε”

Ο άνθρωπος που έλαβε 45 χρόνια παράταση ζωής

Ο ξένος της Αθήνας