Ήμασταν για φαγητό στην Καλλιοτζίνα, αγαπημένη μας ταβέρνα στο Μακρύ Γυαλό κοντά στην Ιεράπετρα.
Τα παιδιά έπαιζαν στην παραλία πιο κάτω. Κάποια στιγμή έρχεται ο Γρηγόρης (7 ετών) τρελαμένος.

«Λοιπόν μόλις γυρίσουμε θα πάμε για ψώνια, θα αγοράσουμε γάντια και σακούλες. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσα σκουπίδια έχει. Αποφασίσαμε με την Άννα (13 ετών) και τη Μελίνα (9 ετών) να καθαρίσουμε την παραλία.

Η Άννα και η Μελίνα από πάνω μας να κοιτούν θυμωμένες. Τώρα, ήταν με εμάς που τρώγαμε αμέριμνοι ενώ ο κόσμος καίγεται, με την κατάσταση που αντίκρισαν νωρίτερα, δεν κατάλαβα, θα σας γελάσω;

Την επόμενη μέρα επιστρέψαμε και ρίχτηκαν στη δουλειά. Γέμισαν τις σακούλες τους πλαστικά σκουπίδια και ομόρφυναν τον κόσμο. Όχι μόνο γιατί καθάρισαν ένα κομμάτι του, μα γιατί του έδωσαν ελπίδα.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Σχετικότατα άρθρα:

Μάθημα ζωής από έναν 9χρονο

Αρχές ηγεσίας από έναν εφτάχρονο

Ανθίζει η σχέση μας με τα παιδιά όταν μπαίνουμε στη θέση τους