Δουλεύοντας με ζευγάρια τα οποία αναζητούν λύσεις στη σχέση τους, συναντώ συχνά το ίδιο «πρόβλημα». Ο ένας από τους δύο έχει σταματήσει να προσφέρει, αλλά έχει την απαίτηση να λαμβάνει όπως πριν. Η ιστορία στο μυαλό του είναι: «Πρέπει να με αγαπάει γι’ αυτό που είμαι». Κάποιος μας αγαπά όχι γι’ αυτό που ήμασταν κάποτε ή γι’ αυτό που είμαστε όταν βρίσκόμαστε μόνοι, αλλά γι’ αυτό που γινόμαστε όταν βρεθούμε μαζί του. Δηλαδή γι’ αυτό που του προσφέρουμε. Γι’ αυτό που τον κάνουμε να νιώθει.

Το «μαζί» εμπεριέχει την έννοια της προσφοράς, διαφορετικά δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Δύο άνθρωποι που αγαπιούνται, συνδιαμορφώνονται. Βέβαια, δύο άνθρωποι συνδιαμορφώνονται από τη στιγμή που έχουν κοινές αξίες. Διαφορετικά δεν υπάρχει πεδίο ένωσης. Τα θεμέλια πρέπει να είναι από το ίδιο υλικό. Τα παρακλάδια ας διαφέρουν, αλλά σε ό,τι έχει να κάνει με τους ανθρώπους, τα ομώνυμα έλκονται.

Αν ο ένας θεωρεί ότι ένα παιδί είναι το μεγαλύτερο δώρο της φύσης και ο άλλος η χειρότερη δέσμευση, υπάρχει σύγκρουση αξιών. Το ίδιο και αν ο ένας θέλει να δουλεύει όλη μέρα και να βγάζει πολλά χρήματα και ο άλλος θεωρεί τα χρήματα την πηγή όλων των δεινών στον κόσμο. Σε ένα τέτοιο ζευγάρι, αναπόφευκτα θα έρθει η σύγκρουση και πιθανότατα ο χωρισμός.

Πάντως, το «εγώ έτσι είμαι και δεν αλλάζω, αν με αγαπάς θα το δεχτείς», μοιάζει πρόταση βγαλμένη από σαπουνόπερα ή καλύτερα από ταινία τρόμου. Η δεύτερη λάθος μετάφραση που γίνεται από πολλούς εμπλεκόμενους μέσα σε μία σχέση είναι: «Αφού με αγάπησε κάποτε, θα με αγαπάει για πάντα». Όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο σύντομα θα δει τον αγαπημένο του ή την αγαπημένη του να απομακρύνεται. Και ίσως, τότε, να είναι αργά.

Οφείλουμε να αλλάζουμε προς το καλύτερο συνεχώς, να διεκδικούμε την αγάπη και να μην τη θεωρούμε ποτέ αυτονόητη. Να λιπαίνουμε και να ποτίζουμε το φυτό της κάθε μέρα. Και να το κάνουμε με αγάπη. Οτιδήποτε αυτονόητο, είναι καταδικασμένο είτε να ξεχαστεί είτε να πεθάνει. Από την άλλη, «αλλάζω» δεν σημαίνει γίνομαι έρμαιο στα «θέλω» του άλλου. «Αλλάζω» σημαίνει «σέβομαι τα θέλω σου γιατί και εσύ σέβεσαι τα δικά μου. Γίνομαι κάθε μέρα καλύτερος, για μένα και για σένα».

Ο τρόπος να νιώθουμε πλήρεις είναι να δεχόμαστε αγάπη. Και ο τρόπος να δεχόμαστε αγάπη είναι να δίνουμε αγάπη. Θα μπορούσα να γράφω μέρες, βδομάδες, ίσως χρόνια για αυτά τα θέματα. Θεωρούμε τις σχέσεις περίπλοκες, και εν μέρει είναι, αλλά γίνονται πολύ πιο απλές, αρκεί να γνωρίζουμε τις αρχές που τις διέπουν.