Πήξαμε στους δασκάλους | Νικόλας Σμυρνάκης

«Εγώ είμαι καλός στο να δίνω συμβουλές. Στη ζωή μου βέβαια τα έχω κάνει σκατά, αλλά τους άλλους τους καθοδηγώ πάντα σωστά». Το έχετε ακούσει αυτό ποτέ από κανέναν; Ναι; Και εσείς ε;

Συμβουλές για τις σχέσεις των άλλων, για τα οικονομικά των άλλων, για την ευτυχία των άλλων. Συμβουλές ακόμα στη διοίκηση της αστυνομίας και του στρατού για την κατάσταση στον Έβρο. Συμβουλές εκ του ασφαλούς.

Μα για μισό λεπτό. Κάπου εδώ κρύβεται ένα νοητικό ατόπημα. Ο συμβολικός συμβουλάτορας της ιστορίας μας:

Α) Δεν εφαρμόζει τις «καλές» του συμβουλές στη δική του ζωή, άρα είναι κακός δάσκαλος. Γιατί ο καλός δάσκαλος ανοίγει δρόμο δεν τον δείχνει με το δάχτυλο.

Β) Νομίζει ότι δίνει καλές συμβουλές. Πώς ξέρει ότι κάτι δουλεύει αν δεν το έχει δοκιμάσει; Άρα είναι κακός δάσκαλος. Και πάλι.

Δηλαδή τι; Το συμπέρασμα που αβίαστα βγήκε είναι ότι πήξαμε στους συμβουλάτορες; Ωχ. Και τώρα;

Λες και ο συνδυασμός λέξεων «δεν ξέρω, δεν το έχω ψάξει, δεν είμαι ειδικός» θα ενεργοποιήσει βόμβα στις φωνητικές χορδές.

Πόσοι δάσκαλοι πια αυτή η χώρα! Δεν έμεινε κανένας μαθητής. Και μια χώρα με μοναχά δασκάλους, είναι μια χώρα που δεν μαθαίνει άλλο, που κανένας δεν «ψηλώνει» πια. Σε μια τέτοια χώρα ο εχθρός καραδοκεί. Όχι δεν εννοώ αυτόν τον εχθρό. Εκείνον που κουβαλάμε μέσα μας. Για εκείνον μιλώ.

Με το μέσα μας στη θέση του και το μεταξύ μας ενωμένο, ο άλλος ο ξενόφερτος, ο ανατολικός, είναι στη χειρότερη αντιμετωπίσιμος.

Καλή-ημέρα από έναν κακό δάσκαλο.

Την αγάπη μου,
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

Σχετικότατα άρθρα:

Η καλύτερη συμβουλή για οποιοδήποτε θέμα

Γράμμα ενός πληγωμένου κριτή των πάντων

Ο καλύτερος δάσκαλος που είχα ποτέ