Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας κάτι που από τη μέρα που το κατάλαβα άλλαξαν όλα μέσα μου.

Από τη στιγμή που θέτεις, ακόμα καλύτερα, γράφεις έναν στόχο, μια παραλλαγή του προετοιμάζεται κάπου στο μακρινό μέλλον. Κάτι σχετικό δηλαδή θα πετύχεις, κάποια στιγμή. Μπορεί να μη γίνεις πλούσιος, δηλαδή εκατομμυριούχος, αλλά να γίνεις οικονομικά άνετος και πλούσιος συναισθηματικά. Τι ωραία παραλλαγή! Μπορεί να μην κάνεις παγκόσμιο best seller αλλά το βιβλίο σου να μεταφραστεί σε μια ξένη γλώσσα. Παραλλαγή κι αυτή. Ή απλά να εκδοθεί. Μπορεί να μην κερδίσεις την αγάπη μιας συγκεκριμένης γυναίκας ή ενός άντρα αλλά να κερδίσεις την αγάπη μιας άλλης γυναίκας ή ενός άλλου άντρα και μαζί να έχετε μια καλύτερη ζωή. Μπορεί να μην καταφέρεις να σε προσλάβουν ως διευθυντή σε μια μεγάλη εταιρεία αλλά να δημιουργήσεις τη δική σου εταιρεία.

Και να σου πω και κάτι ακόμα; Κάποιες φορές οι παραλλαγές είναι καλύτερες από το πρωτότυπο!

Η προϋπόθεση είναι ότι ξέρεις την κατεύθυνση. Έχεις πυξίδα. Σκέψου το ως εξής. Όταν δίνεις όλο σου το «είναι» για να πετύχεις έναν στόχο ακριβώς όπως τον έχεις στο μυαλό σου, πέρα από το ότι θα αγχωθείς και θα χάσεις την απόλαυση της διαδρομής, στερείς από τον εαυτό σου την πιθανότητα να πετύχεις μια καλύτερη παραλλαγή του. Ας το πάρουμε τώρα ανάποδα. Από τη στιγμή που θέτεις ή ακόμα καλύτερα γράφεις έναν στόχο, είσαι καταδικασμένος να δεις τουλάχιστον μια κακή παραλλαγή του να πραγματοποιείται.

Με αυτή τη συλλογιστική, σε προτρέπω να ξεκινήσεις να θέτεις στόχους χωρίς να αγχώνεσαι για το αποτέλεσμα! Απόλαυσε τη διαδρομή, κάνε υπομονή όσο κατευθύνεσαι προς τον προορισμό σου. Δώσε τον καλύτερο εαυτό σου και αργά ή γρήγορα μια παραλλαγή της επιθυμίας, του ονείρου σου θα υλοποιηθεί!

Την αγάπη μου,
Νικόλας Σμυρνάκης[vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
αποφθέγματα, συμβουλές, videos, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

Σχετικότατα άρθρα:

Μην πετύχεις τον επόμενο στόχο σου

Αν δεν είσαι έτοιμος, προχώρα

«Γράψε τη δική σου Ιστορία» | Τετράωρο διαδικτυακό εργαστήριο με τον Νικόλα Σμυρνάκη

Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Bybus.gr

————-

Τι είναι αλήθεια η πραγματικότητα; Αυτό που βλέπουν τα μάτια ή αυτό που βλέπει το μυαλό; Μάλλον αυτό που επεξεργάζεται το μυαλό όταν βλέπουν κάτι τα μάτια. Δημιουργούμε πραγματικότητες με βάση τις μνήμες και τις εμπειρίες μας. Βλέπουμε τον κόσμο μέσα από ένα ολόδικό μας φίλτρο. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο είναι διαποτισμένος από τις προσλαμβάνουσές μας, τις εμπειρίες, τις αξίες, τις ανάγκες, τις πεποιθήσεις μας. Και όλα αυτά είναι πολύ διαφορετικά σε κάθε άνθρωπο.

Όταν κοιτάμε τα ίδια πράγματα, δεν βλέπουμε τα ίδια. Ακόμη και αυτό που όλοι συμφωνούμε ότι είναι κόκκινο είναι διαφορετικό κόκκινο για τον καθένα: ένα πιο πράσινο ή πιο μοβ κόκκινο. Αν μπορούσαμε να δούμε μέσα από τα μάτια των άλλων, θα τρομάζαμε. Όχι τόσο με αυτά που θα βλέπαμε, αλλά με το πόσο αλλιώτικο είναι το φίλτρο που τα καλύπτει. Ένας πίνακας ζωγραφικής που απεικονίζει έναν δρόμο με λεύκες για κάποιον συμβολίζει την καταθλιπτική ματιά του καλλιτέχνη, τον χωρίς τέλος αγώνα του ανθρώπου για επιβίωση∙ για κάποιον άλλο συμβολίζει μια γνωστή ταινία τρόμου και για κάποιον άλλο τον δρόμο προς την αιώνια ευτυχία.

Ο καθένας επομένως βλέπει διαφορετικά τον κόσμο γύρω του. Ταυτόχρονα το πώς βλέπει κάποιος τον κόσμο εξαρτάται από το με τι τροφοδοτεί το μυαλό του. Το ωραίο είναι ότι σε μεγάλο βαθμό μπορούμε να ορίσουμε τις εικόνες στο μυαλό μας. Έπειτα να κατευθυνθούμε προς την πραγματικότητα που έχουμε νωρίτερα δημιουργήσει.

Μία από τις διφορούμενες προφητείες της Πυθίας ήταν το: «Να κοιτάς εκεί που θες να πας, αλλιώς θα πας εκεί που κοιτάς». Κι όμως έχει νόημα. Ένας βασικός κανόνας στους αγώνες δρόμου, αν το όχημα βγει από τον δρόμο, είναι να μην κοιτάει ο οδηγός τον τοίχο απέναντι, γιατί σ’ αυτόν θα καταλήξει. Να κοιτάει τον δρόμο στον οποίο θέλει να επανέλθει, για να βρεθεί ξανά σ’ αυτόν. Όλες οι διεργασίες που γίνονται στο μυαλό του σε κλάσματα δευτερολέπτου αφορούν τον τοίχο, αν με αυτόν τροφοδοτήσει το μυαλό του, ή τον δρόμο, αν αλλάξει την τροφοδότηση με ό,τι τον συμφέρει. Ουσιαστικά, κοιτάζοντας τον δρόμο αλλάζει κατεύθυνση η εσωτερική του πυξίδα. Τα αντανακλαστικά του θα βρουν τρόπο να τον κατευθύνουν προς τα εκεί. Επομένως, αυξάνει τις πιθανότητες να μην τρακάρει.

Όχι, δεν είμαι υπέρ της άκρατης και χωρίς λόγο θετικότητας γιατί μπορεί να προκαλέσει στρουθοκαμηλισμό. Από την άλλη, την προτιμώ από τη συνεχή γκρίνια και την τοξικότητα. Τα πιο πάνω όμως αφορούν τις λογικές διεργασίες του ανθρώπινου εγκεφάλου και έχουν επιστημονική βάση. Άλλωστε, δεν υπάρχει πράξη που να μην έχει προϋπάρξει ως σκέψη.Ας προσέχουμε λοιπόν τι σκεφτόμαστε, ή μάλλον ας το αποφασίζουμε πιο συνειδητά. Όλα τα άλλα μετά εξαρτώνται από τις πράξεις μας.

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
αποφθέγματα, συμβουλές, videos, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

Σχετικότατα άρθρα:

Η σούπερ δύναμη της προσαρμοστικότητας

Ο Τόμας Έντισον εξηγεί σε 2 παιδιά τη διαφορά ανάμεσα σε ανακάλυψη και καινοτομία