Μην σταθούμε εμπόδιο σε μια ευτυχία, γιατί δεν μας τη μάθαν στο σχολείο | Νικόλας Σμυρνάκης

Είσαι κορίτσι; Όχι.
Γεννήθηκες κορίτσι; Ναι.
Σου άρεσε το σώμα που είχες; Όχι.
Τώρα σου αρέσει; Ναι.
Το μετάνιωσες που άλλαξες; Όχι.
Σε αποδέχτηκαν οι δικοί σου; Ναι.
Έχεις θέματα υγείας; Όχι.
Είσαι ευτυχισμένος; Ναι.

Έτσι περιγράφει σε ένα βίντεό του ο Μάικ τη ζωή του τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για το επίσημο come out του. Με τον Μάικ γνωριστήκαμε πριν από περίπου δυόμιση χρόνια. Ήρθε με την τότε κοπέλα του σε μια παρουσίαση βιβλίου μου στη Λευκωσία. Με χαιρέτισε εγκάρδια και μου μίλησε με υπέρμετρο ενθουσιασμό για το συγγραφικό μου έργο.

Όταν λέμε υπέρμετρο, το εννοούμε. «Εντάξει γλυκές υπερβολές», σκέφτηκα. Συμβαίνει μετά από μια παρουσίαση σε όλους τους συγγραφείς να δέχονται λόγια αγάπης.

Λες και με κατάλαβε. Αυτή η άτιμη η αλήθεια καθρεφτίζεται στα μάτια, όσο και να την κρύψεις θα βρει τρόπο να δραπετεύσει από μέσα σου (αυτό κι αν το γνωρίζει καλά ο Μάικ).

«Όχι αλήθεια. Αν σας εξηγήσω, θα καταλάβετε ότι εννοώ όσα λέω». «Τι να μου εξηγήσεις;», ρώτησα. «Η φράση στο βιβλίο σας «Καλύτερα να πληρώνεις το τίμημα για τις επιλογές σου, παρά να επιβαρύνεσαι με το κόστος των απωθημένων σου» με ξύπνησε. Ξέρετε δεν ήμουν πάντα Μάικ. Κάποτε με έλεγαν Παναγιώτα».

Έμεινα άφωνος. Έψαχνα να βρω μπροστά μου υποψία θηλυκής παρουσίας, αλλά τίποτα.

Εκείνος συνέχισε: «Φαντάστηκα τον εαυτό μου γέρο. Τι θα μετάνιωνα πιο πολύ; Αν άλλαζα το σώμα μου ή αν τελικά έμενα όπως γεννήθηκα και πάντα αναρωτιόμουν τι θα γινόταν αν το τολμούσα; Τρόμαξα στην ιδέα να πεθάνω κορίτσι! Προτίμησα να πληρώσω οποιοδήποτε τίμημα για να φτάσω στο όνειρο που είχα από παιδί».

Με τον Μάικ από τότε κρατήσαμε επαφή. Πριν από λίγες μέρες μου έστειλε ένα email. Έγραφε: «Θυμάσαι εκείνη την ημέρα όταν στο είπα; Έμεινες έκπληκτος. Ακόμα θυμάμαι την έκφραση θαυμασμού στο πρόσωπο σου. Να ξέρεις πως μου δίνει δύναμη να συνεχίζω την πορεία μου.

»Τώρα είμαι έτοιμος να μοιραστώ την αλλαγή μου με τον κόσμο. Κι αυτό γιατί βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και με καμαρώνω, λέω χαλάλι για ότι πέρασα! Αυτό σημαίνει να νικάς τους φόβους σου και να ακολουθείς τα όνειρα σου».

Εγώ θα μείνω στην τελευταία κουβέντα του Μάικ ή αλλιώς του Μιχάλη Παναγιώτου. «Να νικάς τους φόβους σου». Ακόμα περισσότερο να τους συνθλίβεις όταν σε απομακρύνουν από εσένα. Τον αληθινό εαυτό σου. Γιατί ένα πράγμα μόνο έχει σημασία, όπως έλεγε στο βίντεο, να είσαι ευτυχισμένος.

Και όλοι όσοι θα αντιδράσουν με την απόφασή του ή ακόμα στη δική μου δημοσίευση, μιλώντας για τα “φυσικά” και τα “αφύσικα”, αδυνατώντας να αποδεχτούν εκείνο που δεν κατανοούν, ας καταλάβουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τον Μάικ ευτυχισμένο. Μόνο εκείνος μπορεί. Και ακριβώς αυτό έκανε.

Όλοι οι υπόλοιποι ας μην σταθούμε εμπόδιο σε μια ευτυχία, απλά γιατί δεν μας τη μάθαν στο σχολείο.

Την αγάπη μου
Νικόλας Σμυρνάκης

Σχετικότατα άρθρα:

Είμαστε όλοι «γκέι»

Ισόβια σημαίνει δικαίωση (για την Ελένη Τοπαλούδη)

Ζούμε ή σχολιάζουμε;