Μου ζητούσε επίμονα να ανέβει στη σκηνή. Δεν ήξερα τι θα έλεγε, νομίζω ούτε και εκείνος. Πρώτη φορά κρατούσε μικρόφωνο. Ξεκινήσαμε να μιλάμε για αγάπη, για όνειρα, για φόβους, για εμπόδια, για παιχνίδια…

Το λέω συχνά ότι τον θεωρώ “μέντορά” μου. Μου έχει μάθει περισσότερα με την απλή, καθαρή σκέψη του και την αγάπη του, από όσα θα μπορούσαν να μου μάθουν τα πιο περίπλοκα βιβλία.

Κάποιες από τις κουβέντες του 6χρονου (και κάτι) τότε Γρηγόρη:

“Όταν βοηθάω τους ανθρώπους νιώθω τη βοήθεια για τον εαυτό μου γιατί νιώθω χαρούμενος που τους βοήθησα”.

“Όταν δεν ξέρουμε κάτι προσπαθούμε μέχρι να τα καταφέρουμε, αν δεν τα καταφέρουμε, ρωτάμε τους άλλους, αν δεν ξέρουν το φτιάχνουμε;”.

“Τον μπαμπά μου δεν θέλω απλώς να τον ξεπεράσω, αλλά να τον κάνω σκόνη”.

Το σκεφτήκαμε πολύ πριν δημοσιεύσουμε αυτό το βίντεο.

Τελικά το αποφασίσαμε γιατί ίσως αγγίξει κάποια παιδιά (και τους γονείς τους) που ονειρεύονται με τα μάτια ανοιχτά και είναι αποφασισμένα να παλέψουν για αυτό που αγαπούν (ελπίζω και ο Γρηγόρης να είναι ανάμεσά τους).

Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε
άρθρα, videos, αποφθέγματα, ενημερώσεις

YouTube Subscribe εδώ

__________