– Τα έκλεψε ή με κάποιον τρόπο τα επιστρέφει πολλαπλάσια στην αγορά από την οποία τα παίρνει έχοντας χτίσει εδώ και 30 χρόνια με κόπο και επιμονή ένα brand name γύρω από το όνομά της;

– Μα αλήθεια εσείς με τόσα χρόνια σπουδών είναι δυνατόν να δικαιολογείτε κάτι τέτοιο; Κι αν ναι, τι πρότυπο είναι αυτό που προβάλλετε;

Το χαμόγελο να στάζει ειρωνεία. Κοιτούσε την διπλανή της σαν να της έλεγε «τι ήρθαμε εδώ να κάνουμε;».

Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ρώτησε για να λάβει απάντηση αλλά για να εκφράσει παγιωμένη άποψη.

– Έχετε τη δυνατότητα αν δεν σας αρέσει να αλλάξετε κανάλι ή σας επιβάλλει κάποιος να βλέπετε αυτό που δεν σας αρέσει;

Το ότι δεν αρέσει σε εσάς κάτι το καθιστά ευτελές; Δηλαδή τα εκατομμύρια που το βλέπουν είναι τι; Κατώτεροι και αμόρφωτοι;

Ένα σχόλιο:

Αν εμείς παίρνουμε Χ ποσό σήμερα είναι γιατί η αγορά κοστολογεί την συνεισφορά μας Χ ποσό. Αλλάζοντας αυτό που προσφέρουμε μπορούμε να αλλάξουμε αυτά που κερδίζουμε.

Το κριτήριο δεν είναι μόνο πόσα χρόνια σπουδών έχουμε αλλά πόσο πολύ δουλεύουμε με τον εαυτό μας, πόσα ρίσκα παίρνουμε, πόσο αφοσιωμένοι είμαστε, πόσο συνεπείς, πόσο διατεθειμένοι να ξεπεράσουμε εμπόδια, να δεχτούμε κριτική και πολλά άλλα.

Κάποτε έπαιρνα 8 ευρώ την ώρα για να διδάξω οικονομία σε μαθητές 3ης λυκείου. Τόσο κοστολογούσε η αγορά την ώρα μου. Κι ας είχα 7 χρόνια σπουδών.

Σε κάθε περίπτωση ας μην μπερδεύουμε την οικονομική αξία με την ανθρώπινη αξία. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

Της αφιερώνω το παρακάτω:

Αντί να υποτιμούμε εκείνους που έχουν χρήματα, σύντροφο, αγάπη, αναγνώριση, επιτυχία, δύναμη (άλλωστε δεν θα μειωθούν όσα έχουν λόγω της δικής μας υποτίμησης),

τι θα λέγατε να αφιερώναμε δημιουργικό χρόνο στο να αποκτήσουμε αυτά που δεν έχουμε και βαθιά επιθυμούμε;