«Έχω συνηθίσει την άσχημη συμπεριφορά του. Δεν με ενοχλεί τόσο πια», ακούμε συχνά από συνανθρώπους μας. Ή «εγώ είμαι δυνατός. Αντέχω».

Κι όμως. Μικρές δόσεις δηλητηρίου (τοξικότητας) τις αντιμετωπίζει η ψυχή και το σώμα. Ίσα ίσα που μπορεί να δημιουργήσεις και ανοσία. Μεγάλες δόσεις δηλητηρίου δεν τις αντέχεις όσο δυνατός κι αν είσαι. Θα σε καταβάλλουν.

Πρόσεχε λοιπόν ποιους ανθρώπους έχεις δίπλα σου. Όχι μόνο επηρεάζεται ο ψυχισμός σου από τους κοντινούς σου αλλά τελικά γίνεσαι αυτός με τον οποίο κάνεις πιο πολλή παρέα.

Θα μου πεις «τι να κάνω;». Μπορεί να μην έχεις τη δύναμη να νικήσεις ένα λιοντάρι, αλλά σίγουρα μπορείς να επιλέξεις να μη βρεθείς στο ίδιο κλουβί με τον βασιλιά των ζώων.

Η αξία σου είναι αδιαπραγμάτευτη. Δεν ορίζεται από το αν σε αποδέχεται ο τοξικός άνθρωπος. Μην προσπαθείς να τον πείσεις να σε αναγνωρίσει ή να σε αγαπήσει. Μην του δώσεις την ευχαρίστηση ούτε καν να σε απορρίψει.

Άλλωστε, κανείς δεν μπορεί να σε απορρίψει, εκτός κι αν τον αφήσεις. Απλώς δεν επέλεξε να συμπλεύσετε, γιατί προφανώς εσύ δεν επέλεξες να γίνεις αυτός που ήθελε.

Ευτυχώς, γιατί αυτό σημαίνει ότι επέλεξες να είσαι ο εαυτός σου. Και καμιά φορά ο μοναδικός τρόπος για να συμβεί αυτό είναι να μείνεις μόνος. Να απομακρύνεις από σένα εκείνους που σε απομακρύνουν από σένα.

Το κριτήριο βάσει του οποίου πρέπει να επιλέγεις τους κοντινούς σου ανθρώπους είναι το πώς σε κάνουν να νιώθεις. Αν σε ωθούν να γίνεσαι ένας καλύτερος εσύ.

Την αγάπη μου,
Νικόλας Σμυρνάκης

Σχετικότατα άρθρα:

Αυτό που φοβάμαι περισσότερο…

Σου προτείνω να γίνεις “εγωιστής”

Για να βελτιώσεις τον εαυτό σου χρειάζεται πρώτα να τον αποδεχτείς